Kappen! - Carry Slee (1999)

Goed boek. Leuke overgang van Sander naar Indra. Maar toch niet een van de beste boeken van Carry Slee; 3,5*

Zelfs als 12-jarig meisje kwam ik maar moeilijk door dit nietszeggende boek heen. Vol met chliché's enzovoorts.

Niet mee eens. Ik las het boek een jaar geleden, toen ik elf was dus. Ik begreep het verhaal volkomen, en een nietszeggend boek vind ik dit helemaal niet.
Maar, ik ben een 'ervaren' lezeres. Ondanks dat ik 12 ben, begon ik boeken te lezen op mijn zevende, en ik kon het nog vlot ook. Ik had in het tweede leerjaar (groep 4 in Nederland) ook leesniveau 9, het hoogste dus. Wat dus maakt dat ik op negenjarige leeftijd boeken van 12 las, en nu ik dus 12 ben heb ik boeken 'nodig' vanaf ong. 14-15, hoewel ik boeken vanaf 12-13 jaar natuurlijk ook graag lees. Ik weet dat ik nogal pocherig lijk, maar ik kan er ook niks aan doen dat ik een leesvoorsprong heb

Maar mijn favoriete Carry Slee blijft natuurlijk de Timboektoe-reeks!

Volgens mij wordt er ook nergens gezegd dat het boek niet begrijpelijk zou zijn, maar juist dat het zó vol zit met cliché's dat er weinig leesplezier overblijft.

Ik vond dit boek (ook op mijn tiende of elfde) wel aardig, maar ik had wel door dat het nou niet echt hoogstaand was. De personages zijn wel te begrijpen alleen niet echt overtuigend. Het zijn stuk voor stuk stiekem heel coole goedzakken die slachtoffer zijn van hun omgeving. Die Carry houdt wel heel erg veel van werelden vol tienerproblemen blijkbaar, maar haar boeken lopen wel zonder uitzondering goed af. Ik vond dat na twee boeken zeer vermoeiend en na een tijdje ben ik dus maar gewoon gestopt met Carry Slees boeken.

mooi boek !

mwuah deze ging wel, ik heb betere van Carry Slee gelezen.
hij was niet echt slecht ofzo, dus daarom toch een 3,0 *

Erg goed verhaal.

En nog steeds snap ik niet waarom deze nog in de flop 100 zit.

Heel mooi boek!(;
Echt mooi einde enzo

Carry Slee kan hele mooie boeken schrijfen nu ben ik in dit boek bezig tot nu vind ik het een top boek!

Ik heb het nu niet meer zo op dit soort puberale boeken, maar een tijdje geleden nog vond ik het zeer goed. Het verhaal is dan ook vlot geschreven en is zelfs realistisch. Jammer dat de personages niet zo uitgediept worden. Voor jongeren een aanrader, zeker voor jongeren die met dezelfde problemen te kampen hebben als de twee belangrijkste personages in dit boek.

Het woord 'moven', dat wordt toch al jaren niet meer gebruikt? Pubers zeggen het al helemaal niet. 'Gemenerik', ook weer zo'n ouderwets (scheld)woord. Carry Slee is duidelijk blijven hangen in de jaren zeventig; kijk maar naar haar Johnny Rotten punkkapsel. In een latere druk hebben ze 'gulden' veranderd in 'euro'. Ook zo iets. Laat toch gewoon staan. Het is een boek uit 1999. Nergens symboliek of iets. En al die gevaren, pfff.. Als het aan Carry Slee en Helen Vreeswijk lag worden alle kinderen zo jong mogelijk opgesloten en pas weer vrijgelaten op hun 21e.

Carry Slee en Helen Vreeswijk
Een hoop ellende, trammelant en gezeik
Helen Vreeswijk en Carry Slee
Bolimia, loverboys en GHB