menu

Historia de Mayta - Mario Vargas Llosa (1984)

Alternatieve titels: De Geschiedenis van Alejandro Mayta | Het verhaal van Mayta

mijn stem
3,75 (4)
4 stemmen

Spaans
Historisch

346 pagina's
Eerste druk: Seix Barral, Barcelona (Spanje)

Het boek gaat over de trotzkistische revolutionair Alejandro Mayta. Hij ontketende in 1958 een mislukte revolutie en bleef daarna nieuwe pogingen beramen. Peru staat voor gigantische toekomstproblemen, waarin de ontwikkeling en het verval van linkse idealen en de chronologische begeerte naar macht een belangrijke rol spelen. Via getuigenissen van mensen die Mayta gekend hebben probeert Vargas Llosa zijn leven te reconstrueren en erachter te komen wie hij eigenlijk was en wat hem bezielde.

zoeken in:
avatar van dutch2.0
4,0
Hoewel ik nooit in Peru ben geweest, was het lezen van Het Verhaal van Mayta als een soort thuiskomst. Het zal zo’n beetje de vijftiende roman zijn geweest die ik van Vargas Llosa heb gelezen, en de namen Cusco, Miraflores, Malecon, Chiclayo en Arequipa klinken als die van oude bekenden. En toen ergens op het eind ook nog eens sergant Lituma opdook, zoals gewoonlijk het rotwerk opknappend, kon dit boek al helemaal niet meer kapot.

Het Verhaal van Mayta hoort sowieso bij de betere werken van Vargas Llosa, al komt hij niet in de buurt van de meesterwerken uit de jaren 60. In de roman combineert Vargas Llosa twee van zijn fascinaties: politiek en schrijverschap. Het verhaal gaat over een schrijver die een roman wil schrijven over zijn vroegere klasgenoot Mayta. Deze Mayta was ooit lid van de revolutionaire POR(T) - niet te verwarren met de revolutionaire POR - en wil met deze trotskistische partij een revolutie beginnen. Probleem: de POR(T) bestaat slechts uit 7 leden. Ander probleem: Mayta is homoseksueel en dat is geen pre in de machowereld van Peru.

In deze roman lopen twee lijnen dwars door elkaar: de schrijver op zoek naar zijn verhaal en de verhaalde geschiedenis van de revolutie van Mayta. Zoals wel vaker bij Vargas Llosa moet de lezer goed zijn best doen om te weten bij welke verhaallijn hij is, want die lijn kan zonder aankondiging wisselen, zelfs per pagina. Bijvoorbeeld:

‘Dag jongen’
‘Dag Madrina’
‘Mevrouw Josefa Arrisueno?’
‘ Ja, komt u verder’


Op een gegeven moment, als de schrijver zich blijkbaar volledig identificeert met zijn vroegere klasgenoot, schiet de geschiedschrijving soms van derde naar eerste persoon, soms zelfs binnen één zin. Dat heen en weer schieten in de tijd en dat verwisselen van derde naar eerste persoon geeft het verhaal (vreemd genoeg) continuïteit en daar is het Vargas Llosa naar mijn idee om te doen. Feiten en jaartallen zeggen niets. Het is de taak van de romanschrijver om uit losse voorvallen een verhaal te smeden en om op die manier de geschiedenis te duiden.

Het verhaal van Mayta is typisch een vroege Vargas Llosa. Al snel hierna worden zijn boeken minder, ehm, Peruviaans. En daarmee minder scherp. Want hoe aardig romans als Het ongrijpbare Meisje ook zijn, aan dit oude werk kan het echt niet tippen.

3,5
Een nogal vernietigend beeld van de uiterst-linkse splintergroepjes in Zuid-Amerika, maar daarnaast ook van de armoede en corruptie in een Zuid-Amerikaans land. De hoofdpersoon is eigenlijk bezig met zijn eigen probleem op te lossen, maar dankt dat hij de revolutie voorbereidt. Het totaal verlies aan realisme van al die fanatici staat dan tegenover het cynisme van de enen en de totale inertie van de anderen. Daarnaast is het boek ook een onderzoek naar het vertellen: het voortdurende wisselen van vertelstandpunt verwart de lezer en stelt het hele verhaal in twijfel. Best interessant boek, maar in mijn ogen geen meesterwerk.

avatar van -JB-
4,0
"Het verhaal van Mayta" is een schitterend boek waarin de hoofdpersoon, een schrijver, probeert het leven van de revolutionair Alejandro Mayta probeert te reconstrueren. Hij spreekt hiervoor met mensen die hem gekend hebben en betrokken waren bij zijn acties. In deze gesprekken wisselt het heden en het verleden zich continue af zonder duidelijke overgangen. In het begin is dit erg wennen, maar al snel leest het eigenlijk wel fijn.

Schitterend is hoe het beeld van Mayta steeds gekleurd wordt door subjectieve verhalen. Hierdoor moet je als lezer je eigen beeld van Mayta steeds bijstellen en word je steeds bewuster van het feit dat een echte waarheid waarschijnlijk niet bestaat. Alle verhalen zijn gekleurd door persoonlijke overtuigingen en belangen. Bovendien is het geheugen na 20 jaar ook niet altijd meer accuraat. Dit komt schitterend tot een conclusie in het slothoofdstuk, waarin blijkt dat Mayta in werkelijkheid heel anders is dan het beeld dat zorgvuldig is opgebouwd.

Hierdoor blijf je op het eind van het verhaal als lezer toch met wat vragen zitten. Maar dit is niet erg, het is eerder een van de sterke punten van het boek.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:02 uur

geplaatst: vandaag om 18:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.