Vingers van Marsepein - Rascha Peper (2008)
Nederlands
Psychologisch
317 pagina's
Eerste druk: Nieuw Amsterdam,
Amsterdam (Nederland)
Amsterdam, 1704. Na de dood van haar ouders wordt de tienjarige Bregtje opgenomen in het huishouden van haar oom Frederik Ruysch, een van de bekendste anatomen van zijn tijd. Ruysch heeft een unieke techniek ontwikkeld om menselijk weefsel te prepareren, een geheim dat anderen hem proberen te ontfutselen. Bregtje komt in aanraking met de concurrentie van haar oom en raakt verzeild in een geraffineerd spel van misleiding en wraak, dat haar leven ingrijpend verandert. Drie eeuwen later, aan het begin van de 21ste eeuw, woont aan dezelfde Amsterdamse Bloemgracht, recht tegenover het huis van Bregtje, de tienjarige Benjamin. Van Frederik Ruysch heeft hij nog nooit gehoord, maar daar komt verandering in als hij met zijn vader naar Sint-Petersburg reist en oog in oog komt te staan met Ruysch ' preparaten. De diepe indruk die deze op hem maken en een heldhaftige daad geven zijn leven een nieuwe wending. Hoeveel tijd er ook tussen de levens van de twee kinderen ligt, ze raken elkaar in hun gedachten over leven en dood, verlies en volwassen worden.
Het doet inderdaad denken aan een jeugdboek, maar ik denk dat er teveel moeilijke woorden in staan voor kinderen en bepaalde details laten toch ook zien dat het voor volwassenen is geschreven. Dat de hoofdpersonen kinderen zijn maakt het niet tot een kinderboek.lees verder op mijn blog:
Vingers van marsepein – Rascha Peper | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com
Ik vond vooral het deel van het boek dat over Frederik Ruysch en zijn familie gaat erg interessant;heb genoten van de beschrijving van de beschrijving van het dagelijks leven enkele eeuwen geleden en ook van het vakmanschap van de arts. Het deel dat in het heden voegt voor mijn gevoel weinig toe en er zijn weinig bruggen tussen de twee verhaallijnen. Het hele boek deed wel aan als een jeugdboek en ik zou het dan ook iedereen vanaf 12 jaar aanraden.
Ook ik vond het gedeelte over Fredrik Ruysch en zijn achternichtje Bregtje het meest interessant en lang leve google waarmee ik afbeeldingen van in het boek genoemde geprepareerde bezienswaardigheden kon vinden.
Inderdaad was anatoom Ruysch in staat bijvoorbeeld deze hand en embryo tegelijk te preparen http://web1.kunstkamera.ru/exhibition/amster/eng/famst.htm
Ik begrijp dat Rascha Peper 'eeuwigheid' naast vergankelijkheid ook op andere wijze vorm wilde geven door de gedachten van twee kinderen over leven en dood, verlies en volwassen worden in verschillende eeuwen samen te laten gaan. In die zin vind ik dat wel functioneel, echter, de belevenissen en taal van de jongen in de huidige tijd doen inderdaad veel aan een jeugdboek denken.
maar ik denk dat er teveel moeilijke woorden in staan voor kinderen en bepaalde details laten toch ook zien dat het voor volwassenen is geschreven.
Ik denk dat het voor jongeren in de brugklas goed leesbaar is omdat de woordenschat tijdens Nederlandse lessen juist dan met 'moeilijke woorden lijstjes' verruimd wordt.
Situaties in het leven van de tienjarige Bregtje rondom misleiding doen eveneens sterk aan een jeugdboek denken en maken deze passages voor volwassenen m.i. net te langdradig. Jammer.
Evengoed was RP stilistisch een prima schrijfster. De details waar hier waarschijnlijk aan gerefereerd wordt beschrijft RP mooi naturel; het meisje Bregtje bevat nog niet goed dat een volwassen bediende seksuele handelingen bij haar verricht, wel vindt ze het niet prettig en weet ze hier toch adequaat haar grens aan te geven. Thema's samenhangend met dit soort details zijn terug te vinden in het werk van Carry Slee.
Ik denk echter dat RP de roman niet bedoeld heeft als jeugdboek. Alles afwegend 3,5*