menu

De Camino - Anya Niewierra (2021)

mijn stem
4,05 (22)
22 stemmen

Nederlands
Thriller

400 pagina's
Eerste druk: Luitingh-Sijthoff, Amsterdam (Nederland)

Het is precies een jaar geleden dat Lottes man onverwacht zelfmoord pleegde tijdens het wandelen van de Camino. Emil had als vluchteling uit Bosnië en Herzegovina een moeilijke jeugd, maar toch zou hij nooit zelfmoord plegen. Emil was een geweldige vader, was dol op zijn vrouw en gefocust op zijn werk. Lotte besluit exact dezelfde route te lopen, in de hoop erachter te komen wat hem tot deze beslissing dreef. Maar dan ontdekt ze dat Emil helemaal niet is wie hij altijd beweerde te zijn... een gruwelijk geheim uit het verleden dient zich aan.

zoeken in:
Sharon
Wat een prachtig, spannend en indrukwekkend boek. Het is het verhaal van Lotte die De Camino loopt een jaar nadat haar man daar zelfmoord pleegde. Je wordt meegenomen op haar wandeling in de prachtige natuur, leest over haar leven en de mede pelgrims, maar langzaamaan kom je ook meer te weten over het leven van Emil en de gruwelijkheden die hij heeft gepleegd. Anya Niewierra schrijft beeldende en vlot. Regelmatig geniet je van de wandeling, terwijl je aan de andere kant veel leest over de oorlog in Bosnië en de verschrikkelijke oorlogsmisdaden die daar zijn gepleegd.

Zelf vind ik het niet direct een thriller. Meer een avontuurlijk boek, wat je aanzet tot nadenken. Want kan je nadat je zoveel gruwelijkheden in het verleden hebt aangericht/meegemaakt nog een nieuw mooi leven opbouwen? Ben je dader of slachtoffer en wie mag en kan daar over oordelen?

avatar van Jester
4,5
Prachtig boek inderdaad, het tweede dat ik lees van Niewierra en deze is nog beter dan de eerste die ik las (Het Dossier). Enerzijds beschrijft ze de pelgrimstocht die ze maakt treffend, daarnaast ontvouwt het eigenlijke verhaal, over de zelfmoord van haar man, zich op een indrukwekkende manier, en komt ze uiteindelijk achter de waarheid achter zijn dood. En die is volledig logisch opgenomen in het verhaal. Mooi hoe de stukken over de oorlog in Bosnië je als lezer lang op het verkeerde been zetten.

avatar van Vonneke_Legrand
4,0
Wat een goed en beeldend geschreven verhaal. Het lijkt alsof je zelf de Camino mee loopt en gaande weg achter het verleden van haar overleden man komt.
Het was voor mij een heerlijk boek voor in de vakantie, waarin er tijd is om het achter elkaar uit te lezen.


3,5
Ik begrijp de positieve reacties en hoge beoordeling. Het plot kan namelijk wedijveren met de beste in de business. Schokkend, verrassend, maar toch logisch en eenvoudig. Bepaalde delen van de tocht zijn mooi beschreven (anderen zijn wat plat en iets minder boeiend) en je wordt meegevoerd in het verhaal.

Toch kom ik niet tot een torenhoge beoordeling en dat zit hem in de schrijfstijl. Met name de eerste 40 bladzijden worden er, zo lijkt een beetje geforceerd, veel onnodige bijvoegelijke naamwoorden gebruikt en gedurende het gehele boek iets teveel vrouwelijke emoties voor mij als man. En dat ligt natuurlijk aan mij, want ik kan een vrouwelijke schrijver natuurlijk niet kwalijk nemen dat ze denkt en schrijft als vrouw.

*** 1/2

3,0
geplaatst:
wavanbuuren schreef:

Toch kom ik niet tot een torenhoge beoordeling en dat zit hem in de schrijfstijl. Met name de eerste 40 bladzijden worden er, zo lijkt een beetje geforceerd, veel onnodige bijvoegelijke naamwoorden gebruikt en gedurende het gehele boek iets teveel vrouwelijke emoties voor mij als man. En dat ligt natuurlijk aan mij, want ik kan een vrouwelijke schrijver natuurlijk niet kwalijk nemen dat ze denkt en schrijft als vrouw.

*** 1/2


Helemaal mee eens. Super goed verhaal dit boek wat goed is uitgewerkt. Maar ik blijf me toch wel erg storen aan vele dingen die er bijgehaald worden. Dit heb ik vaker met vrouwelijke schrijvers. En inderdaad dit ligt volledig aan mezelf. Niet aan de vrouwelijke schrijvers.

Mijn bijzondere zwart/wit beeld van verschil in schrijfstijl:

Man: Ik kijk over de rand van de bergtop. Wat een hoogte. Het duizelt me.
Vrouw: Ik loop naar de hoekige rand van de bergtop met begroeide helmgras stukjes. Er liggen veel stenen los bij de rand van de bergtop. Toch kijk ik er overheen met mijn ogen wijdt open. De hoogte die ik achter de bergtop zie verbaasd me enorm. Ik voel de duizeligheid vanuit mijn tenen komen richting mijn hoofd.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:23 uur

geplaatst: vandaag om 00:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.