Je Keek te Ver: Een Wandeling - Marjoleine de Vos (2020)

Alternatieve titel: Terloops #3

mijn stem

3,30 (5)

5 stemmen

Nederlands
Autobiografisch / Ideeënliteratuur

48 pagina's
Eerste druk: Van Oorschot, Amsterdam (Nederland)

Marjoleine de Vos wandelt elke dag een rondje vanuit haar huis in het Noord-Groningse Zeerijp. Onder een strakblauwe hemel, een grijs wolkendek of genadeloze regen, ze zijn er altijd: de akkers in bloei of kaal, de kaarien, de bomen in alle stadia van blad of niet blad, het kerkje van Eenum. Soms uien op het land, soms ollende hazen - alles is altijd hetzelfde en altijd anders, dat is de kracht van de herhaling. Er is niets te zien, en tegelijk heel veel. Wie wandelt is verhevigd in de wereld en er tegelijkertijd helemaal uit. Je benen lopen, het zonlicht kijkt je ogen in of de regen maakt je aan het lachen onder je capuchon en je hoeft even nergens anders te zijn. Maar vaak zijn de gedachten maar al te druk bezig, alsof je helemaal niet door een landschap loopt, maar uitsluitend door je eigen bange, drukke hoofd. Niet de tijd in, maar over het land. Je keek te ver. Dat wat je zoekt is hier.

Links

zoek naar dit boek op bol.com

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

3,5

Lalage

geplaatst: 20 juni 2020, 19:51 uur

Elke dag wandelt Marjoleine de Vos vanuit haar woonplaats Zeerijp. Anders dan ik, de toerist, kent ze de omgeving. Ze ziet in het Groningse landschap sporen van mensen die er eeuwen geleden woonden. Je ziet dit alleen als je weet waar je naar moet kijken.

In 'Je keek te ver' filosofeert ze over wandelen en het leven. Ik vind het een fijn boekje.

Je keek te ver – Marjoleine de Vos | Lalagè leest - lalageleest.nl

3,5

Jason82

geplaatst: 5 november 2021, 13:23 uur

De wezenlijke dingen zien, verder kijken dan naar het gebruikelijke... dat soort mijmeringen komen voorbij terwijl de schrijfster gemoedelijk wandelt over de Groningse wandelpaden. Ik kwam er wel tot rust van en bepaalde opvattingen stemden zeker tot nadenken.

Paardenmeisje

geplaatst: 12 april 2023, 06:01 uur

Begin jaren 90 begon Henk van Baalen, als zijn alter ego Henk van der Moolen, verhalen te schrijven. Deze verhalen waarvan er 4 delen zijn uitgekomen (in de jaren 90) zijn 'op weg naar de soos' genoemd. (de sociëteit wordt hiermee bedoeld). Het zijn boekjes waarin van der Moolen naar de soos wandelt en waarin overpeinzingen, gedachten die afdwalen naar de dingen/mensen/dieren die hij onderweg ziet, de hoofdrol spelen. De boekjes bevatten af en toe best een filosofische insteek.

Toen Henk van Baalen enkele jaren geleden 85 is geworden, zijn de 4 boeken 'op weg naar de soos' uitgebracht in één bundel, aangevuld met nieuw materiaal.

De boekjes van Terloops doen mij erg aan deze verhalen denken. Ik hou enorm van filosofische overpeinzingen, ook al hoef ik het niet met alle gedachten eens te zijn. Ik wil vooral geprikkeld worden om zelf na te denken en dat doet deze reeks toch met mij. De reeks van 'Terloops' vind ik één van mijn beste ontdekkingen van dit jaar (op boekenvlak dan).

Ik ben niet bekend met het Groningse landschap, maar door de schrijfster heb ik hier toch van mogen proeven. Zo beeldend vond ik het beschreven. Haar gedachtengangen/dingen die haar aandacht trokken/overpeinzingen/mijmeringen maken het boekje/de wandeling compleet.

Ik geef dit deel 4 sterren.

* denotes required fields.

<1 >