Raymond van Barneveld: Game Over - Jasper Boks (2019)
Nederlands
Sport / Biografie
336 pagina's
Eerste druk: Inside,
Amsterdam (Nederland)
Een postbode die het schopt tot vijfvoudig wereldkampioen. Een jongen uit een Haagse volksbuurt die het darts in Nederland op de kaart zette. Iemand die rijk en beroemd wordt dankzij drie dartspijlen. Waar hij komt, schalt het 'Barney Army' door de zaal. Het leven lacht Raymond van Barneveld toe. Zou je denken. Want gelukkig? Nee, dat is hij niet. De man die schuilgaat achter Barney is in werkelijkheid een depressieve, onzekere man. Iemand die volgens zijn ex-vrouw Silvia zichzelf de afgelopen jaren flink is kwijtgeraakt. Zijn laatste wereldtitel dateert alweer van 2007 en zijn laatste grote individuele prijs van 2014. De wereld is veranderd. En ook de darter is dat: hij is opa, heeft suikerziekte en is de underdog. Het steekt hem dat uitgerekend landgenoot Michael van Gerwen nu de koning van de dartwereld is. Wat nog wel hetzelfde is: de drang om de beste te willen zijn en de pijn van een nederlaag, die te vergelijken is met het verliezen van een dierbare. Jarenlang heeft de 'Cruijff van het darts' alles geprobeerd om de tijd terug te draaien. In 2018 kwam hij tot het besef dat het een onbegonnen strijd is. Eind 2019 stopt hij ermee. In 'Game Over' wordt Raymond van Barneveld gevolgd tijdens de laatste maanden van zijn dartscarrière.
Het hele boek is één grote klaagzang van hemzelf en hoe een ontzettend zwaar leven hij wel niet heeft. En nee, natuurlijk is dat niet allemaal aanstellerij maar het is wel één groot relaas geworden jammer genoeg.
Het grote probleem is mijnsinziens dat van Barneveld ontzettend aandachtsgeil is en nog steeds denkt dat de hele wereld om hem draait. Hij kan het absoluut niet verkroppen dat er inmiddels betere spelers zijn die veel meer verdienen dat hijzelf destijds. Het ironische is dat hij de laatste paar jaar alles eraan heeft gedaan om zijn eigen status flink naar benden te halen. Door wedstrijden te verliezen van nobody’s is nog tot daar aan toe, maar dan vervolgens het zoveelste huilinterview te geven na een wedstrijd daar knappen mensen op af. Dit boek is dan ook eigenlijk een perfect sluitstuk van zijn dartscarrière.
Het hele boek is één grote klaagzang van hemzelf en hoe een ontzettend zwaar leven hij wel niet heeft.
Als we het hebben over de best bekeken sporten op televisie en de sporten waar tegenwoordig het meeste geld in omgaat; dan kun je simpelweg niet meer om het darten heen. Ongeacht wat je zelf van het spelletje denkt: darts is booming en speelt voor veel mensen een grote rol in hun leven. Zo ook voor Raymond van Barneveld. Sterker nog; hij is de hoofdreden dat darten in Nederland op de kaart is gezet.
En dat wil hij weten ook.... Het hele boek is niets anders dan zelfverheerlijking en klagen over hoe slecht hij het wel niet heeft. Van Barneveld toont een groot gemis aan relativeringsvermogen en passages waarin hij aangeeft tonnen te verdienen om in één zucht te klagen over het feit dat hij toch ook gewoon de benzine moet betalen om naar een plaatselijke demonstratiepartij te rijden, zijn pijnlijk en cringeworthy om te lezen.
Van de andere kant: Van Barneveld is wel volledig zichzelf. What you see is what you get. Zijn karakter is nu eenmaal zo en hij gaat geen show opvoeren voor de media om maar een bepaald imago aan te meten. Het is schrijnend en hilarisch tegelijk om te lezen hoe hij vindt dat hem 'groot onrecht' wordt aangedaan wanneer er "slechts twee ingooiborden aanwezig zijn" op een toernooi of hoe hij "per se van een kerstmenu moet kiezen in een restaurant terwijl hij zin heeft in wat anders". Sja... kleinzerig, maar goudeerlijk.
Verder lijkt alles om geld te draaien. Winnen, maar vooral: veel geld.
De hoofdstukken die vanuit zijn ex-vrouw Silvia geschreven zijn, bieden wellicht nog het meeste inzicht, maar verder is dit boek toch vooral een hele hoop 'kijk eens hoe zwaar ik het heb'.
Ik heb me prima geamuseerd met dit wat simpele en gekleurde boek, maar echt goed is het natuurlijk niet. 3*.
