menu

Life at the Bottom - Theodore Dalrymple (2001)

Alternatieve titel: Leven aan de Onderkant

mijn stem
3,17 (6)
6 stemmen

Engels / Nederlands
Psychologisch / Sociaal

272 pagina's
Eerste druk: Ivan R. Dee, Chicago (Verenigde Staten)

Leven aan de onderkant is het relaas van een geëngageerd psychiater over het leven in de onderklasse en een felle aanklacht tegen de mentaliteit die mensen daarin gevangen houdt. Theodore Dalrymple werkt in een gevangenis en een ziekenhuis in een grote achterstandswijk. Hij baseert zijn analyse op de duizenden gesprekken die hij voerde met daders en slachtoffers van roof, drugsmisbruik, mishandeling en andere vormen van geweld. Het resultaat is een portret van een wereld waarin relaties vluchtig en gewelddadig zijn, waarin vaders afwezig zijn, waarin zelfbeheersing en eigen verantwoordelijkheid niet of nauwelijks een rol spelen.

zoeken in:
avatar van Jasper
4,0
Ondanks dat Dalrymple zeker niet vrijgepleit kan worden van snobisme en een 'vroeger-was-alles-beter'-mentaliteit, heeft dit boek me erg aan het denken gezet. Vooral over het belang van doelen in je leven en het ontbreken daarvan bij vele mensen in lagere klassen. Het boek nodigt zeker uit tot discussie... dus wellicht wat meer reacties hier???

avatar van Donkerwoud
3,5
Een beetje een late reactie, maar dit is wel materie waar ik interesse in heb. Ga er eens naar op zoek.

avatar van dutch2.0
Donkerwoud schreef:
Een beetje een late reactie, maar dit is wel materie waar ik interesse in heb. Ga er eens naar op zoek.

Mij lijkt het ook wel wat, al vraag ik me af hoe hij dit heeft aangepakt. Als hij algemene conclusies over de onderklasse trekt op basis van gesprekken in ziekenhuizen en gevangenissen, dan lijkt me dat een vertekend beeld opleveren. Zoals je ook geen beeld krijgt van de bovenklasse door jachteigenaren in de Cote d'Azur en renteniers op Curacao te interviewen.

Wat ik maar bedoel: veel van de misstanden die in de samenvatting staan, komen voornamelijk voor in de onderklasse. Maar voor zover ik weet geldt het dan wel voor een minderheid in die onderklasse.

Ik geloof niet dat er een bepaalde definitie van onderklasse wordt gehanteerd in dit boek. Het gaat gewoon over de mensen waarmee hij in zijn werkzame leven in aanraking is gekomen; niet een bepaald inkomenspercentiel.

avatar van the Cheshire cat
1,0
Heel toevallig heb ik dit boek gelezen van de week. Ik vind die Theodore Dalrymple maar een verbitterde oude snob die de hele Engelse onderklasse over een kam scheert; luie, uitkeringstrekkende, zuipende, gokverslaafde, dikke, getatoeëerde holbewoners zijn het en het leidt allemaal tot criminaliteit, kindermishandeling en moord. Die Dalrymple denkt geloof ik dat alle mannen in de Engelse onderklasse op Onslow lijken en alle vrouwen op Ma Flodder. En wat dan nog denk ik dan. Het beeld dat hij schetst van de onderklasse is zo extreem, zo overtrokken, je gaat bijna geloven dat er een oorlog woedt in Engeland. Dalrymple zelf ook trouwens, hij trekt een vergelijking met de Spaanse Burgeroorlog door een gedicht van Neruda te citeren (Kom en zie het bloed dat door de straten stroomt!). Met oplossingen komt Dalrymple amper. Ja, een politie die harder optreedt, een zerotolerance-beleid, dat ziet hij het liefst. Verder moet ik toch toegeven dat Dalrymple - hoe minachtend ook - het wel grappig weet te brengen..

De onlesbare Engelse dorst naar amusement toont zich, in elk geval bij jongeren, op z'n voordeligst op zaterdagavond, in het centrum van een provinciestad. Het toppunt van ambitie voor veel Engelse jongeren is zaterdagavond halen. Niets maakt hen zo verwachtingsvol en begerig. Geen carrière, geen tijdverdrijf, geen interesse kan wedijveren met de vreugden van zaterdagavond, als het centrum van de stad verandert in een tweederangs Sodom en Gommora dat alleen maar niet door God wordt verwoest omdat er ergere plekken op aarde zijn die meer in aanmerking komen voor onmiddellijke vernietiging.


