menu

Komt een Vrouw bij de Dokter - Kluun (2003)

mijn stem
3,65 (390)
390 stemmen

Nederlands
Autobiografische Roman

317 pagina's
Eerste druk: Podium, Amsterdam (Nederland)

Stijn en Carmen behoren tot de hip, healthy and wealthy. Ze hebben beiden een eigen bedrijf en zijn de trotse ouders van de eenjarige Luna. Aan geld en vrienden geen gebrek. Ze leven als God in Amsterdam. Totdat bij de mooie en optimistische Carmen borstkanker wordt geconstateerd. Op slag verandert hun wereld in een rollercoaster-rit langs artsen en ziekenhuizen. De hedonistische Stijn gaat trouw mee naar Carmens chemokuren en bestralingen, maar stort zich ’s avonds in het nachtleven en op de vrouwen van Amsterdam, Miami en Breda.

zoeken in:
2,5
Nogal plat en banaal, ondanks het zware thema. De laatste vijftien pagina's (en dan in het bijzonder het laatste gesprek tussen STijn en Carmen)waren wel geweldig.
2,5*; het leest vrij gemakkelijk weg, maar een goede schrijver is Kluun niet...

avatar van Agaath95
3,0
Juist de openhartigheid in dit verhaal maakte het voor mij boeiend en ontroerend om te lezen. Ik hoef niet te lezen over een perfecte echtgenoot die nooit twijfelt aan de gevoelens voor zijn vrouw.

De slechte karaktertrekken van Stijn zijn menselijk en tot op een zekere hoogte begrijpelijk (of ze moreel aanvaardbaar zijn is een ander verhaal). Maar daar staat dan weer tegenover dat hij er wel altijd is voor Carmen, wat mij vooral in het laatste deel slopend lijkt.

Het is met humor geschreven die ik wel kon waarderen, alleen vond ik de voetbalverwijzingen storend. De kadertjes sloeg ik op een gegeven moment over, omdat ik geen behoefte had om het verhaal te onderbreken voor nutteloze achtergrondinformatie.

avatar van Froid de canard
3,0
Ik heb het boek uiteindelijk eens gelezen, toch gewoon omdat ik er iedereen over gehoord had. Op mijn middelbare school las werkelijk iedereen het voor de leeslijst, en iedereen was er erg enthousiast over. Hier lees ik weer een groot aantal minder positieve geluiden.
Op televisie zag ik Kluun zijn verhaal vertellen, en ik kon hem wel haten toen ik hoorde dat hij vreemd was gegaan ten tijde van Carmens ziekte. Daar verandert dit boek niet veel aan. Hij probeert het uit te leggen, maar dat maakt niet dat ik het echt kan begrijpen. Toch komt naar voren hoe zielsveel hij van Carmen houdt.
Ik vond het een prettig boek om te lezen. Dat zijn schrijfstijl zo wordt bekritiseerd begrijp ik niet helemaal. Ik heb er niets op aan te merken. Voor mij hoeft een boek niet altijd omslachtig, poëtisch of hoogdravend geschreven te zijn. Doe mij soms ook maar gewoon, rechttoe, rechtaan, maar wel met veel gevoel. En dat doet Kluun, simpel, maar wel goed.

Ik vond het echt bijzonder om te lezen hoe Carmen de laatste week van haar leven doorbrengt. Met de meest dierbare mensen samen in huis, al het lekkere eten en drinken (veel rosé), nog even echt samenzijn.

(Je kunt overigens door het hele boek goed merken dat Kluun en zijn gezin totaal geen gebrek aan geld hebben, wat deze periode denk ik toch een schrale troost kon wezen omdat ze daar in ieder geval niet over na hoefden te denken en gewoon konden doen wat ze wilden.)

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoeveel % van het boek nou autobiografisch is. Zowat alles?

