Leven met de Dood. Woorden Die Kracht Geven - Leo Fijen, Marinus van den Berg, Riet Fiddelaers-Jaspers, Hans Bouma, Daan Westerik, Thomas Quartier, Jan Kerkhof Jonkman, Manu Keirse, Henk Vijver, Claire Vanden Abbeele, Minke Weggemans, Carlo Leget, Wout Huizing en Jan van den Bosch (2011)
mijn stem
1 stem
Nederlands
Verhalenbundel / Gedichtenbundel
Psychologisch / Ideeënliteratuur
208 pagina's
Eerste druk: Ten Have,
Utrecht (Nederland)
Een boek over het leven. Het leven van ieder die zijn of haar dierbare verliest. Ontroerende verhalen en troostende gedichten. Woorden waar vaak geen woorden zijn. Houvast om verder te leven in het niemandsland van de dood. Leo Feijen vroeg aan nabestaanden: welke teksten geven kracht en bieden troost? Dezelfde vraag stelde hij aan rouwdeskundigen in Nederland en Vlaanderen. Zij kozen ieder vijf gedichten en lichten ieder gedicht in dit boek toe met een persoonlijk verhaal.
3
psyche (crew)
geplaatst: 15 september 2020, 10:21 uur
In de inleiding van 'Leven met de dood. Woorden die kracht geven' citeert Leo Fijen dominee Carel ter Linden: Rouw is een land waar niemand de weg kent.
Ik werk al jaren in de ggz waarbij ik sinds 1998 onder andere mensen begeleid bij verlies en rouw in de brede zin van het woord. Ik heb nog nooit iemand precies hetzelfde zien rouwen en geen verlies is voor dezelfde mens gelijk. Het gaat om de betekenis van een verlies en wat dat met iemand doet. Hoe verder te leven?
Rouw is niet gebonden aan tijd, bijvoorbeeld na tien jaar kan iemand zomaar bij een bepaald liedje op de radio geraakt woorden. Omdat afscheid geen tijd heeft hebben mensen behoefte aan houvast, soms kunnen woorden helpen. Maar waar vind je die in de wirwar van websites, verzamelbundels, uitvaartondernemingen, kerken of andere geloofsgemeenschapen, humanistisch geestelijk verzorgers, rituelen begeleiders. Zoals Leo Feijen aangeeft is er een weerwar van informatie. Juist in het internettijdperk moeten nabestaanden nog harder werken om troost te vinden waarbij steeds minder mensen een beroep doen op de traditie van verschillende kerken. Anders is de honger naar teksten niet te verklaren.
De dood hoort bij het leven. Mensen leven met hun verlies. Het verlies kan onder andere zijn de dood van een kind, vader, moeder, broer of zus. Het kan bijvoorbeeld zijn na een vermissing of een ramp. Dood kan zich verwacht en onverwacht aandienen.
M.i. geeft dit boek dat zich richt op het verlies van dierbaren op een overzichtelijke manier woorden waar vaak geen woorden zijn.
Ik werk al jaren in de ggz waarbij ik sinds 1998 onder andere mensen begeleid bij verlies en rouw in de brede zin van het woord. Ik heb nog nooit iemand precies hetzelfde zien rouwen en geen verlies is voor dezelfde mens gelijk. Het gaat om de betekenis van een verlies en wat dat met iemand doet. Hoe verder te leven?
Rouw is niet gebonden aan tijd, bijvoorbeeld na tien jaar kan iemand zomaar bij een bepaald liedje op de radio geraakt woorden. Omdat afscheid geen tijd heeft hebben mensen behoefte aan houvast, soms kunnen woorden helpen. Maar waar vind je die in de wirwar van websites, verzamelbundels, uitvaartondernemingen, kerken of andere geloofsgemeenschapen, humanistisch geestelijk verzorgers, rituelen begeleiders. Zoals Leo Feijen aangeeft is er een weerwar van informatie. Juist in het internettijdperk moeten nabestaanden nog harder werken om troost te vinden waarbij steeds minder mensen een beroep doen op de traditie van verschillende kerken. Anders is de honger naar teksten niet te verklaren.
De dood hoort bij het leven. Mensen leven met hun verlies. Het verlies kan onder andere zijn de dood van een kind, vader, moeder, broer of zus. Het kan bijvoorbeeld zijn na een vermissing of een ramp. Dood kan zich verwacht en onverwacht aandienen.
M.i. geeft dit boek dat zich richt op het verlies van dierbaren op een overzichtelijke manier woorden waar vaak geen woorden zijn.
* denotes required fields.
* denotes required fields.