menu

The Plains - Gerald Murnane (1982)

Alternatieve titel: De Vlakte

mijn stem
3,00 (1)
1 stem

Engels
Streek/Familie

160 pagina's
Eerste druk: Norstrilia, Carlton (Australië)

'De vlakte' is het debuut van Murnane uit 1982. In deze roman arriveert een jongeman op de Australische vlakte. Hij hoopt een film te kunnen maken over de vreemde, maar rijke cultuur van haar bewoners. Het resultaat is een minutieuze verkenning van het vlakke Australische binnenland en zijn landeigenaren.

zoeken in:
avatar van eRCee
3,0
Zo, als Murnane dit jaar de Nobelprijs wint staat er in elk geval een stem op Boekmeter.

Ik vrees alleen niet de meest geschikte persoon te zijn om zijn schrijven te beoordelen. Een gebruiker als ...stilte... kan hier vermoedelijk meer mee. De vlakte is een boek zonder traditionele personages of verhaal, waarmee op zich niks mis is, en focust zich op nauwkeurig beschrijven en de zinnen zelf. In een briefwisseling achterin stelt Murnane dat hij vooral gebruikmaakt van zelfstandig naamwoorden en werkwoorden, belang hecht aan de woordvolgorde en de herhaling van belangrijke substantieven, terwijl hij bijwoorden en in minder mate adjectieven vermijdt. Dit is op zich wel interessant, maar ik zou nóg een boek van hem moeten lezen om te zien of het echt wat toevoegt. De vlakte leek mij in elk geval niet bijzonder mooi of sterk geschreven, hoewel het vanaf halverwege wel pakkend is.

Eén van mijn problemen met het boek is dat het een allegorisch karakter heeft. Het doet wat denken aan Coetzee, aan De woestijn van de Tartaren en aan Samuel Beckett. Maar de vlaktebewoners die Munrane portretteert, waarbij de vlakte wel eens voor de menselijke geest zou kunnen staan, zijn zo potsierlijk dat het bijna een kolderverhaal wordt. Het eeuwige navelstaren, verzonken in grootse illusies en overpeinzingen, deed me denken aan Het boek der rusteloosheid, waarin de hoofdpersoon zich eveneens verre houdt van het leven zelf ten faveure van het exploreren van de geest. Ik hou wel van een beetje gefilosofeer, maar voor dit soort gedweep ben ik te pragmatisch.

Toch weet De vlakte wel een bepaalde indruk over te brengen. Het is een bijzonder boek en ik kan me voorstellen dat anderen er als een blok voor zullen vallen. Voor mij zijn er in elk geval genoeg aanknopingspunten om nog eens een tweede, iets latere werk van Murnane op te zoeken.

...stilte...
Bedankt eRCee met het onder de aandacht brengen van dit boek. Je hebt het goed gezien dat mij dit aanspreekt... en vooral ook zijn nieuwe roman Grensgebieden.
Alleen al het feit dat deze teruggetrokken schrijver alles typt met één vinger!

...stilte...
En hij schrijft zin voor zin.

Twintig jaar geleden, toen ik voor het eerst op de vlakte aankwam, hield ik mijn ogen open. Ik zocht naar iets in het landschap wat leek te wijzen op een diepere betekenis onder het oppervlak.

Ik ben er aan begonnen...

avatar van eRCee
3,0
Iedereen schrijft zin voor zin. Woord voor woord zelfs, zou ik durven beweren.

...stilte...
Niet helemaal waar. Patrick Modiano is ook zo'n schrijver. Hij schrijft pas verder aan de volgende als hij vindt dat de zin af is.
De meeste schrijvers maken eerst een ruwe opzet en werken er dan aan door... vullen het aan.

Ik dacht dat jij dat wel begreep.

avatar van eRCee
3,0
We zijn benieuwd of het resultaat je net zo in vervoering brengt als het proces, ...stilte....

...stilte...
De vergelijking met Kafka is zo gek nog niet eRCee ...en ja die vervoering is wel aanwezig

Gerald Murnane wordt ook wel vergeleken met Samuel Beckett (zoals vermeld op de voorkant van het boek), maar waar het bij Beckett "stamelen" is schrijft Murnane bijzonder heldere zinnen om uitdrukking te geven aan het onmogelijke. Je zou het een concrete vaagheid kunnen noemen.

Het zijn prachtige zinnen. In de loop der jaren ben ik anders gaan lezen en deze schrijver leent zich daar heel goed voor, want zoals Murnane zin voor zin schrijft ben ik zin voor zin gaan lezen. Je kunt iedere zin dan beschouwen als een samenvatting van het geheel. En ik kan het beste even een (willekeurige) alinea overschrijven om dit te verduidelijken:

In de schemering tussen die mannen gezeten, maak ik uit hun zwijgen op dat de wereld iets anders is dan een landschap. Ik vraag me af of de zaken die ik heb aanschouwd geschikt zijn als onderwerp van een kunstwerk. En de waarachtig opmerkzamen lijken me ineens zij die hun gezicht afwenden van de vlakte. De zonsopgang, de volgende morgen, verdrijft die twijfels weer, en wanneer ik niet langer naar de verblindende horizon kan kijken, besluit ik dat het onzichtbare simpelweg datgene is wat te hel verlicht wordt.

Iedere zin is gewoon raak!

In een interview geeft Murnane een opsomming van alles wat hij niet doet. Zo heeft hij nog nooit gevlogen of Australië verlaten. Hij heeft geen TV, radio of computer. Nog nooit heeft hij een museum bezocht. Hij draagt geen zonnebril en heeft nog nooit in zee gezwommen...

De eigenaardigheid van deze man schept weliswaar een zekere afstand, maar juist die vreemdheid en het anders in de wereld staan brengt mij parodoxaal genoeg dichter bij mezelf. En misschien moet je je wel beperken om beter te kunnen waarnemen... om er vervolgens achter te komen dat dit een illusie is.

Ik overweeg dit boek in mijn top 10 te plaatsen. Het probleem is alleen dat het lijstje al zo vol is. Misschien moet ik het wel helemaal leegmaken, zodat het stille beeld dat het oplevert een samenvatting geeft van mijn favoriete boeken...

avatar van eRCee
3,0
...stilte... schreef:
De vergelijking met Kafka is zo gek nog niet eRCee

Welke vergelijking met Kafka?

Ik ben blij dat je het mooi vond, maar wat nog meer verheugt is dat ik dat goed had ingeschat.

...stilte...
Ha, zo zie je maar hoe moeilijk het is (voor mij) een zin te lezen... Ik dacht dat je Het Proces bedoelde.

Nogmaals bedankt voor de gouden tip!

(ik zal proberen je met gelijke munt terug te betalen)

Gast
geplaatst: vandaag om 13:37 uur

geplaatst: vandaag om 13:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.