menu

Not Forgetting the Whale - John Ironmonger (2015)

Alternatieve titel: De Dag Dat de Walvis Kwam

mijn stem
3,50 (5)
5 stemmen

Engels
Sociaal

320 pagina's
Eerste druk: Weidenfeld & Nicolson, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Eerst spoelt er een jonge man op het strand aan. Dan een walvis. De 307 inwoners van het vissersdorpje St. Piran voelen meteen dat er iets vreemds te gebeuren staat. Maar niemand vermoedt hoe erg hun gemeenschap bedreigd wordt. De man, Joe Haak, gevlucht uit Londen, waarschuwt voor een dodelijk griepvirus. Maar zijn Joe's angsten gegrond? Waarom is Joe de stad ontvlucht? En hoe zit het met de mysterieuze walvis?

zoeken in:
avatar van Abubakari
3,5
Een boek over een pandemie, daar had ik in 2020 dus 0,0 zin in. De hele tijd word je al doodgegooid met Corona nieuws en (zelfbenoemde) deskundigen, wappies, bn'ers die overal verstand van (denken te) hebben en andersoortig nog treuriger stemmend volk. Hetgeen overigens ook weer (deels) te ontwijken valt door niet naar talkshows te kijken, sowieso weinig tv te kijken anders dan de dingen die ik keek voordat corona kwam.
Maar dat terzijde. Fuck Corona, rot op, ga weg en geef me mijn voetbal, concerten, theater en contacten terug.

Maar dus toch begonnen in een boek over een pandemie, al was het maar vanwege de mooie cover.
Of omdat ik nadat ik over dit boek las toch benieuwd raakte. En omdat het niet over een pandemie gaat.

Er komt een pandemie in voor, eentje die dodelijker is dan corona, je wordt s Morgens ziek en gaat s Nachts dood. Bij bosjes gaan mensen dood. Maar daar gaat het niet over. Dit boek gaat over Joe die verbanden legt waarmee hij de golfbewegingen op de beurs kan voorspellen en een baan bij een beleggingsbank heeft. Hij denkt dat ie een financiële ramp heeft veroorzaakt en poetst de plaat naar het eind van de wereld, een puntje aan de kust van Engeland. Waar hij opgenomen wordt in een kleine dorpsgemeenschap.

Het verhaal slingert heen en weer in de tijd. Het wordt 50 jaar later vertelt en flashbackt dan ook nog terug naar Joe's tijd bij de bank, zijn relatie met zijn vader, moeder en zus en andere zaken uit zijn verleden. Om dan ineens weer in het dorp terug te komen waar Joe onmogelijke liefde, verwantschap, een walvis en wat dies meer zij vindt.

Joe bedenkt een manier om met het dorp door de crisis te komen en het verhaal wordt ook actueel omdat er een bepaalde kerstsfeer in doordringt. Moet ik normaal niet veel van hebben, maar hier werkte het voor mij wel. Let's Stick Together. Joe's moeder kan trots op hem zijn.
En inderdaad, er is een pandemie, maar die doet er eigenlijk niet zo toe in het verhaal. Het is meer een kapstok.

Mooi boek, prima mee vermaakt. Leest lekker, goed tempo, vooral vanaf deel 2.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:13 uur

geplaatst: vandaag om 20:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.