Chaotisch, saai, soms onduidelijk; nee, dit was duidelijk niets voor mij. De plotomschrijving klinkt nochtans veelbelovend en de eerste paar bladzijdes van het boek gaan ook daadwerkelijk over een mogelijk spannende gebeurtenis. Helaas is dat eerste hoofdstuk snel voorbij en moeten we ongeveer 70 bladzijdes lang lezen dat Sam, de man van Cassie, verdwenen is. Dat krijgen we een keer of tig te lezen met elke keer Cassie die zich hardop afvraagt, 'maar waar is Sam toch?', 'waar is Sam gebleven?'. Soms wordt er wat gevarieerd en lezen we 'wat is er met Sam gebeurd?'. Het boek gaat verder met Cassie die deze vragen niet alleen aan zichzelf stelt, maar aan een heel scala aan ééndimensionale bijfiguren. Alsof de vaart en spanning er dan nog niet genoeg uit gehaald is, krijgen we ook nog één of ander zeurderig gedoe te verwerken over het mogelijk slechte huwelijk tussen die twee. Dat later 'toch niet zo bleek te zijn'en dus enkel aanwezig was om een vals gevoel van mysterie te creëren en om de bladzijdes te kunnen vullen.
Er zal toch iets moeten gaan gebeuren dacht ik rond bladzijde 150 / 200 en ja hoor uit het niets lezen we dan dat de vader van Cassie, die verder nog niet in het stuk was voorgekomen, plots een rol gaat spelen. Let me guess, dit gaat straks een rol betekenen en moet me van mijn schoenen blazen?.... yep. Dat was zeker de bedoeling toen opnieuw volkomen out of the blue onthuld werd dat haar vader, eigenlijk haar vader niet is of toch wel? Geen idee, op dit punt in het boek kon het me allemaal werkelijk geen bal meer schelen.
Dan de grand-finale; nou goed, je kent het wel. Standaard gedoe, standaard afloop, etc.
Gedver, nee dit was echt helemaal niks.