menu

The Heap - Sean Adams (2020)

mijn stem
2,50 (1)
1 stem

Engels
Sciencefiction

320 pagina's
Eerste druk: William Morrow, New York (Verenigde Staten)

Het vijfhonderd verdiepingen hoge Los Verticalés bruiste ooit van het leven. Nu is deze parel van moderne architectuur ingestort en de overgebleven vuilnisbelt staat ook bekend onder de naam 'The Heap'. Een toegewijde groep verwijdert puin, vuilnis en lichamen uit de overblijfselen van het gebouw dat in totaal een gebied van 10 hectare bestrijkt. Een van die mensen is Orville Anders, die op zoek is naar zijn broer Bernard, de geliefde radio DJ van Los Verticalés, die levend en wel zijn uitzendingen blijft doen vanonder het puin. Orville doet er alles aan om Bernard te bevrijden en spreekt zijn broer elke avond door naar de radio-uitzending te bellen. De gesprekken tussen de broers zijn een hit en om de winst te vergroten wordt Orville gevraagd om terloops allerlei merknamen te noemen tijdens hun gesprekken. Als Orville laat weten dit niet te willen doen, wordt het hem onmogelijk gemaakt om nog met Bernard te praten, maar vreemd genoeg hoort hij 'zichzelf' op de radiozender nog steeds gesprekken voeren met Bernard.

zoeken in:
avatar van handsome_devil
2,5
Zogenaamd zou Adams in de voetsporen van Pynchon en Vonnegut treden, maar dat is natuurlijk schromelijk overdreven. Van Vonnegut heb ik maar een boek gelezen, maar de verwijzingen naar deze auteurs suggereren een komisch boek met een diepere laag en een ingewikkeld verhaal dat van de dwarsverbanden aan elkaar hangt, maar eigenlijk is The Heap niet meer dan een middelmatige thriller die zich afspeelt in de toekomst.

Zeker geen onverdienstelijke thriller, hoor, maar ik las bijvoorbeeld Recursion eerder dit jaar, en alles wat dat boek goed doet - meeslepende, uitgediepte personages, voldoende world-building, onvoorspelbare twists, het opwerpen van interessante filosofische vragen en een flinke dosis spanning - wordt hier ook geprobeerd, maar het doel wordt keer op keer net gemist.

Het grootste manco vond ik wel het gebrek aan meeslepende personages. Ergens zit er zeker wel een goed verhaal in de personages die Adams gecreëerd heeft, maar in dit boek komen ze totaal niet uit de verf. Ook had het verhaal wel een flinke extra lik world-building kunnen gebruiken. Waar ik in Recursion alles geloofde, hoe vergezocht ook, geloofde ik hier bijna niets omdat we bijna niks te weten komen over de achtergrond van de setting en de personages waartegen het verhaal zich afspeelt.

The Heap steunt daarentegen heel erg op plotwendingen en het opvoeren van de spanning, maar ook dit is dan weer op zo'n halfslachtige manier gedaan dat het allemaal best voorspelbaar en dus niet spannend wordt. Erg jammer allemaal, want ik zie ontzettend veel potentie in dit boek, maar het komt er allemaal niet uit. Ik heb er met vlagen zeker plezier aan beleefd, maar ik kan hier uiteindelijk toch geen voldoende aan kwijt.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:36 uur

geplaatst: vandaag om 23:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.