Atonement - Ian McEwan (2002)
Alternatieve titel: Boetekleed
mijn stem
80 stemmen
Engels
Streek/Familie / Historisch
351 pagina's
Eerste druk: Jonathan Cape,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
Op de warmste dag van de zomer van 1935 is de dertienjarige Briony Tallis getuige van een merkwaardig schouwspel. Bij toeval ziet ze haar oudere zus Cecilia met haar jeugdvriend Robbie Turner in een wat ruzieachtige sfeer bij de fontein van hun landhuis staan. Plotseling trekt Cecilia haar jurk uit en stapt in haar ondergoed in de fontein terwijl Robbie toekijkt. Het is een gebeurtenis die Briony niet goed kan duiden. Als ze enige uren later opnieuw getuige is van een ontmoeting tussen de twee, ditmaal een nog schokkender confrontatie, is ze ervan overtuigd dat Robbie een gevaar vormt voor haar zuster. Aan het eind van die dag wordt er een misdaad gepleegd waarvan Cecilia en Robbie - mede door de rijke verbeeldingskracht van Briony - het slachtoffer worden en die het leven van alledrie voorgoed zal veranderen.
- nummer 206 in de top 250
0
geplaatst: 1 september 2006, 21:51 uur
Volgend jaar de verfilming van het boek met Keira Knightley. 
0
geplaatst: 2 september 2006, 11:22 uur
Ik vond het geen overdonderend goed boek. Het was mooi, maar het deel van de oorlog vond ik ook vooral nogal saai, en het einde vond ik behoorlijk vaag. Kan iemand mij trouwens het laatste deel waar Briony al wat ouder is samenvatten? Want ik ben het vergeten.
0
dutch2
geplaatst: 3 september 2006, 03:31 uur
donnie darko schreef:
Kan iemand mij trouwens het laatste deel waar Briony al wat ouder is samenvatten? Want ik ben het vergeten.
Kan iemand mij trouwens het laatste deel waar Briony al wat ouder is samenvatten? Want ik ben het vergeten.
Het laatste deel beslaat slechts een pagina of dertien en is nogal essentieel om de rest te begrijpen. Samengevat komt het erop neer dat Briony in dit deel haar zeventigste (dacht ik) verjaardag viert en terugkijkt op haar leven, en vooral op hetgeen ze heeft geschreven. Hierdoor begrijp je als lezer dat je in de voorgaande delen op het verkeerde been bent gezet.
Ik vind het zelf overigens een schitterende roman, veruit de beste van McEwan.
0
geplaatst: 25 juni 2008, 23:04 uur
Geweldig boek, net als de film, het valt niet te beschrijven maar dit boek heeft me enorm weten te raken, net als de film. Atonement vertelt het verhaal van Briony, Robbie en Cecilia, het is een dramatisch, volgens mijn moeder ingewikkeld verhaal maar ik was er volledig door in de ban en ik moet zeggen dat gebeurt enkel als ik echt ergens door wordt geraakt.
0
geplaatst: 12 juli 2008, 14:35 uur
Goed boek. Toen de film uitkwam vond ik het tijd om dit boek van McEwan maar eens aan te schaffen. M'n stapel nog te lezen boeken was echter zo groot dat ik uiteindelijk toch eerst de film zag (die overigens erg mooi is). Meestal is de combinatie film zien en boek lezen niet zo fantastisch. Als je eerst het boek leest erger je je aan de film omdat je eigen beelden van personen en situaties heel anders waren dan ze in de film zijn en als je eerst de film ziet en dan het boek leest zie je steeds de filmbeelden voor je.
Dat laatste was in het eerste deel van het boek ook het geval, maar later hield dat op omdat het boek op een gegeven moment toch iets anders loopt dan de film. Dat is ook logisch, want elk medium heeft zo z'n mogelijkheden en beperkingen.
'Atonement' is een geweldig boek waarin liefde, oorlog, schuld en boete met elkaar verweven worden. Eerder las ik van deze schrijver 'Amsterdam', 'Saturday' en 'Black Dogs', maar 'Atonement' vind ik absoluut de beste van deze vier.
Fantastisch boek.
Dat laatste was in het eerste deel van het boek ook het geval, maar later hield dat op omdat het boek op een gegeven moment toch iets anders loopt dan de film. Dat is ook logisch, want elk medium heeft zo z'n mogelijkheden en beperkingen.
'Atonement' is een geweldig boek waarin liefde, oorlog, schuld en boete met elkaar verweven worden. Eerder las ik van deze schrijver 'Amsterdam', 'Saturday' en 'Black Dogs', maar 'Atonement' vind ik absoluut de beste van deze vier.
Fantastisch boek.
0
geplaatst: 24 november 2008, 17:43 uur
Na al deze enthousiaste reacties had ik veel van dit boek verwacht, maar het viel nogal tegen. Het verhaal kwam bijzonder traag op gang. Ben erg moeizaam door het eerste deel van het boek heen gekomen. Maar ook het tweede deel had met iets meer vaart geschreven mogen worden. Heb het boek nog niet uit. Ik lees door, omdat ik toch wil weten hoe het af gaat lopen, maar ik denk niet dat mijn uiteindelijke waardering boven de 2 sterren uit gaat komen.
