Day of the Dragon - Anthony Horowitz (1989)
Alternatieve titel: De Dag van de Draak
mijn stem
1 stem
Engels
Jeugdboek
Griezel
160 pagina's
Eerste druk: Methuen,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
Will Tyler weet dat hij iets bijzonders kan, maar niet hoe dat precies in elkaar zit. Hij is één van de vijf kinderen die de wereld kunnen redden: als ze samenkomen, kunnen ze de duistere krachten van de Ouden vernietigen. Will wordt naar Hongkong gelokt, maar belandt in een valstrik: de Ouden willen hem gebruiken als een pion om de vijf te verslaan.
0
geplaatst: 23 februari 2021, 16:20 uur
Dit laatste deel uit de (onvoltooide) Pentagram-reeks was nog niet toegevoegd op BoekMeter, tot mijn verbazing. Nu ja, nu wel dus. Verslonden heb ik ze destijds, eerst Kernenergie voor de Duivel, dan De Nacht van de Schorpioen, dan De Zilveren Citadel en tot slot deze. Zoals alleen hij dat kon, mengde Anthony hier weer ijzige spanning en avontuur met een occult, apocalyptisch thema en zijn onmiskenbare donkere humor. Ik herinner me vooral een bloedstollende achtervolging door Hongkong, waarbij je de stad in al zijn details kon voelen, proeven en ruiken.
Het geheugen is echter een onbetrouwbare raadgever. Toen ik de plotomschrijving las, viel ik uit de lucht: in mijn herinnering was de protagonist in dit boek een meisje! Dat blijkt enkel in de herwerkte versie zo te zijn, Necropolis, en die heb ik nooit gelezen. Jaren nadat hij deze reeks onvoltooid had gelaten, herwerkte Anthony immers deze verhalen tot de Kracht van Vijf-reeks en breide er alsnog een vijfde deel aan. Maar weg was de humor, weg was de frisheid, weg was de ziel. Raven's Gate en Evil Star konden er nog net door, bij Nightrise ben ik afgehaakt. Platgekookt, zo denk ik dat je 't best omschrijft.
Het geheugen is echter een onbetrouwbare raadgever. Toen ik de plotomschrijving las, viel ik uit de lucht: in mijn herinnering was de protagonist in dit boek een meisje! Dat blijkt enkel in de herwerkte versie zo te zijn, Necropolis, en die heb ik nooit gelezen. Jaren nadat hij deze reeks onvoltooid had gelaten, herwerkte Anthony immers deze verhalen tot de Kracht van Vijf-reeks en breide er alsnog een vijfde deel aan. Maar weg was de humor, weg was de frisheid, weg was de ziel. Raven's Gate en Evil Star konden er nog net door, bij Nightrise ben ik afgehaakt. Platgekookt, zo denk ik dat je 't best omschrijft.
* denotes required fields.
* denotes required fields.