Black Buck - Mateo Askaripour (2021)

mijn stem

4,00 (1)

1 stem

Engels
Sociaal

400 pagina's
Eerste druk: Houghton Mifflin Harcourt, Boston (Verenigde Staten)

Darren, een weinig ambitieuze tweeëntwintigjarige, woont in het Bedford-Stuyvesant historische district in Brooklyn in een mooi brownstone huis. Zijn moeder wil niets liever wil dat hij afstudeert aan de Bronx High School of Science. Maar Darren is tevreden met zijn werk bij Starbucks in de lobby van een kantoorgebouw in Midtown, rondhangen met zijn vriendin Soraya en het eten van de huisgemaakte maaltijden van zijn moeder. Dat verandert allemaal wanneer een toevallige ontmoeting met Rhett Daniels, de welbespraakte CEO van Sumwun, de populairste tech-startup van NYC, resulteert in een exclusieve uitnodiging voor Darren om lid te worden van een elite-verkoopteam op de zesendertigste verdieping. Na een 'helse week' van training te hebben doorstaan, stelt Darren, de enige zwarte persoon in het bedrijf, zichzelf opnieuw voor als 'Buck', een meedogenloze verkoper die onherkenbaar is voor zijn vrienden en familie. Maar wanneer het thuis tragisch wordt en Buck voelt dat hij een dieptepunt heeft bereikt, begint hij een plan te bedenken om jonge gekleurde mensen te helpen bij het infiltreren van het verkoopteam, waardoor een reeks gebeurtenissen op gang komt die het spel voor altijd verandert.

Links

zoek naar dit boek op bol.com

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

4,0

handsome_devil

geplaatst: 8 maart 2021, 19:27 uur

Vandaag aandacht voor een van de eerste romans die dit jaar uitkwam. Het sprak me meteen aan omdat ik natuurlijk ziekelijk woke ben en als wit persoon zoveel als mogelijk is wil proberen te begrijpen hoe het is om racisme te ervaren. Maar bovenal werd dit boek omschreven als een erg grappige satire. En humor, daar ben ik wel fan van, ondanks dat ik vaak het tegendeel beweer.

Er zit een enorme vaart in Black Buck en Askaripours schrijfstijl is erg fijn. Dat maakt dat je door de pagina’s heen vliegt. Zeker halverwege was het heel erg moeilijk om het boek weg te leggen. De hele beschrijving van het überhippe techbedrijf is ook echt zeer vermakelijk en daar zit ook vooral de humor in. Hoe alle teams namen hebben die verbasteringen zijn van rapgroepen, hoe telkens weer tegen Darren gezegd wordt dat hij op [denk hier een willekeurige beroemde zwarte man] lijkt, hoe alle kamers vernoemd zijn naar heilige boeken en ook steeds lukraak geciteerd wordt uit deze geschriften. Kortom, het hele bedrijf zit vol (pretentieuze) klootzakkerij en dat leidt best wel regelmatig tot gniffelmomenten.

Lees verder.

* denotes required fields.