menu

Wildevrouw - Jeroen Olyslaegers (2020)

mijn stem
3,43 (29)
29 stemmen

Nederlands
Historisch / Psychologisch

480 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)

Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote baarde een kind alvorens te sterven, de andere twee stierven met een kind in hun buik. Na al dat verlies acht hij zijn verlangen naar liefde door God vervloekt. Vanuit Amsterdam roept Beer God aan om de veronderstelde vloek te ontrafelen. Hij blikt terug op zijn laatste jaren in het zestiende-eeuwse Antwerpen, de stad die hij ontvluchtte. Antwerpen floreerde in handel en geld maar er heerste tegelijk een grote onrust. Beer maakte deze oplopende spanningen van dichtbij mee in zijn herberg waar vrije gedachten en zoete wijn vloeiden, en waar plannen werden gesmeed door een geheim genootschap. Alles werd op scherp gesteld wanneer een wildevrouw, als gevolg van overmoedige wereldveroveraars, in zijn herberg terechtkwam.

zoeken in:
Binnenkort op Klara: De Wereld van Wildevrouw, waarin Jeroen Olyslaegers het decor schetst van zijn nieuwste roman: het 16de-eeuwse Antwerpen.

3,0
Jeroen Olyslaegers is een gekende Vlaamse schrijver. Hij schreef eerder al de geprezen romans WIJ, Winst en Wil en won er verschillende prijzen mee waaronder de Fintro Literatuurprijs.

16e eeuw. Wildevrouw is het verhaal van Beer. Beer heeft zwarte sneeuw gezien. Hij is 3 vrouwen verloren in het kraambed. 2 stierven alvorens een kind te baren, de laatste erna. Zijn zoon Ward is het resultaat. Na deze gebeurtenis heeft de Antwerpse Beer Antwerpen verlaten richting Amsterdam waar hij herbergier is. Beer vertelt zijn verhaal, zijn leven. Het leven als weduwnaar, het leven in de stad, in zijn herberg, de mensen rondom hem. Dit verhaal geeft een eigenaardige schets van de beschaving, godsdienststrijd, het tijdsperk, …

Dit boek is uniek. Het verhaal wordt zo levendig gebracht en omschreven. De details kloppen, de personages kloppen, … Het lijkt alsof je werkelijk door de straten heen loopt. Doch.. Dit boek vraagt inspanning. De verwoordingen zijn intens en poëtisch maar daardoor ook niet simpel om doorheen te komen. Het vraagt energie en concentratie om de pracht uit elk stukje tekst de kunnen filteren en daarnaast ook de boodschap te interpreteren. Ik kan hier niet zomaar luchtig overheen lezen zonder elke letter te hebben overdacht. Misschien mijn fout om hier zo intens in op te gaan maar dit boek vraagt zijn aandacht en dit wil ik hem dan ook schenken. Een hele tijd heb ik met dit boek gespendeerd maar ik ben blij dat ik heb doorgezet en het verhaal heb kunnen eindigen. Geen soort boek waarvan je er 10 op een jaar leest zowel qua energieniveau van de lezer als de uniekheid van het verhaal. Olyslaegers heeft zo een mooi woordgebruik dat mijn mond er van openvalt. Hoedje af!

Beladen als een schip vol toekomst zonken ze weg in de diepte van de dood, nog voor ze met hun vracht wisten aan te meren.

Ohja, Wildevrouw heeft een eigen website waar nog meer achtergrond info te vinden is én er intrigerende afbeeldingen en foto’s zichtbaar zijn van werken die relevant zijn voor dit boek. Wildevrouw.be

3,5
Het is een fantastisch boek dat de lezer onderdompelt in de Antwerpse 16e eeuw. Olyslaegers heeft de gave om mensen te begeesteren met zijn schrijfstijl. De laatste vijftig pagina's valt de teleurstelling, niet alleen omdat je weet dat de 16e eeuw bijna ten einde is, maar ook omdat het verhaaltje achteraf gezien wat mager uitvalt.

