Eg Er Vinden - Jon Fosse (2008)

Alternatieve titel: Ik Ben de Wind

Noors (Nynorsk)
Psychologisch

96 pagina's
Eerste druk: Samlaget, Oslo (Noorwegen)

Een verhaal over twee mannen, ‘de Een’ en ‘de Ander’, die een boottochtje maken. Ze zeilen ergens voor een rotsige kust als 'de Een' een aantal persoonlijke bekentenissen doet, zoals dat hij zich als een steen voelt, of als een betonnen muur die uiteenspat, dat hij wil dat het stil is maar ook dat hij niet alleen wil zijn. De relatie tussen 'de Een' en 'de Ander' lijkt vervolgens veel op die tussen een patiënt en een psychiater. 'De Ander' vraagt naar het hoe en waarom van het gevoelsleven van 'de Een', probeert hem op te beuren en zijn uitspraken te preciseren. Na het nuttigen van enige borreltjes ontspant zich de sfeer. Om te gaan eten stuurt 'de Een' de boot naar een inham. Daar aangekomen, kan hij nog wel zijn anker uitgooien, maar is hij niet in staat om de boot op deze ankerplaats ook werkelijk vast te leggen. Het is 'de Ander' die aan wal moet springen en de boot vastleggen. Vervolgens is het 'de Een' die na het consumeren van de maaltijd toch weer de zee op wil, om daar, met een reeds voorspelde wanhoopsdaad, naar zijn en ons aller oorsprong terug te keren.