Zelden, misschien wel nog nooit eerder, heb ik zo hard moeten lachen tijdens het lezen van een boek. James Acaster is een geweldige, eerlijke, maffe comedian die zo'n gevoel voor timing heeft dat eigenlijk elke grap raak is; zelfs in geschreven vorm.
James neemt de lezer mee naar gebeurtenissen uit zijn leven die hij 'scrapes' noemt; lastige, grappige en opmerkelijke momenten. Hij begint bij zijn kinderjaren en werkt zo richting zijn dertigste toe. Sommige verhalen zijn zo absurd dat ze lastig te geloven zijn; maar dan komt hij met fotobewijs en sta je versteld van de stommiteiten die deze man heeft uitgehaald. De beste verhalen vind ik Pindrop (over één van de bands waar James in zat waarbij de zanger nogal opvallend gedrag vertoonde), Shame (over het gebruik maken van iemands toilet zonder dat diegene er iets van weet) en natuurlijk Cabadged waarin hij zijn aartsvijand vindt in de negenjarige zoon van een vriend:
'.....I'd triumphantly cabadged a primary school kid like a total boss.'
Maar eigenlijk doe ik de overige verhalen tekort door er drie uit te pikken, want de tranen rolden me letterlijk over de wangen bij het lezen van dit boek. Ik kende James, en een heel aantal verhalen, al van zijn optredens in Would I Lie to You, Mock the Week en Hypothetical, en om zijn komedie al te kennen zorgde alleen maar voor nog meer leesplezier want ik kon me bij elk verhaal voorstellen hoe hij het zou vertellen. Ook zonder bekend te zijn met zijn werk is dit boek enorm genietbaar en een echte aanrader voor de liefhebbers van hedendaagse Britse stand-up comedians.
Goddamn I love these peaches...