3,0
Ik vond het zeker een mooi opzet en project, maar ben achteraf toch niet onverdeeld positief.
Ten eerste stoorde ik me te vaak aan de taal, die mij een wat al te oppervlakkig charme-offensief leek, resp. een nogal opzichtig "exotisme" naar Nederlandse lezers toe. Van een filoloog/germanist als Jeroen had ik die inconsistentie en halfslachtigheid niet verwacht.
Ten tweede vond ik de opbouw van het geheel, nl. de opdeling in deel 1 'Wildeman' en deel 2 "Wildevrouw' niet zo geslaagd. Deel 1 is in feite maar een inleidende decorschets die verder losstaat van de titel, maar beslaat wel de helft van de roman!
Ten derde vond ik de namen Wildeman én Wildevrouw veel te weinig uitgewerkt. Zeker met het idee "Wildevrouw" doet Jeroen naar mijn smaak veel te weinig. De connectie met De Dulle Griet van Breughel bijvoorbeeld wordt wel aangereikt en ligt ook voor de hand, maar uiteindelijk wordt er niets mee gedaan! Jeroens Wildevrouw blijft uiteindelijk veel te mager.
Ten vierde vond ik de sentimentaliteit soms echt wat te veel opgeklopt. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de getraumatiseerde rouw van Beer ten opzichte van zijn gestorven echtgenotes, die hij waarschijnlijk amper heeft gekend, en de relatie tussen moeder Wildevrouw en dochter.
Te slotte zijn er nog de soms al te storende (praktische) onwaarschijnlijkheden in het verhaal, bijvoorbeeld de manier waarop de twee maandenlang bleven opgesloten, de houding van Margreet, de 10-jarige "onwetendheid" van Marie, enz.
Alles bij elkaar beschouwd denk ik dat Jeroen een beetje teveel in één roman heeft willen combineren, zodat er uiteindelijk niets echt is uitgewerkt, of dat het geheel uiteindelijk wat te oppervlakkig blijft. Ook qua stijl en taal probeert hij 2 uitersten met elkaar te combineren, zeg maar Rubens en Breughel, maar het resultaat is dat beide onwaarschijnlijk worden...

avatar van stefan dias
3,0
Weer een fijn boek van Olyslaghers.

Net als Wil ( van zijn prachtige vorige (?) roman) is Beer een figuur die ons geliefde Antwerpen tegen wil en dank knel komt te zitten tussen de scharnieren van de geschiedenis. Ook Beer raakt verwikkeld in een geschiedenis waar hij uiteindelijk helemaal niks mee te maken wil hebben. Maar waar hij niet aan ontkomt en waar hij dan maar zelf verslag uitbrengt.

Ook hier leeft een apart taaltje, voor sommigen blijkbaar artificieel, maar ik herken er toch heel wat in. Toch 'leeft' het minder dan Wil. In Wil 'gebeurde' er meer, hier wordt naar mijn gevoel iets te veel over situaties en filosofieën gepalaverd. Ik krijg soms het het wat ongemakkelijke gevoel dat ik bruggetjes naar het heden moet maken, maar dat weiger ik. Er wordt geschamperd tegen de 'zaken, zaken, zaken' die blijkbaar als belangrijkste adagio gelden, waardoor er ogen gesloten worden voor alles wat misloopt. Handel moet gedreven worden en de rest, dat zien we dan wel. Met een stadsbestuur dat vooral zijn armste burgers aan hun lot overlaat… Damn, nu maak ik het bruggetje toch.

Dat maakt het boek voor mij bij momenten soms iets te pamfletterig, maar al bij al heb ik hier toch weer veel plezier aan beleefd. Fijne trip naar mijn eigen stad met de teletijdmachine. Joepie.

3,0
Heb je dit artikel gelezen, stefan dias? Hetgeen jij hierboven verwoord, wordt er voor mij nog door bevestigd...

‘Je moet een idioot zijn om te geloven dat het alleen maar beter zal worden’ | De Standaard

avatar van stefan dias
3,0
ThomasVV schreef:
Heb je dit artikel gelezen, stefan dias? Hetgeen jij hierboven verwoord, wordt er voor mij nog door bevestigd...

‘Je moet een idioot zijn om te geloven dat het alleen maar beter zal worden’ | De Standaard


Nee, en ik kan het niet lezen want ik heb geen abonnement op De Standaard.
Gaat het over het ongebreideld neoliberalisme en vriendjespolitiek? Die mening mag hij natuurlijk hebben en is ook wel terecht, maar in het boek lag het er voor mij soms net iets te dik bovenop en dan lust ik het niet meer. Zo zijn we dan ook weer.

3,0
stefan dias schreef:
(quote)


Nee, en ik kan het niet lezen want ik heb geen abonnement op De Standaard.
Gaat het over het ongebreideld neoliberalisme en vriendjespolitiek? Die mening mag hij natuurlijk hebben en is ook wel terecht, maar in het boek lag het er voor mij soms net iets te dik bovenop en dan lust ik het niet meer. Zo zijn we dan ook weer.


Een citaat uit het artikel om je een idee te geven: "‘Ik denk dat het vandaag nog erger is dan toen. Zodra we het goed hebben, beschouwen we ons als de maat van de dingen. We zijn achteloos en ondankbaar voor de ­zaken die er echt toedoen. We zijn korte­termijndenkers, opgezadeld met een verantwoordelijkheid die generaties ver reikt en een eindeloos talent om ons geweten te sussen. Een citytrip met het vliegtuig naar Spanje voor een paar tientallen euro’s wordt beschouwd als een onvervreemdbaar recht. Dat gaan we de mensen toch niet afpakken met een doeltreffend klimaatbeleid?" En in die stijl verder...

Gast
geplaatst: vandaag om 21:57 uur

geplaatst: vandaag om 21:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.