School-Land - Theo Thijssen (1925)

Na 'de gelukkige klas' vond ik deze bij de kringloopwinkel; de voorganger. Precies dezelfde klas, maar de kinderen zijn nog maar 10 jaar. Net als 'de gelukkige klas' staat dit boek vol kleine waarnemingen, zeer naturel beschreven. Het is soms niet te geloven dat het in 1925 geschreven is. Ik vind het heerlijk! Het is vooral een feest als het ineens gezellig wordt, als er een enorme saamhorigheid ontstaat. Een klassewandeling op een schitterende oktoberdag, als de gymmeester Zaalberg ineens de kinderen van de dijk begint te duwen. In opperste staat van geluk staat een heel bleu jongetje onderaan de dijk ineens zijn meester toe te roepen, zwaaiend met zijn pet; "Saluut meester, saluut!" Met meester Staal wordt je als lezer helemaal ontroerd.

Een leuk boek om gelezen te hebben en natuurlijk zitten er autobiografische elementen in dit verhaal van deze auteur en voormalig onderwijzer. De kinderen in de schoolklas komen goed uit de verf. De meester zelf laat verschillende kanten van zijn karakter zien en is zeker betrokken op de kinderen. Maar bij tijd en wijle neigt zijn verhaal naar enige satire. Nu doet het boek verouderd aan. Daarmee is het echter nog wel geschikt voor de liefhebbers van deze literatuur.