Afblijven - Carry Slee (1998)

Hier komt een film van. Lijkt me best te doen denk ik.

Oh nee, gaan ze nu ook nog de boeken van Carry Slee verfilmen. Dan moeten we al die verschrikkelijke verhalen ook nog eens zien. Ik ga het alleszins niet kijken.

Mij lijkt t wel interessant om te zien, ik vind het meestal redelijke boeken.

die boeken van carry slee vind ik juist best mooi, vooral pijnstillers, razend, afblijven enzo... de film lijkt me heel mooi!

waarom staat dit boek bij de flop top 100?

De lijst met boeken die minstens 5 stemmen hebben gekregen (en dus in de flop top 100 mogen) is nog niet zo groot, en daarom krijgt dit boek ondanks zijn zeker niet lage waardering een plaatsje. Over een tijdje zal dat echt niet meer zo zijn, want zo slecht is het boek absoluut niet.

Precies! =D Ik heb de film gezien, die is echt gaaf. Gewoon een leuke film (en je leert er ook nog wat van!) Er word nou ook een ander boek van carry slee verfimd, die lijkt me ook leuk om te zien. Carry slee is gewoon een goede schrijver, dus kortom: haal dit boek uit de flop 100! =P

Heb die film 0ok gezien, best mooie vertaling van het boek..

Leuk boek alleen deed het mij niet zo veel.. de verfilming vond ik al helemaal slecht! 3* lijkt me goed genoeg ..

Ik heb de film nog nooit gezien, maar het boek wel een lange tijd geleden gelezen. Ik kan me herinneren dat ik het niet het wel een goed boek vond, maar lang niet het beste boek van Carry Slee. 3,5*

Een matig boek waar ik me soms bij verveel maar slecht is hij dus absoluut niet, Het was goed geschreven door Carry Slee die het boek zowat heleamaal afmaakte vind ik teminste anders was het boek er misschien nooit gekomen .

2.5*

Een meisje dat pillen slik? Pech voor haar dat het fout gaat. Na 10.000 voorlichtingen weten we onderhand de fouten van drug en de harde wereld. Het is dus geheel haar eigen keus om drugs te gebruiken, kunnen wij niks aan doen, haar domme fout.
Carry Slee maakt een hulpeloos, saai en standaard verhaal ervan. Je moet maar intresse hebben in zoiets en het moet je aanspreken.

Meiden uit mijn klas waren wild van dit boek met reactie "dit kan je ook overkomen". Dan denk ik weer iets doms van: vanochtend stote ik me teen tegen de tafel en daar maar ik toch ook geen verhaal van? Zou best humorischtisch zijn. Iemand die steeds zijn teen tegen een tafel stoot en er maar niet vanaf kan komen. Tja daar gaat dit verhaal niet om.

Ik begrijp het nut hiervan maar dat help niet bij mij. Dan te bedenken dat ik het moest lezen voor school. Simpelweg: kom bij mij niet aan met zo'n verhaal tenzij het iemand overkwam die ik kenden.

0,5

Meen je niet,

Afblijven staat in lijst 100?? Het zou niet eens in mijn lijst 1000 komen!
Erg vervelend om te lezen => reden: matig en van laag niveau

ach, een boek om aan te raden aan je broertje van 11 die absoluut niet van lezen houdt.

Als 12-jarig meisje bijna alle boeken van Carry Slee gelezen. Toen leuk, maar nu vol met cliché's en ander gepraat. Toch had dit boek wel een beetje indruk gemaakt.

In vind dit boek niet zo heel geweldig.
Er gebeurt te veel in een te korte tijd.
Het is wel boeiend om te lezen.
Ik heb het ook gelezen toen ik wat jonger was Maar nu zal ik hem niet zo snel lezen.

Zoveel slechte reacties?
Ik vond het best wel een mooi boek !
De meeste trouwens van Carry Slee.
Ach, iedereen zijn eigen mening natuurlijk ..

