Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur - Ismail Kadare (1963)

Een Italiaanse generaal reist jaren na WO II af naar Albanië om zoveel mogelijk stoffelijk overschotten van Italiaanse soldaten te repatriëren. Ze zijn veelal ad hoc begraven in onherbergzaam gebied, ten prooi gevallen aan Albanese partizanen. Een boeiende insteek om te reflecteren op de verwerking van het oorlogsverleden, van Italiaanse zijde, maar meer nog van Albanese zijde. Een geweldig hoogtepunt is wanneer de generaal verzeild raakt op een traditionele bruiloft, wat een kantelpunt vormt in de roman; intens proza van het hoogste niveau. Verder is de roman in stijl en woordverbruik vrij gewoontjes. Ik heb het idee dat het Kadare met allerlei anekdotes en gebeurtenissen er meer om te doen is een mozaïek te creëren van de aard van Albanië en de omgang met (oorlogs)geweld. Onbekendheid met het land en cultuur breekt zich voor mij enigszins op om echt tot een goed begrip te komen. Ik vermoed dat ik na nog een of twee boeken van Kadare meer zou kunnen maken van deze roman. Het smaakt in ieder geval naar meer.