0
geplaatst: 14 februari 2009, 19:26 uur
Ik heb het boek in het Engels gelezen. Is toch wat moeilijker als bijvoorbeeld een boek van John Irving. Heb gewoon wat woorden opgezocht en wat zinnen herlezen. Al met al een boeiend verhaal dat erg goed is geschreven. Moest ook in het begin wat moeite doen om erin te komen, maar ben blij dat ik het helemaal heb uitgelezen.
0
geplaatst: 3 maart 2009, 22:06 uur
Waarom niet 5*? Dat komt omdat ik sommige stukken langdradig en saai vond. Maar dat was niet veel, ik vond het einde verrassend en voorderest een goed boek. De film is trouwens ook aan te raden!
0
geplaatst: 3 november 2009, 13:27 uur
Het duurde even voordat ik in het verhaal zat maar las daarna als een trein. Het verhaal viel me wat tegen maar misschien lag dat gewoon aan de verwachting die ik had. Het boek werd me aangeraden in de boekwinkel en hoewel ik het met plezier heb gelezen is het zeker geen uitschieter.
0
geplaatst: 28 februari 2010, 17:17 uur
Ik vond dit boek echt super goed.
Het is iets romantisch waar ik wel van hou.
Er zijn verschillende delen in dit boek en dan ook verschillende gebeurtenissen.
Het is een spannend boek dat je direct meeneemt in het verhaal.
Voor mensen die dit boek nog niet gelezen hebben is dit zeker een aanrader. Wie van liefde en oorlog houd is dit zeker een topfavoriet!
Verliefdheid kan veel doen met een mens!
Wat ik heel mooi vind is dat Briony haar fouten inziet en dat ze de waarheid verteld na al die jaren en dat ze haar boek een goed einde heeft gegeven.
Het is iets romantisch waar ik wel van hou.
Er zijn verschillende delen in dit boek en dan ook verschillende gebeurtenissen.
Het is een spannend boek dat je direct meeneemt in het verhaal.
Voor mensen die dit boek nog niet gelezen hebben is dit zeker een aanrader. Wie van liefde en oorlog houd is dit zeker een topfavoriet!
Verliefdheid kan veel doen met een mens!
Wat ik heel mooi vind is dat Briony haar fouten inziet en dat ze de waarheid verteld na al die jaren en dat ze haar boek een goed einde heeft gegeven.
0
geplaatst: 3 juli 2012, 15:39 uur
Ik was en ben nog steeds erg onder de indruk van dit verhaal. Heel knap hoe McEwan het geheel construeert, maar nog knapper hoe hij zijn personages tot leven laat komen. Met veel gevoel en oog voor detail tovert hij in minitieuse beschrijvingen personen van vlees, bloed en ziel. Een zeldzaam talent voor het uitbeelden van beweegredenen, rare tikjes en emotie. In On Chesil Beach liet de schrijver dat al zien, maar hier tovert hij een hele werkelijkheid die door de jaren heen gevolgd wordt. De karakters komen tot leven, en juist daarin verstopt hij zijn plot.
Toen ik het boek na lezing dichtklapte was ik in gedachten nog tijden bezig uit te puzzelen wat er gebeurd was en waar de schrijver al op eerdere momenten hints had achtergelaten. Onvoorstelbaar knap.
Toen ik het boek na lezing dichtklapte was ik in gedachten nog tijden bezig uit te puzzelen wat er gebeurd was en waar de schrijver al op eerdere momenten hints had achtergelaten. Onvoorstelbaar knap.
0
geplaatst: 25 augustus 2012, 23:36 uur
Inderdaad een bijzonder sterk verhaal, dat nog beter op papier werkt dan tijdens de (indrukwekkende) verfilming. Ontroerend, origineel en ontzettend invoelbaar (vies woord, maar soit). Helaas vind ik dat McEwan soms wel erg veel woorden nodig heeft om een scène of gevoel neer te zetten; niet dat hij in de herhaling valt, en het trage begin past bijvoorbeeld ook goed bij de lome zomerdag die beschreven wordt, maar het kon voor mijn gevoel allemaal toch net iets puntiger en daardoor beklijvender. Nu gingen met name in het eerste deel de verschillende gevoelens van de verschillende personages een tikkeltje langs me heen.
0
geplaatst: 10 oktober 2012, 14:35 uur
Dit boek heb ik jarenlang links laten liggen. Ik dacht dat het een sentimenteel oorlogsdrama zou zijn, misschien wel door de filmposter van MovieMeter. Maar dat is het dus helemaal niet, de oorlog speelt slechts een bijrol in het verhaal en je zou McEwan groot onrecht aandoen wanneer je hem beticht van onecht sentiment. Boetekleed is namelijk een geweldige literaire prestatie. Het klassieke thema van de onvervulde liefde, in combinatie met een onterechte veroordeling, wist me op sommige momenten diep te ontroeren. Vooral het einde van deel één kwam binnen bij me, en hetzelfde geldt voor het prachtige slot, waarin McEwan en passant de twee helden alsnog laat overlijden. Fenomenaal gedaan. Ook de opbouw en de perspectiefwisselingen vallen bij het slotdeel helemaal op hun plek. De beste roman van McEwan die ik heb gelezen, en zoals de Volkskrant al terecht opmerkte sowieso één van de beste Britse boeken van het laatste decennium.
