menu

Z17 - Jef Geeraerts (1991)

mijn stem
3,31 (13)
13 stemmen

Nederlands
Thriller

200 pagina's
Eerste druk: Manteau, Antwerpen (België)

Bij de Belgische rijkswacht is er, behalve de BOB en het Speciaal Interventie Eskadron (SIE), nog een elitekorps: het POSA (Peloton Observatie, Surveillance & Arrestatie). Uit deze eenheden worden volgens uiterst strenge normen mensen geselecteerd (Codenaam Z in de rijkswachtcomputer), bijgenaamd de Zoeloes. Ze leven onder een valse identiteit, beschikken over safe houses, rijden in auto's met ongeregistreerde kentekens en zijn gespecialiseerd in kortetermijninfiltratie, vooral om te fungeren als pseudo drugskopers. Elke Zoeloe heeft een rangnummer. Z 17 is het verhaal van een Zoeloe die nog moeilijk het verschil kan onderscheiden tussen wettelijkheid en regelrechte misdaad. Door een combinatie van egocentrisme, hebzucht en roekeloosheid verzeilt hij in een situatie die hem via moord leidt naar de ondergang.

zoeken in:
avatar van Bobbejaantje
4,0
Na het literaire 'De Nachtvogels' heb ik me nu gewaagd aan deze 'Z17', is meteen ook de eerste misdaadroman van Geeraerts die ik gelezen heb. Wat een tripje! Dit boek leest als een trein. Met een rotvaart volg je de avonturen van Max oftewel Z17, lid van de (intussen terziele gegane) Belgische Rijkswacht. Helemaal geen sympathiek figuur, eerder van het humorloze hardboiled type, en macho tot en met.

Jef Geeraerts slaagt erin om een realistische sfeer te scheppen waarbij hij gebruik maakt van zijn uitgebreide technische kennis omtrent het Rijkswachtmilieu (waaraan zelfs een lexicon achteraan het boek wordt gewijd).
Het verhaal is geschreven vanuit de ikfiguur Max waarbij je als lezer de beschrijving krijgt in de woorden van Max; een rechttoe rechtaan stijl in spreektaal die erg passend is. In 'De Nachtvogels' had Geeraerts voor mij al bewezen tot welke literatuur hij in staat is, maar het is mooi dat hij voor deze misdaadroman zijn stijl aanpast aan de leefwereld van Max. Iets wat bij vele andere schrijvers minder vanzelfsprekend is.
Tenslotte heb ik erg genoten van het beginjarennegentigsfeertje van het boek. Leuk ook dat er enkele verwijzingen zijn naar neo-noirfilms (Les Noces Rouges en MIami Blues).

Het treft dat ik onlangs een hele doos Geeraertsen gekocht heb op de rommelmarkt want ik ben door de eerste twee picks gemotiveerd geraakt om ze alle te gaan lezen

Gast
geplaatst: vandaag om 19:27 uur

geplaatst: vandaag om 19:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.