'T is schorriemorrie! (benieuwd overigens wat jullie er van vinden)

Wat is nu precies je kritiek? Ken jij mensen uit de Engelse onderklasse die niet zo zijn? Cultuurpessimisme is geen exacte wetenschap. Hij observeert tendensen. Natuurlijk hoeven die niet op iedereen van toepassing te zijn. Maar over of Engeland anders is dan vroeger weet hij denk ik meer dan jij. Je kunt hem hoogstens beschuldigen van een vroeger-was-alles-beter-mentaliteit. Maar waarschijnlijk was vroeger ook gewoon beter. Één van zijn favoriete citaten komt van Orwell: "The first duty of intellectuals is to restate the obvious". Misschien dat het daarom zo overkomt als het overkomt. Hij beschrijft wat voor iedereen duidelijk is.

Je houding ten opzichte van hem lijkt wat dat betreft erg op wat hij in dit artikel bespreekt. Dat is dan ook een van zijn bekende thema's. Dat arme mensen contraproductieve opvattingen wordt aangepraat door intellectuelen. Het meest schrijnende voorbeeld vond ik nog waarin hij het had over een intellectueel die zich minachtend uitsprak over vakkenvullers en dat die meisjes inderdaad maar beter alleenstaand moeder moesten worden. Dalrymple gelooft daarentegen dat mensen uit de onderklasse beter kunnen zolang ze maar niet luisteren naar intellectuelen.

avatar van dutch2.0
the Cheshire cat schreef:


De onlesbare Engelse dorst naar amusement toont zich, in elk geval bij jongeren, op z'n voordeligst op zaterdagavond, in het centrum van een provinciestad. Het toppunt van ambitie voor veel Engelse jongeren is zaterdagavond halen. Niets maakt hen zo verwachtingsvol en begerig. Geen carrière, geen tijdverdrijf, geen interesse kan wedijveren met de vreugden van zaterdagavond, als het centrum van de stad verandert in een tweederangs Sodom en Gommora dat alleen maar niet door God wordt verwoest omdat er ergere plekken op aarde zijn die meer in aanmerking komen voor onmiddellijke vernietiging.

Sterk citaat. En vooral omdat het geschreven had kunnen zijn in de jaren 60, 70, 80, 90, 00 en 10. Toen ik jong was (jaren 70) hoorde je precies hetzelfde geklaag. Langharig tuig dat nergens goed voor was, behalve op zaterdagavond de boel onveilig maken. Nee dan vroeger, toen was echt alles beter.

Waar ik vooral moeite mee heb is het generaliseren van een grote groep. Ik ken zelf de Nederlandse onderklasse vrij goed (ik kom er zelf vandaan) en die groep is net zo gedifferentieerd als de klassen daarboven. Punt is alleen dat mensen uit de hogere klassen alleen maar de jongeren uit de onderklassen zien (of erover lezen in de krant) die zich op zaterdag te buiten gaan. Van de jongeren uit de onderklassen die een biertje gaan drinken bij kennissen, een potje poker spelen in de tuin, leren voor hun school of gewoon voor de buis hangen bij een voetbalwedstrijd, hebben ze nog nooit gehoord.

Dalrymple lijkt mij iemand die vanwege zijn werk vooral de uitwassen uit de onderklasse ziet, en niet de grote groep die zich normaal gedraagt. Maar om dat zeker te weten zou ik dit boek moeten lezen.

Dit is precies wat Dalrymple beschrijft in het artikel waar ik naar linkte: Second, there is the tendentious historical comparison or precedent. Yes, it is admitted, violence and vulgarity are a large part of modern British life; but they always were. When English soccer fans ran amok in France during the European cup finals (the kind of behavior now universally expected of them), even the conservative Daily Telegraph ran an article to the effect that it was ever thus, and that Hanoverian England was a riotous, drunken era—thereby implying that there was nothing to be alarmed about. For some reason not fully explained, it is supposed to be a comfort—even a justification—that antisocial behavior has persisted unabated over hundreds of years. In the same way, intellectuals depict alarm over rising crime as unreasonable (and those who express it as lacking in historical knowledge), because it is not difficult to find historical epochs when crime was worse than it is now. I have even seen worry about a rising murder rate treated with mockery, because in medieval England it was very much higher than it is now. Thus, historical comparison with a period hundreds of years ago is held up as more relevant than comparison with 30 or even ten years ago, as long as that comparison fosters an attitude of complacency toward undesirable social phenomena.