Ach, weet je wat het is met de boeken van Carry Slee? Elk boek is eigenlijk hetzelfde, en niets is écht uniek. Paniek, Radeloos, Afblijven, Pijnstillers, Spijt.... Alles heeft dezelfde opbouw: jongen en meisje hebben eigen verhaallijn (altijd iets wat zogenaamd actueel is in de puberwereld, maar wat al jarenlang wordt uitgekauwd door wanhopige schrijvers die iets willen schrijven wat populair wordt), ze zijn verliefd op elkaar, hun problemen worden erger, het loopt uit de hand, en dan volgt een geforceerd happy end waarin ze verkering krijgen en alles weer helemaal goed komt. Toen ik Afblijven op mijn twaalfde voor het eerst las, vond ik het een geweldig boek. Ik wilde meer van Carry Slee lezen. Ik deed dat, en kreeg toen bij elke nieuwe regel een deja-vu naar het vorige boek wat ik van haar had gelezen.

Afblijven heeft - zoals ik hier boven al zei - een hele lullige opbouw. Het verhaal en de personages voelen zo "nep" aan. Ik krijg als lezer niet echt een band met ze en ik leef ook niet met ze mee, integendeel... Ik vind het zelfs storend dat het telkens volgens het boekje moet gaan, dat maakt het alleen maar voorspelbaar. Het hele boek voelt sowieso wat "gemaakt" aan. Het begin van het verhaal, is ook echt het begin, en het eind van het verhaal is ook echt het eind. Wat er in Melissa's leven gebeurde vóórdat ze die pillen slikte en hoe het daarná zou gaan, ik zou het niet weten. Dat hoef je als schrijver ook helemaal niet te vertellen, maar een essentieel onderdeel (vind ik) is toch wel het idee dat het verhaal een stuk uit het leven van de hoofdpersoon is, en dat idee kreeg ik bij dit boek totaal niet.

Dan is het nu de tijd om te vertellen wat ik dan wél goed aan het boek vind. Nou, ik weet het niet precies... De verhaallijn is verschrikkelijk, de opbouw idem dito, het idee erachter al helemaal ("het vertelt wat drugs met je kan doen". Tik drugs in op Google en je hebt een veel betere uitleg voor minder moeite), en tóch is er iets geweest wat mij dit boek helemaal uit heeft doen lezen. En dat ligt misschien toch wel aan de schrijfstijl. Persoonlijk vind ik het veel beschrijven van sterke emoties heel mooi om te lezen, en Carry doet dat - in dit boek en al haar andere - totaal niet. Van dit verhaal bestaan en tientallen varianten, en toch is Afblijven een succes geworden. Carry is niet eens zo heel goed, maar ze heeft toch hét wat je nodig hebt om een succesvol boek te schrijven. En uiteindelijk is Afblijven toch een beetje boeiend geworden. Het was zeker geen lijdensweg om het uit te lezen. Het leest lekker weg, en dat merkte ik op mijn 12e ook. Nu ik na 3 jaar het boek weer gelezen heb en uiteindelijk besef dat ik het toch ruk vind, tja... Misschien ligt het wel aan de doelgroep dan.

Echt een flutboek.
Een welverdiende plek in de flop 100.
Wat verwacht je anders van Carry Slee.
Bijna al haar kinderboeken zijn slecht.
Echt een afrader!

0,5 sterren

Dit boek vond ik de minste van al haar boeken. Het is niet slecht geschreven, maar het boek neemt een compleet andere wending dan je zou verwachten. Het komt niet vaak voor dat ik de film beter vond dat het boek, maar in dit geval is dat wel zo.

Er wordt wel erg negatief gereageerd op het verhaal van Carry Slee. Ik vond het boek erg goed en de film was wel iets minder dan het boek maar dat is meestal wel het geval bij het verfilming van een boek.
Verbeelden is naar mijn mening toch wat leuker dan het daadwerkelijk zien.
De nieuwe verfilmingen van Carry Slee zijn ook wel aan te raden!

