The Boy in the Striped Pyjamas - John Boyne (2006)
Alternatieve titels: De Jongen in de Gestreepte Pyjama | Jongen in de Gestreepte Pyjama #1
mijn stem
195 stemmen
Engels
Psychologisch / Oorlog
216 pagina's
Eerste druk: Random House,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
Als de negenjarige Bruno op een dag uit school komt, zijn al zijn spullen in kratten gepakt. Zijn vader heeft promotie gekregen, en Bruno en zijn familie moeten verhuizen naar een plek die ver weg is, waar niets te doen is en waar niemand is om mee te spelen. Hun nieuwe huis staat naast een hek dat zich uitstrekt zover het oog maar reikt, een hek dat Bruno afschermt van de vreemde mensen die hij daarachter ziet bewegen. Bruno wil ontdekkingsreiziger worden en besluit op onderzoek uit te gaan. Op een van zijn tochten ontmoet hij een jongen wiens leven en omstandigheden zeer verschillen van dat van hem. Toch sluiten de jongens vriendschap.
0
geplaatst: 5 maart 2008, 20:27 uur
Na het zien van al de positieve reacties hier, begon ik met hoge verwachtingen aan het boek. Dat had ik niet moeten doen, want ik vond dit boek een grote teleurstelling.
Het concept ‘Holocaust gezien door kinderogen’ is allesbehalve origineel. Maar als het goed uitgewerkt wordt, dan kan het nog wel eens een klassieker worden. Dat vind ik hier niet het geval.
Hoe geloofwaardig is het als een negenjarige jongen, zoon van een hoge nazi-officier nog wel, niet eens woorden als Führer en Auschwitz fatsoenlijk kan uitspreken. Laat staan dat hij nooit over joden of het ‘arische ras’ heeft gehoord. En ook het feit dat het oorlog is gaat schijnbaar geheel aan hem voorbij. Noem het onschuld, ik noem het onrealistisch. Kinderen van zijn leeftijd zijn echt niet zo naief.
Natuurlijk zijn er zoveel onrealistische dingen in dit boek, maar daar zul je mij niet over horen. Het is en blijft ten slotte fictie.
Ik ben overigens wel benieuwd naar de film.
Het concept ‘Holocaust gezien door kinderogen’ is allesbehalve origineel. Maar als het goed uitgewerkt wordt, dan kan het nog wel eens een klassieker worden. Dat vind ik hier niet het geval.
Hoe geloofwaardig is het als een negenjarige jongen, zoon van een hoge nazi-officier nog wel, niet eens woorden als Führer en Auschwitz fatsoenlijk kan uitspreken. Laat staan dat hij nooit over joden of het ‘arische ras’ heeft gehoord. En ook het feit dat het oorlog is gaat schijnbaar geheel aan hem voorbij. Noem het onschuld, ik noem het onrealistisch. Kinderen van zijn leeftijd zijn echt niet zo naief.
Natuurlijk zijn er zoveel onrealistische dingen in dit boek, maar daar zul je mij niet over horen. Het is en blijft ten slotte fictie.
Ik ben overigens wel benieuwd naar de film.
0
geplaatst: 19 mei 2009, 10:53 uur
Heb met enig plezier dit boekje gelezen. Het leest makkelijk weg maar ik vond Bruno, ondanks zijn leeftijd nogal wat naief neergezet. Vragen die bij me opkwamen was: Hoe kan hij niet weten wat er zich achter de omheiningen afspeeld? En dat in een jaar tijd. Hoe kan het dat de twee jongens een jaar lang bijna elke dag met elkaar praten zonder dat er iemand achterkomt (lopen er soms geen soldaten in de buurt waar de jongens zitten, zeker als het zo makkelijk is dat het gaas zo opgelicht kan worden. De conclusie die ik trek is dat dit een jeugboek is en dan is het allerminst storend, want het verhaal boeit wel degelijk. Net als Grovonion vond ik dat er iets te veel herhaling in zit (sommmige dingen worden drie keer uitgelegd in verschillende hoofdstukken en Bruno is, zoals ik al zei, niet erg bekwaam met taalgebruik, want niet erg is, maar daarnaast begrijpt hij andere moeilijke begrippen weer wel.