4,0
Het boek is op een makkelijke manier geschreven en kan dan ook in hoog tempo worden gelezen. De hoofdstukjes zijn redelijk klein van begrip maar vormen toch een hecht verhaal. Ik vond het verhaal qua opbouw goed in elkaar zitten. De schrijfstijl had wel van een wat hoger niveau mogen zijn maar was goed te belezen. De manier waarop kluun schrijft geeft wel het gevoel dat je dicht bij de karakters in het verhaal staat. Het vele gevloek haalt het niveau van het boek dan weer iets naar beneden maar geeft wel duidelijk de emotie waar. Al met al een mooi boek om te lezen en ik ben benieuwd of de film mij ook aanspreekt. 4/5

Ik ben het helemaal eens met Agaath95.

Het is zeker menselijk dat Stijn naar andere vrouwen trekt, omdat hij bepaalde affectie mist, maar dat hij Carmen effectief bedriegt vind ik onverstaanbaar. Naar het einde toe weet je wel hoeveel Stijn van Carmen houdt maar dat veranderd niets aan hoe ik over hem denk.

De humor vond ik zeker niet storen. Ik kon er mee lachen maar steeds daarna voelde ik me terug slecht omdat je weet da Carmen door heel het boek is aan het lijden.

De kadertjes met de achtergrondinformatie sloeg ik naar verloop van tijd ook over. Vaak interesseerde het mij niet wat er in stond aangezien het geen enkele invloed op het verhaal had.

3,5
Qua inhoud (onderwerp) vond ik het wel een mooi boek en het zet je wel aan het denken. Ik denk dat er wel realistische personages zijn neergezet, maar persoonlijk vond ik Stijn toch echt een onaangenaam persoon (voorzichtig uitgedrukt). Qua taalgebruik vond ik het behoorlijk tegenvallen; om aan te spreken hoeft het wat mij betreft niet zo plat te zijn.
Het boek leest wel snel weg (makkelijk taalgebruik, korte hoofdstukjes) en behandelt op een bijna luchtige manier een zwaar onderwerp.
Toch een behoorlijk hoge score doordat het boek is blijven 'hangen'. 3,5*

avatar van sinterklaas
0,5
Die drie bladzijdes voordat het verhaal begon, met al die opmerkingen van desbetreffende die dit boek oh zo geweldig vonden. Eentje had zelfs tijdens het lezen in lijn 51 haar uitstaphalte gemist zo goed dit boek was. Nou goh meid... zo ken ik er ook een. Na het schijten was ik vergeten dat er een rol pleepapier naast me hing en veegde per ongeluk mijn reet af met dit boek. Zo verbluft was ik er door geraakt.

De eerste bladzijde zegt al genoeg... het schetst al meteen een perfectionistische Hollandse huis tuin en keuken leventje over Stijn die zogezegd met het lekkerste wijf van Nederland heeft. Ze hebben veel geld, een bruisend leven, casino's, luxe feestjes, zullen ook nooit naar de Aldi gaan en die dingen en een schat van een dochtertje. Stijn neukt ook nog andere vrouwen maarja... Carmen accepteert het maar, want er is ook nog een dochter van 2 die ze op moeten voeden. Dan komt het hartverscheurende nieuws dat hun angst waarmaakt, Carmen krijgt kanker... en met overmaat van een ramp nog in haar tiet ook. Ja, hoe wil je zo ogen als een van de gebotoxeerde, glossy wijven in een trendy magazine... zeker wanneer ie begint te rotten en er op den duur af moet. Maar afijn... niet erg... het hippe leventje is vanaf dat punt pas echt begonnen... Terwijl Carmen thuis ligt te lijden en haar hele tiet er godverdomme met groene klonters, etter en slijm afrot is het voor Stijn de vrijbrief om heel Nederland en andere kustplaatsjes af te gaan om zichzelf helemaal vol te gieten, snuiven, slikken en voornamelijk andere wijven te neuken. Want die hebben tenminste twee tieten en daar krijgt hij zijn lul wel van omhoog... bij Carmen lukt dat helaas niet meer... ja logisch... En is ie terug van vakantie... dan heeft hij altijd nog wel Roos, tevens ook een geil wijf die nog haar beide tieten heeft om te rampestampen. Tsja, de manier waarop het geschreven wordt: het leest echt alsof dit Kluuns beste tijd van zijn leven was in plaats van dat het moet ogen als een rouwverslag. Ochja... en zo'n dochtertje van twee erbij... met dingen als "wordt mammie nou een engel?"... nou even huilen hoor... Hart-ver-scheurend!

