menu

De Pupil - Harry Mulisch (1987)

mijn stem
3,29 (40)
40 stemmen

Nederlands
Sociaal

136 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)

Een 18-jarige uit Rome is uit Nederland gevlucht naar Italië, vlak na de Tweede Wereldoorlog. Later gaat hij voor Mademoiselle Sasserath, die aan slapeloosheid lijdt, werken en verplaatst het verhaal zich naar het eiland Capri. Hij helpt Mme. Sasserath van haar slapeloosheid af en zij belooft hiervoor hem te belonen. Een week later verdwijnt Mme. Sasserath tijdens de opening van een stoeltjeslift op de Vesuvius.

zoeken in:
avatar van -JB-
2,5
"De Pupil" gaat over een jonge Nederlandse jongen die een rijke oude dame ontmoet en haar gezelschap houdt. De oude dame is rijk geworden door de uitvinding van haar overleden man, de veiligheidsspeld. Het is een verhaal over een jonge schrijver en de zoektocht naar inspiratie en vorm.
Het boek schiet echter op alle punten tekort. Op de hoofdpersoon na worden de personages slap neergezet en komen nergens tot leven. Alles in het verhaal gebeurt even plotseling en zonder uitleg, er is geen sprake van ontwikkeling maar het is er opeens (voorbeelden hiervan zijn: de vrijspraak van de beschuldiging van moord, het verkrijgen van het schrijversschap en het aanbod van Mme Sasserath om met haar mee te gaan). Hierdoor blijft het een beetje een vaag boek. Mulisch wil blijkbaar duidelijk maken hoe hij zich als jonge schrijver ontwikkeld heeft, maar dit lukt hem helaas niet met dit werk. Tegenvallend.

avatar van Pythia
3,0
De Pupil doet me aan Adriaan en Olivier van Leonard Huizinga denken. Ik hoop tenminste dat het humoristisch bedoeld is. Het lijkt me dat Mulisch zichzelf nogal serieus neemt en dan zou hier toch zomaar het tegendeel het geval zijn.

avatar van Bassievrucht
2,5
Zeer matige roman. Ik heb drie positieve kanten ontdekt.

1. Het is mooi en goed geschreven
2. Het is een kort verhaal, zodat het verhaal in twee uurtjes voorbij snelt.

Het kabbelt constant voort, er zit geen ontwikkeling in, en als dat wel het geval is - de uitnodiging van Mme Sasserath, haar raadselachtige verdwijning et cetera - dan komt daar geen logica bij kijken; alle boeiende gebeurtenissen zijn uit de, overigens bijzonder vage, lucht gegrepen.

3. Om zulke quotes, hieronder een héél kleine selectie, heb ik hartelijk gelachen.

Ook Donatella bleek trouwens over een goede smaak te beschikken en wierp nu en dan begerige blikken op mijn verbazend aantrekkelijke lichaam, dat, ofschoon nog jong, al van een imposante mannelijkheid was.

...ik, een buitengewoon opmerkelijke jongeman van achttien, even opgewekt als getourmenteerd, met een volstrekt onafhankelijke geest en een universele belangstelling, uitzonderlijk, begaafd, met een mateloze ambitie, gecombineerd met een tomeloze werklust, daarbij ongetwijfeld creatief, met een aangeboren mensenkennis en een verbluffend originele fantasie, ook zeer geestig en ad rem, bovendien vrijwel volmaakt gebouwd en altijd smaakvol gekleed, welgemanierd, goed van tongriem gesneden en'bij dat alles van een hartveroverende bescheidenheid, ik beeldde natuurlijk nauwkeurig de ideale zoon uit.

Ofschoon ik een grondige hekel had aan zelfingenomenheid, ontveins ik mij niet, dat ik zeer onder de indruk was als ik aan mijzelf dacht. Iemand als ik kwam niet alle dagen voor, om het zacht uit te drukken. Als ik aan andere mensen dacht moest ik wel eens lachen.

avatar van Schrijverij
4,0
De eerste keer dat ik dit boek las vond ik er werkelijk helemaal niets aan. Nu ik het voor de tweede keer lees vind ik het geweldig. Het verhaal stelt eigenlijk niet zoveel voor. Maar de hoofdpersoon vind ik erg goed en leuk, en wanneer ik lees over het prachtige Italië en de locatie waar Mme. Sasserath woont begin ik haast te kwijlen. Het is ook erg mooi geschreven, stilistisch erg goed. Geen 5*, want het is geen erg goed boek en de score op boekmeter.nl klopt wel wat mij betreft, maar toch een top 10 plek voor mij. Want iets hoeft niet prachtig te zijn om tot je favorieten te behoren. Ik heb enorm veel plezier bij het lezen van dit boek en ik denk dat ik dit nog heel vaak kan (en ga) herlezen.

avatar van Pecore
4,0
Fraai kortverhaal dat ik lees als symboliek voor Mulisch' eigen ontluikende schrijverschap. Humor (de zelfspot(?) doet mij meermaals in lachen uitbarsten), stijl, beeldspraak; het klopt allemaal.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:33 uur

geplaatst: vandaag om 10:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.