Dit boek, waarin "Hump" door Wolf Larsen (De Zeewolf) gedwongen wordt aan boord te blijven, speelt in het jaar 1893 en speelt zich grotendeels af op de schoener "Ghost", die op de Beringzee op zeehondenjacht gaat. Jack London zelf deed in datzelfde jaar mee aan de walvisjacht bij Japan. Het boek is dan ook doorspekt met 'schippersjargon'; de gieken en de fokken vliegen je om de oren. Dat maakt het voor een absolute leek als ikzelf moeilijk om een goed beeld te vormen van de beschreven situaties.
Hump is literair criticus. Hij ondervindt aan den lijve het ware leven dat van beestachtigheden en vooral van morele onverschilligheid en geestelijke verwaarlozing aan elkaar hangt. Hoewel? Wolf Larsen is, behalve een monster, een belezen autodidact die het werk van o.a. Spencer en Omar (niet toevallig twee van Londons favorieten) spiegelt aan de harde werkelijkheid. Larsen als de ware materialist, Humphey als vertegenwoordiger van de (papieren) mores en verdediger van de onsterfelijkheid. Of Larsen als Lucifer en Hump als........? Het een en ander neemt een beslissende wending wanneer en een heuse vrouw ten tonele verschijnt - zij proberen samen te ontsnappen aan Larsens ijzeren greep.
Een boek dat boeit tot de laatste bladzijde, al kan de strijd tussen de beide heren mij het meeste bekoren. Een zeer kenmerkend citaat van Wolf Larsen: Het is beter te heersen in de hel, dan de dienen in de hemel. Zeker de moeite waard om gelezen te worden, ook na zo'n 110 jaar na publicatie.