Hij ziet haarscherp de invloed van ideeën. Ik had ook dit soort opvattingen voordat ik Dalrymple las. Het voelt geruststellend dat mensen grotendeels goed zijn en er niets is om je zorgen over te maken. Nu zie ik ze voor wat ze zijn: rationalisaties. Er is geen enkele reden waarom het vroeger inderdaad niet beter kon zijn. Cultuur is niet iets statisch.

Het argument dat je dergelijke opvattingen vroeger ook hoorde en dus onjuist is is ook nog eens onlogisch. Of zouden mensen alleen dergelijke opvattingen hebben als hun opvattingen onwaar zijn?

Wat het generaliseren betreft, dat is nu eenmaal onvermijdelijk als je iets wil zeggen over welke kant een samenleving opgaat. Kun je ook niet zeggen dat Nederland verhard of individualiseerd? Hij schrijft ook vaak over zijn reizen door Afrika en over hoe anders arme mensen daar zijn (in positieve zin).

avatar van dutch2.0
Hando schreef:

Er is geen enkele reden waarom het vroeger inderdaad niet beter kon zijn. Cultuur is niet iets statisch.

Cultuur is niet iets statisch, de menselijke aard is dat wel. Daarom geloof ik niet dat het vroeger beter was. Ook niet slechter trouwens. De mens is altijd een wezen geweest met goede en kwade kantjes, en het idee dat de mens vroeger beter was lijkt me tamelijk absurd.

Het argument dat je dergelijke opvattingen vroeger ook hoorde en dus onjuist is is ook nog eens onlogisch. Of zouden mensen alleen dergelijke opvattingen hebben als hun opvattingen onwaar zijn?

In iedere generatie heb je mensen die beweren dat het vroeger allemaal beter was. Voor hen is dat misschien wel waar, maar ik geloof niet dat je er een algemene uitspraak van kunt maken. Het zijn naar mijn idee vaak wat oudere, in het leven teleurgestelde types die hun eigen jeugd gaan lopen idealiseren. Het lijkt soms ook wel alsof er afgunst ten opzichte van de jongere generaties aan ten grondslag ligt.

Wat het generaliseren betreft, dat is nu eenmaal onvermijdelijk als je iets wil zeggen over welke kant een samenleving opgaat. Kun je ook niet zeggen dat Nederland verhard of individualiseerd? Hij schrijft ook vaak over zijn reizen door Afrika en over hoe anders arme mensen daar zijn (in positieve zin).

Nederland individualiseert? Als je ziet hoe druk het is op de Social Media zou je dat niet denken. En Nederland verhardt? Als je ziet hoeveel geld er wordt uitgegeven aan goede doelen, hoeveel mensen vrijwilligerswerk doen en hoe er steeds minder criminaliteit is, zou je dat ook niet denken.

Nou zou ik natuurlijk eerst dit boek moeten lezen om er echt over mee te praten, maar het citaat van onze vriend de Kat vind ik getuigen van zo'n lompe en onbeholpen visie op de jongeren van tegenwoordig, dat ik dit boek toch maar oversla.

dutch2.0 schreef:
Cultuur is niet iets statisch, de menselijke aard is dat wel. Daarom geloof ik niet dat het vroeger beter was. Ook niet slechter trouwens. De mens is altijd een wezen geweest met goede en kwade kantjes, en het idee dat de mens vroeger beter was lijkt me tamelijk absurd.


Als je toegeeft dat cultuur niet statisch is en dus kan veranderen waarom is het dan zo onvoorstelbaar dat het vroeger beter was of althans beschaafder?


In iedere generatie heb je mensen die beweren dat het vroeger allemaal beter was. Voor hen is dat misschien wel waar, maar ik geloof niet dat je er een algemene uitspraak van kunt maken. Het zijn naar mijn idee vaak wat oudere, in het leven teleurgestelde types die hun eigen jeugd gaan lopen idealiseren. Het lijkt soms ook wel alsof er afgunst ten opzichte van de jongere generaties aan ten grondslag ligt.


Maar dat betekent niet dat ze allemaal ongelijk hebben. Net zomin elke technologische ontwikkeling positief hoeft te zijn omdat een paar mensen in het oude Griekenland vonden dat het schrift een dramatische uitvinding was.