En zo leest het boek wel heerlijk weg... als het om leedvermaak gaat en een inkijk in een gemiddelde RTL 4 programma over het goede trendy leven als je vrouw kanker heeft. Ook dat stukje met die negerin in de lift was wel leuk... Vele pagina's worden besteed aan het zon-zee-strand-nachtclub-drank-drugs-lekkere wijven-en-een-wijf met-1-tiet-thuis... maar na 100 pagina's schijnen er nog 250 pagina's te zijn. Ohja... ook nog elke hoofdstuk beginnen met liedjes waar van ik de adrenalinerush van Kluun keer op keer meevoel... de adrenalinerush van: Kijk mij verzwelgen in de zelfmedelijden maar ondertussen zo megalomaan en geweldig zijn.... en nu moeten jullie me geweldig en zielig tegelijk vinden, en nu moeten jullie huilen... oooh, kijk nou eens wat ik zeg... en hoe verkeerd bezig ik wel niet was, andere wijven geneukt, mezelf voor mijn sodemieter gereden met allemaal drank en drugs achter mijn kiezen, en mijn lekkere wijf die eerst zo mooi was mist nu een tiet door haar kankerkanker. Misschien heeft hij wel de aap uitgehangen tijdens de ziekte van zijn vrouw omdat hij al veel eerder schrijver wou worden.

Een afgang... die ene huisvrouw was weer niet om te neuken zo lelijk.

Ook moet er nog een halve pagina besteed worden aan het kutje van Carmen, dat nu allemaal bruin roestwater pist en ja, dat zelfde kutje was nog zo opwindend, heb ik telkenmale mijn piemel in gestoken en was ik in klaargekomen.... en dan denk je dat je eindelijk het einde van het boek hebt bereikt... heeft die Carmen verdomme ook nog eens twintig bladzijden nodig om dood te gaan. Kanker hé!!!

Man! Man! Man! wat een achtbaanrit... Ergens zo slecht dat het ook ergens wel goed wordt. Logisch ook dat dit boek zo de hemel in geprezen wordt... zegt ook wel genoeg over de iq van de gemiddelde Linda/Viva/Oh oh Cherso-achtige mentaliteit die niet meer weg te denken is. Ik zou me er al haast op verheugen dat mijn toekomstige partner kanker krijgt... dan wel niet aan der tiet... misschien wel aan der schaamlip... Dan kan ik nog wel eens haantje de voorste zijn en een nog uitbundiger boek schrijven waarbij "Komt een vrouw bij de Dokter" nog maar slechts een aflevering van Sesamstraat is.

Maargoed Kluun... ik zie dat je genoten hebt van die tijd... in deel 2 schijnt hij helemaal los te gaan... ik ben benieuwd. En zo schijnt er ook nog eens een prequel te zijn waar nog meer aandacht besteed wordt aan het hippe leven wanneer Carmen haar beide tieten nog had... tsjonge jonge.

0,5*

4,0
@Ank.eE

In eerste instantie ben ik het helemaal met je eens, je zou meer verwachten van een boek met zo'n zwaar onderwerp. Ik had graag wat meer over de medische kant van de ziekte gelezen, maar doordat Stijn nauwelijks interesse toonde in de weinige (en onprofessionele) doktersgesprekken, zat dat er helaas niet in.

Voor mij was het eerste deel nochtans het belangrijkste, omdat die de meeste humor bevatte en ik er zo mijn aandacht wat bij kon houden. Wat het derde deel betreft moet ik je inderdaad gelijk geven, zeer emotioneel en daarom heb ik dat deel in één ruk uitgelezen.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:42 uur

geplaatst: vandaag om 17:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.