Ik vind Carry Slee echt een heel slechte schrijfster. Er word wel eens gezegd dat alleen volwassenen dat vinden. Ik vond het echter al op elfjarige leeftijd, en daarin was ik ook echt de enige (uit mijn klas). De manier van schrijven stond me gewoon compleet niet aan. Ik vond het op een bepaalde manier betuttelend denk ik, en ook vaak voorspelbaar of juist geforceerd onvoorspelbaar. Ik weet het niet meer precies, maar wat ik weet is dat ik ze altijd al slecht gevonden heb. En dat terwijl ik juist heel erg geïnteresseerd was in de onderwerpen die beschreef (die zijn echt goed), dus ik heb toch aardig wat boeken van haar gelezen.
Zo ook Afblijven. Ik heb het boek gelezen toen ik net wat ouder was, ik denk een jaar of 14. Iets te oud voor het boek dus.
Wat een belachelijk boek. Carry Slee heeft duidelijk compleet geen kaas gegeten van het onderwerp drugs. Ze begrijpt niet wanneer en waarom mensen het gebruiken, wat de regelgeving is en hoe de scene in elkaar zit. Iedere leek kan er meer over weten dan zij. Zou ze dan echt helemaal geen research hebben gedaan...? Carry Slee heeft gewoon gehoord dat je van xtc losser wordt en er lekker van gaat dansen, dus gaat Melissa xtc gebruiken omdat ze in een videoclip wil dansen. Als je je goed over xtc in laat lichten en het begrijpt dan zou je moeten weten dat dat als een tang op een varken slaat. Wat de verdere werking van de drug is laat ze namelijk simpelweg links liggen, anders had ze het nooit zo laten lopen. Later wordt ze dus verslaafd aan xtc, wat ook heel bedenkelijk is. En dat nota bene omdat ze in een dansgroep zit. Er wordt zonder problemen weetikveel hoeveel gram wiet (maar sowieso meer dan 5) verkocht aan kinderen van 12, in de coffeeshop dus. Verder meen ik me ook iets te herinneren over LSD-verslavingen... Kom op Carry, ik begrijp dat je de jeugd wilt voorlichten, maar maak het verhaal dan alsjeblieft geloofwaardig. Laat het lopen zoals het zou kunnen lopen, maak de personages verslaafd aan een drug waarvan het vrij redelijk is dat men verslaafd raakt, of maak op een andere manier duidelijk hoe gevaarlijk en slecht drugs wel niet zijn. Maar met deze onzin kom je op mij niet geloofwaardig over. En als het dan ook nog eens zo slecht geschreven is blijft er niet veel meer over dan een halve ster.
Het enige goede aan het boek vind ik nu ik erover nadenk trouwens wel dat er eindelijk een boek is over xtc, aangezien het logischer is dat de jeugd daarmee in aanraking komt dan met heroïne ofzo. Maar als het zo'n flutboek is als deze had het er alleszins nog beter niet kunnen zijn.

Ik beoordeel CS haar boeken op mijn beoordeling toen ik de boeken las, in groep 7/8/brugklas, met een vleugje beoordeling op volwassen niveau.

Dit boek was helaas ongeloofwaardig, zelfs toen ik 12 was, het is voorspelbaar en is qua format hetzelfde als haar andere jeugdboeken in deze serie. Het beeld wat van XTC wordt geschetst is overdreven, als iemand XTC zou gebruiken om te dansen in een videoclip zou je dit zo herkennen, kauwen/puppillen, en het is heus niet zo gevaarlijk als geschetst wordt, een 'verkeerde pil' komt vrij weinig voor. Verslaafd aan XTC gebeurt ook nauwelijks wegens de MDMA waar je niet verslaafd aan raakt. Zou logischer zijn als ze aan speed/coke verslaafd zou worden, maar zo ver kwam het nooit omdat ze die GRUWELIJKE 'verkeerde pil' nam.

Ik zie het dan ook als een verkeerd beeld van de werkelijkheid, drugs zijn gevaarlijk, maar ga naar een site als www.drugsweb.nl oid en je ziet wat de echte effecten zijn. Als je dan een drugsboek wil lezen check dan Christiane F of het verrotte leven van floortje bloem, waarin de werkelijke destructieve werking van drugs wordt beschreven.

Voor de rest vond ik dit een leuk boek om te lezen, ik verslond de boeken van Carry Slee op de leeftijd, en daar gaat het om. Maar voor wat het is, is dit het meest ongeloofwaardige boek van CS, afgezien daarvan zijn de personages stereotyperend (de moralistische hoofdpersoon, het rebelse meisje, de OBVIOUS slechte vriend en de bitch), en het verhaal voorspelbaar.

2.5*

Het is wel een redelijk boek, maar meer voor jongere kinderen.
Persoonlijk vind ik het boek wel beter dan de film.

Vond het als 12/13 jarige een fijn boek, net als alle andere boeken van Slee die ik werkelijk verslond. Het probleem is dat ik rond die leeftijd door dit boek helemaal verkeerd ben ingelicht over de drug XTC. Het zou gelijk werken, niet zichtbaar zijn, je een betere danser maken en verslavend zijn. Allemaal onzin.