Ter introductie: Hans Stolp (Leiden, 1942) is pastor, maar is vooral bekend als auteur van esoterische boeken, waarvan hij er inmiddels meer dan 60 schreef. Hij studeerde theologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en bestudeerde later de psychologie van C.G. Jung. Ook maakte hij een studie van het esoterische christendom. Hij was lijstduwer van de Partij voor Mens en Spirit voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2010, maar de partij behaalde geen enkele zetel. Kort geleden verloor hij zijn levenspartner, Harm Wagenmakers, beeldend kunstenaar, aan wie Stolp dit boek heeft opgedragen.
Volgens Manfred Spitzer, schrijver en een van de belangrijkste neurologen van Duitsland, is eenzaamheid intussen doodsoorzaak nummer één geworden. Eenzame mensen worden vaker ziek, krijgen gemiddeld eerder kanker en/of hart- en vaatziekten, lijden vaker aan depressies en hebben sneller last van dementie. In Nederland zijn er zo'n 2,9 miljoen mensen die zich eenzaam voelen, daarmee zijn wij het op drie na eenzaamste land van Europa. Het gekke is dat er ondanks dat hoge getal toch nog zo'n groot taboe op rust.
In talkshows onder andere wordt het thema zo af en toe wel behandeld, maar dan zit ik me altijd weer te verbijten wanneer er weer zo'n onverlaat aanschuift (een politicus meestal) die van toeten noch blazen weet en even punten komt scoren: 'Bel eens aan bij die eenzame buurman of maak eens een praatje met die eenzame collega en vraag eens hoe het écht met hem of haar gaat.' Van dat soort nutteloze adviezen die geen zoden aan de dijk zet en alles heel oppervlakkig houdt. Maar gelukkig zijn er ook mensen, zoals Hans Stolp, die wel de diepte in gaan. Omdat ik bij bepaalde boeken wel even wil weten van wie ik nu eigenlijk een boek lees ben ik wat informatie gaan zoeken op het internet en zo kwam ik terecht in een aflevering van 'De Verwondering' van de EO, daarin een gesprek met Hans Stolp. 'U bent homo en helderziend,' zegt Annemiek Schrijver nog. 'Zo'n leuke alliteratie ook...' zegt ze dan. Haha..
In dit boekje staan zoveel wijze dingen dat het bijna onmogelijk is ze allemaal afzonderlijk te bespreken hier. Hoeft ook niet, gewoon lekker zelf gaan lezen. Wat ik vooral goed vind is dat Stolp nergens suggereert dat eenzaamheid iets slechts is en opgelost dient te worden, maar dat het juist een diepere zin geeft aan het leven en een dieper inzicht in jezelf, tenminste als je daar voor openstaat. Er bestaan dus twee soorten eenzaamheid: sociale en onmetelijke eenzaamheid. Eerstgenoemde komt veel minder vaak voor, de tweede is een eenzaamheid die volgens Stolp doorleefd moet worden. Heel wat tips van anderen werken daarom niet, bijvoorbeeld: Je moet maar vrijwilligerswerk gaan doen, dan voel je je niet zo alleen.
Verder zegt Stolp dat het goed voor je is de natuur in te gaan, dat kan ik alleen maar beamen, en ook pleit hij voor een ander onderwijs dat nu teveel gericht is op het vergaren van kennis en te weinig op het stimuleren van creativiteit en geestelijke groei, en daar ben ik ook helemaal voor. Ook vond ik zijn uitleg over hoe eenzaamheid nou precies ontstaat een echte eye-opener: Want als ik mijn levensopdracht niet realiseer maar daaraan voorbijga, zal er geleidelijk een intens gevoel van eenzaamheid in mijn ziel opkomen. Je mag dit voorbijgaan aan je levensopdracht zelfs een zonde noemen: 'zonde' betekent namelijk het missen van je bestemming. Dat is een zonde die ons eenzaam maakt.
Hoe zal ik dit boekje omschrijven? Een zelfhulpboek kan ik het niet echt noemen, niet in de zin van Niet Morgen, Maar Nu. Het is eerder troostend dan therapeutisch; de titel zegt eigenlijk al genoeg. Het is ook een beetje van alles wat. Het ene moment is er duidelijk een geestelijke aan het woord die voorbeelden geeft uit de bijbel, het volgende heeft het weer iets Jung-achtigs, het stukje over sprookjes bijvoorbeeld, dat vond ik erg goed.