menu

Wat Wij Zagen - Hanna Bervoets (2021)

mijn stem
2,68 (30)
30 stemmen

Nederlands
Psychologisch / Sociaal

93 pagina's
Eerste druk: CPNB, Amsterdam (Nederland)

Boekenweekgeschenk 2021. Kayleigh is contentmoderator, een soort schoffelaar, die een platform op het internet opschoont door schokkende beelden of ongewenste teksten te verwijderen. Kayleigh vertelt in een terugblik aan advocaat Stitic hoe zij in een groep moderators terechtkomt en welke ervaringen zij opdoet. De moderators drinken en blowen er lustig op los, in de pauzes, of na werktijd in de sportsbar. Kayleigh raakt grenzeloos verliefd op collega Sigrid.

zoeken in:
avatar van mjk87
2,0
Heel matig ja. Ik ben ook wel bekend met het onderwerp, dus daar weet Bervoets weinig nieuws te brengen. Wat ze wel leuk doet zijn enkele scènes met beroepsdeformatie. Als ze bijvoorbeeld iemand op de rand van het dak zien staan die lijkt te springen, en de medewerker nadenkt of dit op het online platform zou mogen blijven staan ja of nee, heel technisch het afvinklijstje afgaand. Gitzwarte humor, maar humor niettemin. Daar gaat ze ook wel op door, de schade die dit soort medewerkers oplopen en wat dat doet in hun leven, maar het blijft wel wat te veel op de achtergrond hangen nog. En het komt ook niet goed over omdat het verhaal dat Bervoets vertelt rond de liefde voor een collega totaal niet boeit. Stillistisch ook simpel, al past dat wel bij de manier van vertellen, als een monoloog tegen een advocaat waarin je niet in mooie volzinnen praat. Maar eigenlijk voegt die manier zelf ook niets toe. 2,0*.

avatar van Lalage
3,5
Bij het lezen van dit boek hoorde ik vaak Hanna’s stem in mijn hoofd de zinnen voordragen. Daardoor kwam Kayleigh niet helemaal tot leven en de andere personen bleven ook wat plat. Toch hou ik nog steeds van Hanna’s schrijfstijl, die altijd lekker leest. Ze gebruikt geen wollige taal of vergezochte metaforen. Het gaat vooral om hoe mensen met elkaar omgaan.

Daarmee past dit verhaal goed bij Hanna’s oeuvre qua thematiek en stijl.

Het boekenweekgeschenk van 2021 | Lalagè leest - lalageleest.nl

avatar van dutch2.0
3,0
Wel een meevaller eigenlijk. Nou had Siebelink de lat voor het boekenweekgeschenk intussen wel erg laag gelegd, maar toch. Wat me vooral beviel aan dit boek waren de vorm, de stijl én het feit dat Bervoets zich flink had ingelezen in het onderwerp. Dat laatste maakt het boek wat geloofwaardiger, ondanks alle vreemde streken die onze heldin uithaalt.

De stijl vloeit hier min of meer voort uit de vorm. Het is geschreven als de getuigenis van een hippe jonge vrouw. De stijl is kwebbelig. Zo'n stijl lijkt niet al te lastig voor een schrijver, maar dat is het dus wel. Je moet ervoor oppassen dat het gebabbel niet te veel gaat meanderen, want dat gaat ten koste van het verhaal. Bovendien is het belangrijk dat je achter het gekwebbel een duidelijk personage ziet. Dat lukt hier allemaal prima. Onze hoofdpersoon is een vriendelijk maar intens type, goedbedoelend maar toch ook een beetje een knuppel.

Je zou denken dat je met zo'n stijl geen literaire hoogstandjes kunt bakken, maar ook dat valt wel mee. Zo staat op pagina 25: Ik begon in te zien dat het niet aan mij lag. Het was het door de maatschappij opgedrongen schoonheidsideaal, jong aangeleerde verlatingsaangst en zelfhaat, blablabla, vrouwenbladmateriaal, maar ik trok het me dus aan. Die tweede zin loopt als een tierelier en verschiet drie keer van kleur. Spreektaal, dat zeker, maar wel van het betere soort. Dus lastig om te schrijven.

Helaas is het boek inhoudelijk wat minder geslaagd. Het heeft te weinig ruimte om de boeiende materie goed uit te werken, het heeft te veel ruimte om het zonder (even onuitgewerkte) zijlijntjes te doen. Volgens mij het onvermijdelijke resultaat van het novelle-formaat van dit jaarlijkse geschenk. Dit formaat is zelfs voor de grootmeesters in het vak een hele opgave, laat staan voor een relatief jonge schrijver als Bervoets.

Maar goed, ik heb me een paar uur prima vermaakt met dit boek. Dat is al meer dan waarop ik had gerekend.

avatar van LuukRamaker
1,5
Toegegeven: de problematiek die in deze novelle aan de kaak wordt gesteld is serieus en intrigerend. Ik kan ook niet anders zeggen dan dat mijn interesse hiervoor oprecht was. De opzet was ook wel aardig eigenlijk, maar het is allemaal niet bijzonder belangwekkend onder woorden gebracht. De werkgerelateerde kant van Kayleighs verhaal bleef onderbelicht en haar biografische verslag kwam op me over als een haast puberale bekentenis. Sowieso vind ik het moeilijk op te gaan in boeken waarvan de hoofdpersoon ver van me af staat, maar het wel en wee van Kayleigh deed me wel erg weinig. Dat is natuurlijk het nadeel van zo'n partij boekenweekgeschenken: ze worden breed uit gezaaid en vallen niet alleen maar in goede aarde.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:41 uur

geplaatst: vandaag om 21:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.