0
geplaatst: 10 oktober 2012, 22:22 uur
Waarom dan 'slechts' 4,0*, Roemer? Je lijkt toch eigenlijk héél erg positief.
0
geplaatst: 12 oktober 2012, 20:13 uur
Als je met Roemer op mij doelt: bij een 4-sterren boek ben ik soms al zo enthousiast dat m'n recensie een beetje onevenwichtig wordt, in de zin dat ik alleen de goede kanten belicht. Hogere scores gaan vaak puur op gevoel, zonder dat ik dat goed kan onderbouwen. Bij Boetekleed is het in elk geval zo dat de momenten van ontroering beperkt blijven tot het einde van deel 1 en het slotdeel, terwijl er ook wel wat mindere stukken zijn. Zoals je zelf al schreef komt het boek wat traag op gang, en ook het deel waarin Robbie zich tijdens de oorlog in Frankrijk bevindt is minder interessant (vooral de scene waarin zijn twee kompanen en hij die RAF-piloot redden, een voorval wat je nog eerder in een jeugdboek verwacht tegen te komen). Bij mij derhalve geen twijfel over de vier.
0
geplaatst: 16 oktober 2012, 10:59 uur
Ja, daar doelde ik inderdaad op - excuus. Verder: duidelijk verhaal, dank.
0
geplaatst: 20 september 2014, 22:07 uur
Helaas heb ik van dit boek eerst de film gezien, waardoor ik me meer bezig heb gehouden met verschillen en overeenkomsten (voor zover ik me de film herinnerde) dan met het puur genieten van het boek. Uiteraard niet de beste benadering, zeker niet als er nauwelijks verschillen te vinden zijn. Op zich goed als een film trouw aan het boek is, maar voor mij was er daarom weinig nieuws te bekennen.
Natuurlijk mag dat mijn beoordeling niet beïnvloeden, Atonement verdient een hoog cijfer. Door de overtuigende wijze waarop naar het enorme misverstand wordt toegewerkt door de verschillende partijen, de manier waarop McEwan beschrijft hoe het de personages daarna vergaat, de compassie die hij toont voor de uiteenlopende vormen van menselijk gedrag in tijden van persoonlijke en algemene crisis. Een prachtige uitwerking van de idee dat een dader soms ook slachtoffer kan zijn van zijn of haar eigen misstappen.
Natuurlijk mag dat mijn beoordeling niet beïnvloeden, Atonement verdient een hoog cijfer. Door de overtuigende wijze waarop naar het enorme misverstand wordt toegewerkt door de verschillende partijen, de manier waarop McEwan beschrijft hoe het de personages daarna vergaat, de compassie die hij toont voor de uiteenlopende vormen van menselijk gedrag in tijden van persoonlijke en algemene crisis. Een prachtige uitwerking van de idee dat een dader soms ook slachtoffer kan zijn van zijn of haar eigen misstappen.
2
geplaatst: 26 januari 2021, 11:54 uur
Het hoofdthema van deze roman is de ontwikkeling die Briony doormaakt als schrijfster. In het begin schrijft ze een ultraromantisch toneelstuk met een happy end, te veel adjectieven en moeilijke woorden die ze zelf niet begrijpt. Ze is een kind met te veel fantasie. Later ontwikkelt ze een meer realistische stijl waarin dezelfde gebeurtenis uit verschillende standpunten verteld wordt. Het laat zich raden dat het boek dat je aan het lezen bent, door Briony zelf geschreven is. Ook deze roman lijkt een happy end te krijgen, totdat ze op de voorlaatste bladzijde langs haar neus weg de ware toedracht meldt.
Het landgoed in Surrey is mooi beschreven, net als zijn bewoners. De gebroken vaas is een symbolische voorafspiegeling van Cecily’s ontmaagding. Lola krijgt een zoet stukje chocolade van Paul, haar toekomstige aanrander en echtgenoot. De overgang naar de oorlog is bruusk, maar tegen het einde valt alles mooi samen. Een interessant detail is dat Robbie vlak bij de Belgische grens sneuvelt, in Bray-Dunes. McEwan schreef een roman over liefde en oorlog, maar vooral ook een bespiegeling over stijl en verteltechniek.
Het landgoed in Surrey is mooi beschreven, net als zijn bewoners. De gebroken vaas is een symbolische voorafspiegeling van Cecily’s ontmaagding. Lola krijgt een zoet stukje chocolade van Paul, haar toekomstige aanrander en echtgenoot. De overgang naar de oorlog is bruusk, maar tegen het einde valt alles mooi samen. Een interessant detail is dat Robbie vlak bij de Belgische grens sneuvelt, in Bray-Dunes. McEwan schreef een roman over liefde en oorlog, maar vooral ook een bespiegeling over stijl en verteltechniek.
* denotes required fields.
* denotes required fields.