Nederland individualiseert? Als je ziet hoe druk het is op de Social Media zou je dat niet denken. En Nederland verhardt? Als je ziet hoeveel geld er wordt uitgegeven aan goede doelen, hoeveel mensen vrijwilligerswerk doen en hoe er steeds minder criminaliteit is, zou je dat ook niet denken.


Ik bedoel niet dat dat inderdaad zo is maar als voorbeeld dat het nu eenmaal onvermijdelijk is om in algemeenheden te praten als je een samenleving typeert. Dat is inherent aan het genre.


Nou zou ik natuurlijk eerst dit boek moeten lezen om er echt over mee te praten, maar het citaat van onze vriend de Kat vind ik getuigen van zo'n lompe en onbeholpen visie op de jongeren van tegenwoordig, dat ik dit boek toch maar oversla.


Je goed recht natuurlijk. Als je een boek zoekt met dezelfde thematiek maar met meer grafieken en wetenschap kan ik coming apart aanraden.

avatar van dutch2.0
Hando schreef:

Als je toegeeft dat cultuur niet statisch is en dus kan veranderen waarom is het dan zo onvoorstelbaar dat het vroeger beter was of althans beschaafder?

Het gaat precies om die nuancering die je zelf maakt. Beschaving is naar mijn idee voornamelijk een vormkwestie, waar je verder geen waarde aan kunt hangen.

Wat ik wil zeggen is dit: De tijd dat we het minst beschaafd waren, was waarschijnlijk de tijd toen we nog in berenvellen rondliepen. Als je in die tijd iemand niet zag zitten, pakte je een knuppel en gaf hem een flinke mep op zijn onbeschaafde kop. Als hij tenminste niet sneller was met zijn knuppel dan jij.
In de tijd van een veel grotere beschaving, zeg de 19e eeuw, ging het er heel anders aan toe. Als je iemand niet zag zitten, trok je een geparfumeerde handschoen uit, sloeg hem in het gezicht en eiste genoegdoening. Via een heel ingewikkeld systeem van overbeschaafde rituelen, eindigde dat dan in een duel. Een duel dat ook weer volgens een heel geritualiseerd proces plaatsvond.
Het resultaat was in beide gevallen hetzelfde. De winnaar borg zijn knuppel of zijn degen op, de verliezer kon op de grond op zoek naar zijn darmen, hersens of afgeslagen ledematen.


Maar dat betekent niet dat ze allemaal ongelijk hebben. Net zomin elke technologische ontwikkeling positief hoeft te zijn omdat een paar mensen in het oude Griekenland vonden dat het schrift een dramatische uitvinding was.

Bewijzen dat ze ongelijk hebben, is inderdaad lastig. Eerder een kwestie van overtuiging lijkt me.


Je goed recht natuurlijk. Als je een boek zoekt met dezelfde thematiek maar met meer grafieken en wetenschap kan ik coming apart aanraden.

Gracias! Ziet er interessant uit. Komt op mijn leeslijst.

avatar van Donkerwoud
3,5
Imiddels ook gereserveerd.

avatar van the Cheshire cat
1,0
Hando schreef:
Wat is nu precies je kritiek?

Ik heb net als Dutch vooral moeite met het generaliseren van deze bevolkingsgroep. En met het zaaien van angst. Wat vind jij eigenlijk van het verband dat Dalrymple legt tussen tatoeages en criminaliteit? Hij wijdt daar namelijk een heel hoofdstuk aan:

De oorzaak van de criminaliteit onder de blanke bevolking van Engeland is voor elke redelijk oplettende waarnemer volmaakt duidelijk, hoewel de criminologen er nog niet achter zijn. Die oorzaak is het tatoeëren van de huid. Een langzaam werkend virus, zoals het virus dat scrapies veroorzaakt bij schapen, wordt met de tatoeëernaald in het menselijk lichaam gebracht en vindt zijn weg naar de hersenen. Binnen een paar jaar zet het de getroffenen aan tot diefstal van auto's, inbraak en mishandeling.

Ik vind dat een weinig welwillende interpretatie. Dat is nooit bedoeld als een serieuze wetenschappelijke theorie maar als cynisch cultuurpessimisme. Dalrymple is een polemist en zo zou die gelezen moeten worden. Mensen lezen hem hier teveel als een soort wetenschapper.

avatar van the Cheshire cat
1,0
Ik denk eerder dat zijn stropdas te strak om zijn nek zit waardoor de zuurstoftoevoer naar zijn hersenen wordt afgekneld.

