menu

De (Ver)wording van de Jongere Dürer - Leon de Winter (1978)

mijn stem
3,32 (20)
20 stemmen

Nederlands
Psychologisch

187 pagina's
Eerste druk: In de Knipscheer, Haarlem (Nederland)

Dürer is negentien, werkloos en de zoon van ouders die hem niet begrijpen. Hij rijdt een gestolen taxi total-loss en belandt in een jeugdgevangenis. Als hij wordt vrijgelaten, besluit Dürer toe te geven aan zijn grote droom: hij moet op reis, hij moet de wereld in om het grote geluk en het paradijs te vinden.

zoeken in:
avatar van divart
4,5
Debuut van De Winter en wat mij betreft zijn beste. Vindt hij zelf niet geloof ik, want toen ik hem eens ergens zag zitten voor een signeersessie en ik hem vertelde dat dit toch wel zijn beste boek was begon hij vreselijk te lachen, en iets te mompelen over jeugdzonde. Waar dit boek geen last van heeft en in zijn latere werk wel is dat de constructie van het boek niet opvalt tijdens het lezen. En er spreekt nog een zekere passie uit en dat vindt je later ook niet meer terug. Al zijn latere boeken lijken op filmscenario's. Nu is dit boek ook erg fraai verfilmd, maar die verfilming heb ik al in geen eeuwigheid meer gezien.

avatar van handsome_devil
3,0
Leuk boek inderdaad, maar toch een beetje emo om het emo doen m.i. en dat vind ik toch jammer. Ik heb liever een zwaar verhaal waar een visie achter zit dan gewoon een zielig verhaaltje en verder niets. Dat laatste heb ik een beetje met dit boek.

avatar van divart
4,5
Ongetwijfeld erg emo, maar gelukkig had niemand toen ik dit boek las nog van emo gehoord en was het gewoon een somber verhaal van een opgroeiend jongmens. Maar De Winter is erg goed in het verpakken van lucht, da's wel waar. En bij dit boek stoort die verpakking me niet echt, en bij de rest van zijn werk wel.

avatar van mjk87
2,0
Boek werd steeds minder. Het begint nog wel aardig met een behoorlijke sfeerschets, maar daarna zakt het boek in een minder interessante zoektocht naar zichzelf. Dan speelt mee dat de hoofdpersoon gewoon een zak aardappels is war ik weinig mee heb. Het tweede deel is een reis, een letterlijke, maar is voor mij vooral een hop nikszeggerigheid en het einde is zelfs helemaal uit de lucht gevallen zo ineens.
Apart ook dat de schrijver langzaam loskomt van de hoofdpersoon en uiteindelijk het verhaal als een soort rechercheur vertelt. Apart en dit volgt ergens wel de inhoud dus goed gedaan, maar ook een beetje vreemd en helemaal geslaagd vond ik het niet. 2,0*.

avatar van Ken Adams
2,5
Matig boek. Slechts enkele van de lange zinnen kon ik waarderen, maar meestal vond ik ze overbodig. Ik miste vooral de drijfveren van de hoofdpersonage. Ik voelde noch angst of woede, noch afkeer of hoop. Noch liefde of verdriet. Het personage had van mij meer uitgediept mogen worden. Het einde van het boek is aardig, maar dezelfde gebreken blijven helaas aanwezig.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:32 uur

geplaatst: vandaag om 15:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.