Basta - Edwin Schoon en Marco van Basten (2019)

Wat een legende. Bijzondere, soms onnavolgbare man ook. Gisteravond gaf hij op mooie wijze tekst en uitleg in DWDD. In mijn jeugd was hij voor mij toch wel een idool, in een tijd dat AC Milan speelde met louter legendes. Ik herinner me ook nog dat hij zijn onvergetelijke doelpunt maakte in de EK finale van '88 (ik word oud...).

Lang verhaal kort makend: dit mag niet in mijn collectie ontbreken.

Idem hier.

Een biografie gaat er bij mij ook vlotjes in, ook als het een thema betreft waarin ik een leek ben. Horizonten verkennen!

Goed en inspirerend boek over een man die door muren heen ging om de top te behalen. Dit lukte hem ook gezien zijn vechtlust maar nog veel meer met zijn talent.

Het trainerschap was minder succesvol mede door angsten en onzekerheid. Marco was al langer onzeker, maar doordat hij uitblonk in voetballen kwam dat minder aan de oppervlakte.

In het trainerschap ging het minder voorspoedig en ging hij vaak twijfelen aan zichzelf. Hij nam het zichzelf enorm kwalijk wanneer er verloren werd: zíjn verantwoordelijkheid. Hij faalde, iets waar hij allergisch voor was, aangezien het allemaal perfect doen zijn overlevingsstrattegie was. Ietwat zwaar gezegd, maar perfectionisme alsmede winnen, dáár werden mensen blij van. Zo ook zijn vader, maar die sprak dat niet zo duidelijk uit (vandaar zijn onzekerheid en door dus perfectionistisch te zijn hoopte hij zijn vader tevreden te stellen) Als je uit zo'n klimaat komt, dan is verliezen en iemand zijn met weinig zelfvertrouwen funnest.

Met dank aan zijn vader.

Om weer een beetje in voetbalsferen te komen, met het naderende EK, heb ik de autobiografie van Van Basten maar eens gelezen. Eerlijk gezegd vind ik mensen uit de voetballerij nooit de meest boeiende persoonlijkheden, maar boeken over en van voetballers lezen vaak wel lekker weg en zitten vol met anekdotes.

Dit gaat ook op voor Basta. Eigenlijk is het niet echt een biografie, maar meer een heel lang uitgeschreven interview. De auteur pent vaak letterlijk neer hoe Marco het verwoordt. Dit maakt het boek qua proza nou niet echt een meesterwerk, maar dat moet je misschien ook niet verwachten.

Het eerste gedeelte van het boek is een beetje emotieloos, een opsomming van feiten. Je kan wel merken dat die periode ver van hem afstaat. Je kan ook merken welke onderwerpen hem wel echt boeien,.zoals de relatie met Cruijff, 'De Enkel' en...geld. Dat laatste had ik niet direct achter Van Basten gezocht, maar hij was erg bezig met 'rijk worden.' Dat hij na zijn carrière een paar enorme financiële klappen incasseerde behoort tot de anekdotes die het boek de moeite waard maken. En opeens besef je: 'Deze autobiografie is er alleen omdat hij geld nodig heeft.' Wim Kieft kwam ook ooit uit de financiële sores door een boek.

De passage over het bondscoachschap is ook opmerkelijk. Het is eigenlijk bij de wilde spinnen af hoe hij toen door Jan en alleman is gepusht en op het schild gehesen, met 0.0 aan ervaring als trainer en een hoofd vol twijfels aan zichzelf.

Ik moet zeggen dat ik Van Basten één van de sympathiekere personen vind uit de voetballerij, maar hij is niet persé een boeiende verteller. Een topsporter, monomaan en met een echte topsportmentaliteit. Maar dat gaat wat ten koste van diepgang en kennis die niet met voetbal hebben te maken. Af en toe 'pakt' hij je met een persoonlijke overpeinzing, genadeloze zelfanalyse of met een anekdote. De anekdote over de tamelijk zelfingenomen Clarence Seedorf vond ik wel grappig bijvoorbeeld. Of het incident met de supporter die hem 'pannenkoek' noemde, waarvan Van Basten eerlijk toegeeft dat het hem raakte.

Daar lees je dit soort boeken voor: een kijkje achter de schermen.

2.5 sterren

Ben hier door heen gevlogen. Marco van Basten is voor mij altijd een mythe geweest. Hoorde zijn naam vaak als kind, zag ook weleens een doelpunt maar ik was te jong. Toch wilden we op het pleintje bijna allemaal Van Basten zijn. Het duurde nog even voordat ik bewust voetbal begon te kijken. Zijn gemiste penalty in de halve finale (EK 92) kan ik me wel heel goed herinneren. Zoals zovelen heb ik bij hem altijd het gevoel aan een grootse tijd voor het Nederlands voetbal, een mooi verleden waarin hij de beste voetballer van de wereld was. Helaas gaat het ook gepaard met verdriet vanwege zijn afgebroken carrière, te vroeg gestopt vanwege zijn enkel. Hij (maar ook Ruud Gullit) is de reden waarom AC Milan mijn favoriete club in het buitenland is.

Zijn mythevorming in mijn hoofd werd al een beetje minder nadat hij trainer werd. Om het simpele feit dat hij weer in de media te zien was, maar ook omdat bleek dat hij ook maar een mens is. Toch jammer.. Dit boek laat je de persoon achter de mythe leren kennen. Ik kan trouwens heel erg van zijn werk als analyticus genieten. Altijd authentiek en interessant. Vind het persoonlijk ook geweldig dat hij uit Utrecht komt. Zijn wijk Oog in Al is bekend terrein, zijn oude clubs UVV en Elinkwijk zijn bij zowat alle ‘Utregse jochies’ bekend. Ik vind het een geweldig boek. Hoe kan het ook anders. Voor mij zal hij ondanks alles gewoon altijd San Marco zijn.