Ik heb hier hier nog een filmpje gevonden waarin hij het heeft over tatoeages. Hij heeft het over een connectie die waarschijnlijk ook gewoon bestaat. Hij observeert gewoon eerlijk wat hij ziet en het is aan de lezer wat ie er mee wil doen. Blijkbaar denken jullie dat het allemaal wel meevalt. We zullen het er nog wel eens over hebben als er nieuwe rellen op grote schaal uitbreken.

Dat 98 procent van de criminelen blijkbaar tatoeages hebben betekent natuurlijk niet dat hij ook gelooft dat dat de oorzaak is van crimineel gedrag. Overigens is 'in praise of prejudice' het boek dat veel mensen hier eerst hadden moeten lezen.

avatar van dutch2.0
Hando schreef:
Ik heb hier hier nog een filmpje gevonden waarin hij het heeft over tatoeages. Hij heeft het over een connectie die waarschijnlijk ook gewoon bestaat. Hij observeert gewoon eerlijk wat hij ziet en het is aan de lezer wat ie er mee wil doen. Blijkbaar denken jullie dat het allemaal wel meevalt. We zullen het er nog wel eens over hebben als er nieuwe rellen op grote schaal uitbreken.

Dat 98 procent van de criminelen blijkbaar tatoeages hebben betekent natuurlijk niet dat hij ook gelooft dat dat de oorzaak is van crimineel gedrag. Overigens is 'in praise of prejudice' het boek dat veel mensen hier eerst hadden moeten lezen.

Zelfs in dit korte filmpje zie je waar Dalrymple de mist ingaat. Hij zegt dat ongeveer 98% van de criminelen een tattoo heeft en daar heeft hij de conclusie uit getrokken dat tattoos en gewelddadig gedrag samenhangen. Dus toen hij een getatoeerd persoon tegenkwam die helemaal niet gewelddadig was, begreep hij pas dat zijn vooroordeel niet altijd opging.

Hoe dom zo'n vooroordeel is, kun je beter begrijpen als je bedenkt dat alle bankierende hufters van de laatste jaren gekleed gingen in een pak en een stropdas. Kunnen we hieruit concluderen dat iedereen in een pak en een stropdas een onethische asshole is? Tuurlijk niet! En voordat iemand opmerkt dat het in dat geval gaat om werkkleding: Dalrymple heeft het in het filmpje ook over politieagenten in hun kostuum en het algemene vooroordeel dat je daaruit kunt trekken.

En het vreemde hiervan is: Dalrymple is vast een intelligent mens, maar toch gebruikt hij een syllogisme waarvan hij moet weten dat het niet klopt. In plaats van: alle misdadigers hebben tatoeages - > jan is een misdadiger - > jan heeft een tatoeage zegt hij alle misdadigers hebben tatoeages - > jan heeft een tatoeage - > jan is een misdadiger.

En dat klopt dus niet.

Zo lees ik het niet maar ik lees blijkbaar alles in een positiever licht. Als je het construeert als een abductie in plaats van een deductie is het helemaal niet zo onredelijk als jij het nu doet klinken. De meeste mensen met tatoeages zijn misdadigers - > Jan heeft een tatoeage -> er is een redelijke kans dat Jan een misdadiger is. Als het regent worden de straten nat - > de straten zijn nat-> het heeft waarschijnlijk geregend. Dit is een hele normale manier van redeneren die we dagelijks gebruiken. Veel vaker dan de modus ponens. We hebben in het echte leven namelijk nooit absoluut zekere premissen.

Natuurlijk zouden we ook getallen kunnen invullen en met Bayesiaanse waarschijnlijkheid kunnen gaan werken maar het hele punt van 'leve het vooroordeel' is dat dat een onrealistisch ideaal is. Als ik mensen met hakenkruizen zie lopen ga ik er ook maar vanuit dat het neo-nazi's zijn hoewel het ook om een onschuldig verkleedpartijtje zou kunnen gaan. Maar die discussie hoort bij dat boek thuis.

avatar van Donkerwoud
3,5
Ik kies voor het makkelijke en niet erg argumentatieve statement: wat een heftige reacties brengt deze meneer teweeg, dan moeten tegenstanders toch toegeven dat hij iets goed doet!

avatar van dutch2.0
Hando schreef:
De meeste mensen met tatoeages zijn misdadigers - > Jan heeft een tatoeage -> er is een redelijke kans dat Jan een misdadiger is.


