The Dirt - Tommy Lee, Mick Mars, Vince Neil en Nikki Sixx (2001)
Alternatieve titel: Confessions of the World's Most Notorious Rock Band
mijn stem
10 stemmen
Engels
Autobiografisch
431 pagina's
Eerste druk: ReganBooks,
New York (Verenigde Staten)
The Dirt is de autobiografie van de leden van Mötley Crüe en vertelt daarmee het verhaal het verhaal van deze rockgroep, inclusief het seksleven (met onder andere Heather Locklear, Pamela Anderson en Donna D'Errico), de ruzies (met onder andere Axl Rose en 2 Live Crew), de meterlange strafbladen en het voortdurende drugsgebruik.
1
geplaatst: 29 november 2009, 20:22 uur
Mötley Crüe interesseert me eigenlijk helemaal niets, althans de muziek niet. In de Q werd dit boek een keer omschreven als de ultieme rockbiografie, wat mijn nieuwsgierigheid prikkelde. Daarna heb ik er wat over opgezocht op internet en kwam ik soortgelijke berichten tegen. Uiteindelijk heb ik dit boek gekocht en, toen ik er eenmaal aan begonnen was, in één ruk uitgelezen. Wat een verhaal!
The Dirt vertelt over het leven van wat jonge mannen die samen een rockband beginnen, en de wereld veroveren. Dat levert een jongensboek op, dat dermate in de seks, drugs en rock 'n' roll is gedrenkt dat het alleen geschikt is voor volwassenen. De verhalen die erin staan over bijvoorbeeld de tour met Ozzy Osbourne (het opsnuiven van rijen mieren, het in een jurk lastig vallen van willekeurige voorbijgangers), de talloze groupies, het drugsgebruik dat ertoe leidde dat sommige totaal de weg kwijt waren, de knallende ruzies, de vele topmodellen/actrices die voorbij trekken en de tumultueuze relaties daarmee, het is allemaal compleet over the top, maar toch waargebeurd (althans, als ik het boek helemaal mag geloven). Daarbij durven de hoofdpersonen zich ook dermate bloot te geven en hun fouten toe te geven, dat het verre van een complete egotrip is. In tegendeel. De ondertitel "Confessions of the World's Most Notorious Rock Band" ligt daarmee niet ver van de waarheid af. Ook grappig dat de verschillende onderdelen door verschillende bandleden geschreven is, waarbij er soms voor overlappingen is gekozen. Daarmee krijg je een inzicht hoe verschillende bandleden verschillend aankijken tegen dezelfde gebeurtenissen en deze compleet anders beleven (en soms zelfs deze zich compleet anders herinneren). Daarbij blijkt dat co-auteur Neil Strauss (muziekjournalist van de New York Times) de balans goed bewaard te hebben tussen de mannen van Mötley Crüe de ruimte geven en ervoor zorgen dat de boel coherent is en prettig leest.
Of The Dirt daarmee de beste rockbiografie is? Die vraag durf ik niet te beantwoorden, daarvoor ken ik er te weinig. Ik kan me alleen niet voorstellen dat er rockbiografieën zijn die veel ongelooflijker, spannender en openhartiger zijn dan deze, en alleen al daarvoor krijgt The Dirt van mij 4,5 sterren.
The Dirt vertelt over het leven van wat jonge mannen die samen een rockband beginnen, en de wereld veroveren. Dat levert een jongensboek op, dat dermate in de seks, drugs en rock 'n' roll is gedrenkt dat het alleen geschikt is voor volwassenen. De verhalen die erin staan over bijvoorbeeld de tour met Ozzy Osbourne (het opsnuiven van rijen mieren, het in een jurk lastig vallen van willekeurige voorbijgangers), de talloze groupies, het drugsgebruik dat ertoe leidde dat sommige totaal de weg kwijt waren, de knallende ruzies, de vele topmodellen/actrices die voorbij trekken en de tumultueuze relaties daarmee, het is allemaal compleet over the top, maar toch waargebeurd (althans, als ik het boek helemaal mag geloven). Daarbij durven de hoofdpersonen zich ook dermate bloot te geven en hun fouten toe te geven, dat het verre van een complete egotrip is. In tegendeel. De ondertitel "Confessions of the World's Most Notorious Rock Band" ligt daarmee niet ver van de waarheid af. Ook grappig dat de verschillende onderdelen door verschillende bandleden geschreven is, waarbij er soms voor overlappingen is gekozen. Daarmee krijg je een inzicht hoe verschillende bandleden verschillend aankijken tegen dezelfde gebeurtenissen en deze compleet anders beleven (en soms zelfs deze zich compleet anders herinneren). Daarbij blijkt dat co-auteur Neil Strauss (muziekjournalist van de New York Times) de balans goed bewaard te hebben tussen de mannen van Mötley Crüe de ruimte geven en ervoor zorgen dat de boel coherent is en prettig leest.
Of The Dirt daarmee de beste rockbiografie is? Die vraag durf ik niet te beantwoorden, daarvoor ken ik er te weinig. Ik kan me alleen niet voorstellen dat er rockbiografieën zijn die veel ongelooflijker, spannender en openhartiger zijn dan deze, en alleen al daarvoor krijgt The Dirt van mij 4,5 sterren.
0
geplaatst: 18 juli 2018, 01:29 uur
Liefhebbers van dit boek wil ik graag verwijzen naar The Heroin Diaries - Nikki Sixx en Ian Gitting.
Daar schrijft Sixx uitgebreid over zijn heroïne verslaving. Zoals de titel al doet vermoeden.
En ook ik heb weinig met de muziek van Mötley Crüe. Dat hoeft ook helemaal niet. Beide boeken heb ik met enorm veel plezier en in no time uitgelezen.
Naar mijn idee de twee beste en eerlijkste Rock biografieën die ik ken.
Daar schrijft Sixx uitgebreid over zijn heroïne verslaving. Zoals de titel al doet vermoeden.
En ook ik heb weinig met de muziek van Mötley Crüe. Dat hoeft ook helemaal niet. Beide boeken heb ik met enorm veel plezier en in no time uitgelezen.
Naar mijn idee de twee beste en eerlijkste Rock biografieën die ik ken.
* denotes required fields.
* denotes required fields.