menu

Pallieter - Felix Timmermans (1916)

mijn stem
3,43 (14)
14 stemmen

Nederlands
Humoristisch

262 pagina's
Eerste druk: Wereldbibliotheek, Deurne (België)

Pallieter woont in de "Reynaert" met zijn huishoudster Charlot, zijn paard Beiaard, zijn hond Loebas, de ooievaar Peterus en enkele andere dieren. Ter gelegenheid van de kermis is er een groot feest voor de hele familie. Ook het frisse petekind van Charlot, Marieke, wordt uitgenodigd. Pallieter wordt verliefd op haar. Wanneer Pallieter verneemt dat er een spoorlijn zal worden aangelegd doorheen het stuk land waarvan hij zoveel houdt, besluit hij de wijde wereld in te trekken.

zoeken in:
avatar van Arkan
3,5
Leuk boek, was aangenaam om je mee te laten slepen in de avonturen van Pallieter.

3,5
100 jaar geleden verscheen “Pallieter” voor het eerst. Dit wordt gevierd met een nieuwe uitgave en met artikels in de Vlaamse pers. Zo doet bv. Marc Reynebeau in De Standaard (http://www.standaard.be/cnt/dmf20160623_02353473 ) erg genuanceerd over het boek.
Ik vond dat een goede reden om het maar eens te herlezen. Daarna besliste ik mijn vroegere zeer kritische stem van 2,5 om te zetten in 3,5.
Het boek is in alle opzichten een uitbarsting van levenskracht, een ode aan het leven. Dat resulteert dan in een opeenstapeling van beschrijvingen, vergelijkingen, neologismen voor al wat in de natuur gebeurt. Als je het zo leest, dan is het zeker aantrekkelijk. Na een tijd geraakte ik wel zeer verzadigd van die natuurpracht, die vreugde, dat eeuwige optimisme en ook van die taal, die mij naarmate het boek vorderde steeds meer een maniertje leek. Ook die steeds nieuwe vreet- en zuippartijen, … daarvan geraak zelfs ik na een tijd verzadigd. Als Pallieter na de geboorte van zijn drieling met de pastoor zes flessen schuimwijn drinkt, dan hebben de heren allebei een drankprobleem, vrees ik. Teveel is teveel en dat geldt volgens mij voor dit hele boek. Toch ben ik blij dat ik het nog eens herlezen heb.

avatar van Pieter
2,0
"Pallieter" heeft een opmerkelijke plaats in Vlaanderen. Velen in Vlaanderen kunnen er wel een beeld van scheppen - de in de-sneeuw-plassende-losbol - die zich naakt in de Nete gooit, maar weinigen zullen de roman nog lezen vandaag. Veelal bekend, maar nog zelden bemind. Al is het maar omdat dankzij het Vlaams-nationalistisch en conservatief tijdschriftje 't Pallieterke er nog ergens een wrang, lelijk geurtje zou kleven aan de roman.

Ik loop helaas ook niet hoog op met de roman. Zoals Roro hierboven schreef, is de roman een aaneenschakeling van schranspartijen (u kan in Lier blijkbaar met uw blote poep in een bord rijstpap gaan zitten), naakt zwemmen en languit in de grasvelden liggen, doorspekt met een dun of zelfs onbestaand laagje maatschappijkritiek op de moderne tijd. Hoewel Timmermans' sappig taaltje ("Onvoorziene liefde smokt het best") en Pallieters' haast mystieke beleving van de natuur, waarbij alles geurt, glinstert en rommelt, nog enige bewondering kunnen brengen, kent mijn vrijgevigheid en geduld, in tegenstelling tot het hoofdpersonage, wel zijn grenzen. Na de zoveelste ontmoeting met een lokale Lierenaar, die eindigt in een café, heb je het wel gehad. Nee, ook die zoveelste processie wil ik niet zien passeren. Ik wil naar huis, Pallieter, ik moet - in tegenstelling tot jou - wel nog werken.

Ik refereerde al aan de complexe cultuurgeschiedenis van deze roman en ik kan dan ook bijzonder de recente uitgave van Uitgeverij Polis met het nawoord van Kevin Absilis aanraden (dat u zich eerst door de rest van het boek moet ploeteren is een erg jammere zaak). Absilis maakt een helder betoog over de clichés die er rond deze roman bestaan, hoe er een Pallietermania heerste (met lofredes van Herman Hesse, Stefan Zweig en Frederik van Eeden), en hoe opeens de wind in een andere richting sloeg, en Pallieter misschien verdoemde tot het clichébeeld van het Vlaamse, Breugeliaanse 'Vette en het Vrome'. Vooral Richard Minne's opmerking dat we dankzij Pallieter we stilaan als "de lummels van Europa" bekend worden is des te opvallender.

avatar van AOVV
3,5
Leuk, dit boekje van Felix Timmermans, wordt gezien als zijn meesterwerk, al kan je in het bericht hierboven al lezen dat er wel wat drek aan hangt (Timmermans werd na de Bevrijding in 1944 beschuldigd van culturele collaboratie, een aanklacht die in 1946, kort voor zijn vroegtijdig overlijden, werd geseponeerd, misschien ook omdat de man ziek was). Van dat alles in deze simpele boerenroman, buiten de immense liefde van Pallieter voor zijn Netheland misschien, weinig te vinden naar mijn mening.

Pallieter leest vlot weg, de occasioneel aangebracht illustraties (door Timmermans zelf) smukken het verhaaltje op en de toon is grotendeels optimistisch (al gaat er een kiem van pessimisme schuil in Pallieter's houding jegens de aanleg van een spoorlijn en dus de industriële revolutie). Pallieter is een hedonist pur sang, die met volle teugen geniet van wat Moeder Aarde te schenken heeft en alle bijhorende geneugten gretig tot zich neemt. Ik herken er een haast kinderlijk enthousiaste viering van het leven in, die anno 2023 best tot enige overpeinzing stemt.

3,5 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 11:40 uur

geplaatst: vandaag om 11:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.