In dit boek vond ik Haffner af en toe iets té kritisch is op de SPD in het algemeen (laat ik het zo zeggen: de man is overduidelijk geen sociaal-democraat) en de SPD in die tijd in het bijzonder. Regelmatig schoot de (ironische) opmerkingen van Maarten van Rossem door mijn hoofd dat historici een gemakkelijk vak hebben, omdat zij gebeurtenissen bestuderen die al plaats hebben gevonden en van daaruit per definitie altijd gelijk hebben (natuurlijk behoeft ook dat de nodige nuances, voordat ik door allerlei historici wordt aangevallen
). De reconstructie van de gebeurtenissen aan het aan einde van de Eerste Wereldoorlog van Haffner, vond ik in ieder geval niet in een goede verhouding staan tot de analyse die Haffner daarvan geeft ("verraad"), vooral omdat het zich meer laat tekenen door opportunisme en chaos dat door iets dat gepland is. Dat is misschien ook kwalijk, maar verraad vraagt wat mij betreft meer planning. Volgens mij heeft Haffner zijn analyse zelf later ook genuanceerd, maar dat weet ik niet zeker. Overigens had mijn versie van dit boek een nawoord van Ronald Havenaar van 16 pagina's, met daarin een voortreffelijke analyse van het boek. Havenaar geeft daarin een soortgelijke kritiek op het boek (maar dan beter verwoord).
Met deze kanttekening (no pun intended) vond ik dit boek een goed, helder en gedetailleerd beeld geven van de roerige tijd in Duitsland, tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog. Het maakt inzichtelijk welke belangen er destijds speelden bij de verschillende partijen en wat de aanzet was tot de dolkstoot-legende die door Hitler zo slim is uitgebuit. Omdat het zo inzoomt op een relatief kleine periode, wel alleen geschikt voor mensen die daarvan houden en het niet erg vinden dat Haffner de door hem zo goed gehanteerde helikopterview wat meer achterwege laat. Dankzij de treffende reconstructie en de goede analyse (alleen dus hier en daar te zwaar aangezet), krijgt dit boek van mij vier sterren.