Nope. Dat is nou net niet wat Dalrymple zegt. Hij zegt: De meeste misdadigers zijn mensen met tatoeages -> jan heeft een tatoeage ->jan is waarschijnlijk een misdadiger.

En daar verdwijnt de logica in de mist. Want nogmaals: van het feit dat bankierende hufters altijd stropdassen dragen, mag je niet de conclusie trekken dat dan ook alle stropdassendragers hufters zijn.

Als het regent worden de straten nat - > de straten zijn nat-> het heeft waarschijnlijk geregend.Dit is een hele normale manier van redeneren die we dagelijks gebruiken.
Zeker. Het heeft alleen niets met het voorbeeld van de misdadiger en de tatoeage te maken (zie boven).

Als ik mensen met hakenkruizen zie lopen ga ik er ook maar vanuit dat het neo-nazi's zijn hoewel het ook om een onschuldig verkleedpartijtje zou kunnen gaan.
Ook dit is weer een vreemde vergelijking. Een hakenkruis geeft een politieke mening af. Een tatoeage is een lichaamsversiering. Alleen als je een tatoeage hebt met een grote getekende vuist waaronder staat: 'ik sla met alle liefde omaatjes in elkaar' kun je er vanuit gaan dat het om een misdadig typje gaat. De tatoeage is een vorm, een hakenkruis is een boodschap.

@ Donkerwoud

dutch2.0 schreef:
(quote)


Nope. Dat is nou net niet wat Dalrymple zegt. Hij zegt: De meeste misdadigers zijn mensen met tatoeages -> jan heeft een tatoeage ->jan is waarschijnlijk een misdadiger.

En daar verdwijnt de logica in de mist. Want nogmaals: van het feit dat bankierende hufters altijd stropdassen dragen, mag je niet de conclusie trekken dat dan ook alle stropdassendragers hufters zijn.


Dat hangt dus helemaal af van waarschijnlijkheden en aangezien we geen getallen hebben kunnen we niets berekenen. Volgens hem is 98 procent van de misdadigers getatoeëerd. Als het percentage in verhouding maar groot genoeg is dan kan het feit dat iemand een tatoeage draagt het waarschijnlijker maken dan niet dat diegene crimineel is of was. Hij zegt dan ook duidelijk dat het percentage tatoeage dragende criminelen veel hoger ligt dan in de rest van de populatie. Daar ketst je kritiek naar mijn mening dan ook af. Hij is zich er ook van bewust dat dat niet logisch volgt maar maakt duidelijk een soort intuïtieve kansberekening. Het kan ook zijn dat ik Bayes niet heb begrepen.

Ook dit is weer een vreemde vergelijking. Een hakenkruis geeft een politieke mening af. Een tatoeage is een lichaamsversiering. Alleen als je een tatoeage hebt met een grote getekende vuist waaronder staat: 'ik sla met alle liefde omaatjes in elkaar' kun je er vanuit gaan dat het om een misdadig typje gaat. De tatoeage is een vorm, een hakenkruis is een boodschap.


Hij heeft het dan ook over 'certain kinds of tatooing'.

Maar dit dwaalt geloof ik een beetje af. Zijn punt over tatoeages is overigens breder. Als je bijna al zijn werk hebt gelezen dan weet je dat een van zijn thema's de neerwaartse aspiratie is van de hogere klassen. Dit manifesteert zich in het overnemen van de cultuur van de onderklasse waartoe ook tatoeages behoren. Of jongeren die over straat lopen met een afgezakte broek. Dit is volgens Dalrymple omdat ze zich identificeren met gevangenen die hun riem moesten afstaan omdat ze zich anders zouden ophangen. Dit betekent niet dat ze zelf ook meteen crimineel zouden worden maar het is wel een indicatie van cultureel verval. Een ander voorbeeld is zijn afkeer van het dragen van die kapot geknipte broeken. Hij beschouwt dat niet als solidariteit met de armen maar als spot van de armen.

In dit artikel heeft hij het over de grotere culturele significantie van tatoeages.

Donkerwoud schreef:
Ik kies voor het makkelijke en niet erg argumentatieve statement: wat een heftige reacties brengt deze meneer teweeg, dan moeten tegenstanders toch toegeven dat hij iets goed doet!


