Der Zug War Pünktlich - Heinrich Böll (1949)
Alternatieve titel: De Trein Had Geen Vertraging
mijn stem
11 stemmen
Duits
Oorlog
123 pagina's
Eerste druk: Friedrich Middelhauve,
Opladen (West-Duitsland)
Andreas, een jonge Duitse soldaat in de Tweede Wereldoorlog zit in de trein, op weg naar het front in Polen. Hij is eerder in de oorlog gewond geraakt, maar is nu weer voldoende hersteld. Andreas is erg pessimistisch, hij is er van overtuigd dat hij snel zal sterven, tussen de Poolse steden Lemberg en Czernowitz. Hij denkt aan niets anders dan de dood.
0
geplaatst: 2 april 2010, 10:55 uur
Ik vond dit boek een beetje traag op gang komen, en de overtuiging van Andreas dat hij op een bepaalde plek op een bepaalde tijd zal sterven was soms zelfs een wat hinderlijk aspect. De sfeer zit wel goed in elkaar, maar het verhaal zelf overtuigt nog weinig.
Maar, ergens rond de helft van het boek begint het pas echt. Dan wordt de emotie overtuigender en uiteindelijk heb ik het boek 'in een ruk uitgelezen'. Het einde is misschien wat sentimenteel, maar ik vond het mooi.
Ik heb ook sterk het gevoel dat het wat minder aangrijpende begin nodig was voor de betere tweede helft.
Maar, ergens rond de helft van het boek begint het pas echt. Dan wordt de emotie overtuigender en uiteindelijk heb ik het boek 'in een ruk uitgelezen'. Het einde is misschien wat sentimenteel, maar ik vond het mooi.
Ik heb ook sterk het gevoel dat het wat minder aangrijpende begin nodig was voor de betere tweede helft.
0
geplaatst: 1 juni 2010, 19:31 uur
Even een citaatje er tegenaan:
"Het was zomer en het koren stond als goud op het veld, magere halmen, sommige zwartgeblakerd, onder het geweld van de zomerhitte, en niets vond ik zo afschuwelijk als op een korenveld te sneuvelen, dat herinnerde me al te zeer aan een gedicht en ik wilde niet sterven als in een gedicht, niet sneuvelen zoals op een reclameplaat voor die smerige oorlog... en het was toch precies een vaderlandslievend gedicht zoals ik in een korenveld lag, bloedend en gewond en vloekend en misschien zou sterven, op een afstand van vijf minuten van die ogen."
De eerste helft bevalt bij herlezing ook erg goed.
"Het was zomer en het koren stond als goud op het veld, magere halmen, sommige zwartgeblakerd, onder het geweld van de zomerhitte, en niets vond ik zo afschuwelijk als op een korenveld te sneuvelen, dat herinnerde me al te zeer aan een gedicht en ik wilde niet sterven als in een gedicht, niet sneuvelen zoals op een reclameplaat voor die smerige oorlog... en het was toch precies een vaderlandslievend gedicht zoals ik in een korenveld lag, bloedend en gewond en vloekend en misschien zou sterven, op een afstand van vijf minuten van die ogen."
De eerste helft bevalt bij herlezing ook erg goed.
0
geplaatst: 1 juni 2010, 20:07 uur
RealTom schreef:
Even een citaatje er tegenaan:
"Het was zomer en het koren stond als goud op het veld, magere halmen, sommige zwartgeblakerd, onder het geweld van de zomerhitte, en niets vond ik zo afschuwelijk als op een korenveld te sneuvelen, dat herinnerde me al te zeer aan een gedicht en ik wilde niet sterven als in een gedicht, niet sneuvelen zoals op een reclameplaat voor die smerige oorlog... en het was toch precies een vaderlandslievend gedicht zoals ik in een korenveld lag, bloedend en gewond en vloekend en misschien zou sterven, op een afstand van vijf minuten van die ogen."
De eerste helft bevalt bij herlezing ook erg goed.
Even een citaatje er tegenaan:
"Het was zomer en het koren stond als goud op het veld, magere halmen, sommige zwartgeblakerd, onder het geweld van de zomerhitte, en niets vond ik zo afschuwelijk als op een korenveld te sneuvelen, dat herinnerde me al te zeer aan een gedicht en ik wilde niet sterven als in een gedicht, niet sneuvelen zoals op een reclameplaat voor die smerige oorlog... en het was toch precies een vaderlandslievend gedicht zoals ik in een korenveld lag, bloedend en gewond en vloekend en misschien zou sterven, op een afstand van vijf minuten van die ogen."
De eerste helft bevalt bij herlezing ook erg goed.
Dit staat dus op m'n te lezen lijst, zeker weten.....
0
geplaatst: 2 juni 2010, 19:10 uur
Dat doet me deugd, zou mooi zijn als deze auteur (een van m'n huidige favorieten) wat meer aandacht zou krijgen hier.
1
geplaatst: 29 maart 2020, 17:39 uur
Heinrich Böll is een schrijver voor crisistijden. Hij kan als geen ander de gehele oorlog verbeelden vanuit een klein en persoonlijke perspectief. In dit geval van Wehrmacht soldaat Andreas, in de trein op weg naar het Oosten waar hem naar zijn stellige overtuiging 'binnenkort' de dood wacht. Gaandeweg komt het waar en wanneer steeds dichterbij. De laatste uren brengt hij door met een Poolse, Olina, in wie hij een geestverwante ontdekt. Böll schakelt vanuit het niets een paar keer naar de inwendige stem van deze vrouw, dat is Woolfiaanse klasse. Een prachtig, beklemmend en vooral menselijk boekje.
* denotes required fields.
* denotes required fields.