Essais de Theodicée sur la Bonté de Dieu, la Liberté de l'Homme et l'Origine du Mal - Gottfried Wilhelm Leibniz (1710)
Alternatieve titels: Théodicée | Proeven ener Theodicée of Gods-verdediging, over de Goedheid van God, de Vrijheid van de Mensch, en den Oorspronk van 't Kwaadt
Frans
Ideeënliteratuur
722 pagina's
Eerste druk: Isaac Troyel,
Amsterdam (Nederland)
De Théodicée is het enige werk dat gepubliceerd werd tijdens het leven van Gottfried Wilhelm Leibniz. Het grootste deel van het werk is een reactie op het denken van de Franse wijsgeer Pierre Bayle. Leibniz stelt dat bewezen kan worden dat God een oneindig volmaakt wezen is, en dat zo'n wezen een wereld moet hebben geschapen die de best denkbare balans tussen goed en kwaad inhoudt. Leibniz onderscheidt drie vormen van kwaad: moreel, fysiek en metafysisch. Moreel kwaad is de zonde, lichamelijk kwaad is pijn, en metafysisch kwaad is komt voor uit de beperking. God staat moreel en fysiek kwaad toe ter wille van grotere goederen, en metafysisch kwaad (de beperking) is onvermijdelijk omdat elk geschapen universum noodzakelijkerwijs niet voldoet aan Gods absolute perfectie.