M. l’Uomo della Provvidenza - Antonio Scurati (2020)
Alternatieve titel: M. De Man van de Voorzienigheid
Italiaans
Historisch
656 pagina's
Eerste druk: Bompiani,
Milaan (Italië)
Begin 1925. Benito Mussolini staat aan de rand van de dood vanwege een heftige maagzweer die zijn leven van binnenuit bedreigt. Hiermee opent 'M. De man van de voorzienigheid', het tweede deel van Antonio Scurati's wervelende trilogie over Benito Mussolini en de opvolger van de bestseller M. De zoon van de eeuw. Het regime van Mussolini heeft zojuist een ernstige crisis overleefd na de moord op de socialistische leider Giacomo Matteotti. De moord is gepleegd door fascistische knokploegen en Mussolini neemt, na eerdere ontkenning, de verantwoordelijkheid op zich alsof het een verdienste is. Niet veel later laat hij zich uitroepen tot Duce, dictator van Italië. In de jaren die volgen breidt de macht van Mussolini zich steeds krachtiger uit; Paus Pius XI stelt zelfs dat Mussolini door de voorzienigheid gezonden is.
Scurati toont ons een Mussolini die lijdt, er bijna onderdoor gaat aan een maagzweer, en steeds meer geïsoleerd staat. Eenzaam in zijn ivoren paleis zou je warempel nog enige sympathie voor de man kunnen opbrengen. Het is geen duivel die per se mensen wil vernietigen maar heilig overtuigd van het heil van het fascisme. Scurati neemt ons mee in dat verhaal zonder ons te verblinden noch te preken… de feiten spreken voor zich.
Ik weet niet of het zo bedoeld is, maar in de steeds eenzamere figuur van Mussolini, zie ik nadrukkelijk een figuur als Poetin opduiken. Ook 'onfeilbaar'… misschien ook rijp voor de val.
Want dat derde deel, daar kijk ik nu wel hard naar uit.