0
geplaatst: 13 juni 2010, 09:21 uur
heel mooi geschreven van John Boyne. Als je de film nog niet had gezien, was hij wel wat spannender geweest. IK zelf heb de film al ervoor gezien. Omdat ik de film zo mooi en interressant vond, wou ik natuurlijk het boek lezen. het boek heeft me in goede zin verwonderd. Door de schrijver (omdat je zo goed de oorlogssfer in het boek voelt). ik zeg niet dat je dat niet in de film hebt, maar in het boek wel. Zat goed in elkaar. heel verfrissend. zeker ****waard.
0
geplaatst: 18 december 2011, 12:10 uur
Het thema van dit boek is uitstekend. Maar de uitwerking van het verhaal vind ik een draak.
Ik had vooral moeite met de ongeloofwaardige hardleersheid van Bruno, die door het hele boek heen maar niet wil begrijpen dat zijn woonplaats niet Oudwis heet, dat de baas van de regering niet de Furie heet, en ook maar niet wil onthouden wat bedoelt wordt met een Jood. Ik kan me niet voorstellen dat een jongen van 9, leeftijd groep 6, met veel interesse in de wereld om hem heen (de jongen houdt van lezen) zo ongevoelig is voor zijn omgeving.
Aan de ene kant plaatst hij onkinderlijk intelligente opmerkingen. En aan de andere kant is hij zo onwetend, stelt hij geen vragen en houdt krampachtig vast aan zijn onwetendheid.
Een zwakj motief en absoluut een ongeloofwaardig verhaal. Jammer.
Ik had vooral moeite met de ongeloofwaardige hardleersheid van Bruno, die door het hele boek heen maar niet wil begrijpen dat zijn woonplaats niet Oudwis heet, dat de baas van de regering niet de Furie heet, en ook maar niet wil onthouden wat bedoelt wordt met een Jood. Ik kan me niet voorstellen dat een jongen van 9, leeftijd groep 6, met veel interesse in de wereld om hem heen (de jongen houdt van lezen) zo ongevoelig is voor zijn omgeving.
Aan de ene kant plaatst hij onkinderlijk intelligente opmerkingen. En aan de andere kant is hij zo onwetend, stelt hij geen vragen en houdt krampachtig vast aan zijn onwetendheid.
Een zwakj motief en absoluut een ongeloofwaardig verhaal. Jammer.
0
geplaatst: 11 juli 2012, 15:52 uur
Klein juweeltje!
Wat betreft enige ongeloofwaardigheid ivm de naiviteit van een 9 jarige: hier heb ik tijdens het lezen niet bij stilgestaan eigenlijk, ik kon mij juist perfect voorstellen dat een (beschermd opgevoed) kind zich in de verste verte geen rekenschap kan geven van de aan de gang zijnde gruwelijkheden. Nee, ik vond het juist aandoenlijk en erg geloofwaardig. Dit boek heeft mij bekoord.
Wat betreft enige ongeloofwaardigheid ivm de naiviteit van een 9 jarige: hier heb ik tijdens het lezen niet bij stilgestaan eigenlijk, ik kon mij juist perfect voorstellen dat een (beschermd opgevoed) kind zich in de verste verte geen rekenschap kan geven van de aan de gang zijnde gruwelijkheden. Nee, ik vond het juist aandoenlijk en erg geloofwaardig. Dit boek heeft mij bekoord.
0
geplaatst: 11 januari 2016, 07:23 uur
Een mooi boek!
Ik heb dit in het engels gelezen en dat leest makkelijk weg, doordat het geschreven is in het taalgebruik van een kind. Het beschrijft (volgens mij) mooi de belevingswereld van een kind van die leeftijd. Daardoor wordt het des te gruwelijker wat er omschreven wordt. Dit is een boek wat me nog wel even bij zal blijven, en ik zal het ook zeker nog eens lezen.
Ik heb dit in het engels gelezen en dat leest makkelijk weg, doordat het geschreven is in het taalgebruik van een kind. Het beschrijft (volgens mij) mooi de belevingswereld van een kind van die leeftijd. Daardoor wordt het des te gruwelijker wat er omschreven wordt. Dit is een boek wat me nog wel even bij zal blijven, en ik zal het ook zeker nog eens lezen.
* denotes required fields.