Matthew Desmond kreeg in 2017 de Pulitzer Prize voor non-fictie voor Evicted en het boek stond op de reading list van Obama. Omdat ik via mijn werk te maken heb met armoede was ik dus meteen nieuwsgierig, toen ik het bestaan van het werk ontdekte.
Evicted slaat op huisuitzettingen, die in Amerika net zo gewoon zijn als het kopen van een pak melk. Huurbescherming kennen ze niet en sociale huurwoningen bestaan wel, maar de rol van de overheid is minimaal en het aantal sociale huurwoningen is veel te weinig. Wat betekent dat arme mensen zijn overgeleverd aan de goden, aan zichzelf en aan particuliere verhuurders, met wie zij in een eeuwige dans zijn verwikkeld van huurachterstanden en huisuitzettingen. Loop je een maandje achter dan kan je er al worden uitgegooid en mag je op zoek naar andere goedkope woonruimte, met in je kielzog vaak een bups koters en in je rugzak een berg schulden en alle mogelijke trauma's.
Matthew Desmond is socioloog en heeft over een behoorlijk lange periode onderzoek gedaan naar huisuitzettingen en armoede, door te gaan wonen op een trailerpark. Daar bouwt hij vertrouwen op met verschillende bewoners en huurbazen, volgt hun levens en schrijft er een indringend boek over. Hij kijkt daarbij ook naar het buitenland en ziet dat het daar vaak beter is geregeld voor mensen aan de onderkant van de samenleving.
In een recensie op Goodreads las ik dat Evicted zo goed is, omdat het de 'brutal' gevolgen van armoede genadeloos laat zien. Het boek leest als een roman en is goed geschreven. Helaas niet vertaald in het Nederlands, misschien omdat het gaat om een typisch Amerikaans verschijnsel. Maar armoede kennen wij ook en de effecten die armoede heeft op mensen zijn overal hetzelfde, al hebben wij gelukkig betere sociale voorzieningen.
Tsja de American Dream.. voor een enkeling realiteit, voor de meesten gewoon een mythe.
Beste non-fictie die ik de afgelopen jaren heb gelezen. 5 sterren