De man wordt in ieder geval gelezen door mensen die er toe doen. Hij schijnt bijvoorbeeld de grote inspiratiebron te zijn van Bart de Wever. Als je geïnteresseerd bent in de invloed van ideeën zou je hem dus zeker moeten lezen. Of je het nou met hem eens bent of niet. In Engeland schijnt ie trouwens nauwelijks gelezen te worden.

avatar van Donkerwoud
3,5
Het weinige van wat ik van deze man meegekregen heb spreekt mij inderdaad wel aan. Hij lijkt op een shockerende manier die dingen te zeggen die je niet kan en mag zeggen. Het is een beetje de intellectuele variant van pownews: de schaduwzijde tonen achter het politiek correcte.

avatar van Donkerwoud
3,5
Ik twijfel tussen bewondering voor zijn snoeiharde culturele analyses en afschuw voor zijn simplistische populisme. Die afschuw laat zit nog het makkelijkst uitleggen. Wat hij steeds doet is zichzelf positioneren als een moreel rechtschapen autoriteit die het recht heeft om over alles en iedereen te oordelen naar hem goeddunkt. Zijn uitgangspunt is dat verschillende takken van de wetenschap zijn doordrongen van een slachtofferdenken over de onderklasse. De culturele elite in de westerse wereld houden systemen in stand waarbinnen hele groepen mensen worden behandeld alsof zij geen eigen vrije wil en eigen verantwoordelijkheid voor hun daden hebben. Dit leidt binnen diezelfde onderklasse tot een collectief zelfbeeld waarbinnen bepaalde gedragingen worden goedgepraat omdat het nou eenmaal bij hun sociale positie hoort.

Daarbij koppelt Dalrymple steeds zijn persoonlijke ervaringen als psychiater met mensen uit die onderklasse aan een culturele analyse over de maatschappij in het groot. Elke mogelijkheid tot nuance in zijn eigen conservatieve en eenzijdige zienswijzen worden weggewoven of beschimpt. We zijn aangekomen bij een cultuur in verval en Dalrymple luidt de noodklok als de enige persoon die ziet dat de westerse samenleving naar de klote gaat. Zijn conservatieve stellingname grenst aan een arrogantie waarmee hij zich het recht toegeëigend heeft om te oordelen over andere mensenlevens, maar waarbij hij niet aan zijn eigen tegenstrijdigheden en onvolmaaktheden hoeft te twijfelen.

Toch is het juist dat consequent doorvoeren van zijn eigen radicale positie die het werk zijn retorische kracht geeft. Hij blijft maar polemieken afvuren waarbij politiek correct denken mee onschadelijk wordt gemaakt. Alles wat je over criminaliteit en volkscultuur als vanzelfsprekend en logisch zou ervaren, wordt genadeloos onderuit getrapt en getoond vanuit een radicaal andere manier om er naar te kijken. Daarmee roept deze denker bij mij naast walging ook een zeker respect op voor de manier waarop cultureel geaccepteerde dogma's ter discussie worden gesteld. Het werk zet met zijn confronterende vorm aan tot kritisch denken over hoe onze westerse maatschappij omgaat met de onderklasse en of er niet een verstikkende werking uitgaat van een beeldvorming die hen al bij voorbaat in de slachtofferrol plaats.

Meer dan alles een pleidooi voor het belang om mensen eigen verantwoordelijkheid te laten nemen over hun leven in plaats van onmenselijke systemen die ons deze verantwoordelijkheid lijken te ontnemen. Een zienswijze die je naar mijn mening goed kunt pareren met argumenten en bevindingen uit wetenschappelijke hoek, maar die op zichzelf wel aanzetten tot belangrijke discussies over wat verantwoordelijkheid nemen in de moderne tijd inhoudt.

avatar van Donkerwoud
3,5
Interessant stuk over Theodore Dalrymple: Dalrymple in Nederland - HP/De Tijd - hpdetijd.nl

Corcicus
Zeker een mustread voor elke conservatief. Dalrymple spreekt vanuit zijn ervaring en zijn intuïties. Aan statistieken of peer-reviewed, evidence-based onderzoeken heeft hij een broertje dood. Zijn klare kijk en vermakelijke schrijfstijl doen hier het werk. Aan ideeën heeft de man geen gebrek, bij mij gingen ze erin als zoete koek.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:36 uur

geplaatst: vandaag om 11:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.