menu

Prince of the Blood - Raymond E. Feist (1989)

Alternatieve titels: Prins van den Bloede | Krondor's Sons #1

mijn stem
3,84 (41)
41 stemmen

Engels
Fantasy

400 pagina's
Eerste druk: Doubleday Foundation, New York (Verenigde Staten)

Borric en Erland zijn in de ogen van Arutha, hun vader de prins, nog te jong en onervaren om waardige troonopvolgers te zijn. Als voorbereiding op hun toekomstige taak stuurt Arutha de tweeling op een belangrijke diplomatieke missie naar het keizerrijk Kesh, van oudsher de vijand van het Koninkrijk. Wat Arutha niet weet is dat in Kesh een grote volksopstand op het punt van uitbreken staat.

zoeken in:
avatar van Rudeo
4,0
Mischien iet wat minder spectaculair dan de vorige delen, het blijft een genot om te lezen. Dit maal de intrede van andere culturen, wat mij erg heeft weten te boeien. Voor de mensen die van fantasy houden en de vorige delen hebben gelezen is dit echt een aanrader.

avatar van moviemeterman
2,0
Wat een saai boek zeg. Hier heb ik mij echt doorheen moeten worstelen. Heeft ook echt niets te maken met de grote scheuring.
Echt zonde van mijn tijd.

3,5
Inderdaad een onderdeel van de serie van de oorlog van de grote scheuring, maar daar heeft het niets mee van doen. Voor zover ik weet was die oorlog al afgerond in Magiër en de nasleep in het spectaculaire derde deel. Prince of the Blood is een boek dat prima op zichzelf gelezen kan worden. Alleen in de eerste hoofdstukken kom je nog personages tegen die je kent van eerdere boeken. Eenmaal op pad vind ik Robbert ook vrij inwisselbaar en is niet meer de Robbie de Hand vroeger. Bovendien draait het vierde deel om de prinsen Borric en Erland, waarvan we weinig wisten, én gaan we eindelijk eens het grote keizerrijk Kesh in.

Het begin is niet bijster sterk. De prinsen halen een hoop streken uit en er volgt een voetbalwedstrijd (huh? ja...) en dat alles gebeurt op zo'n achtbaanwijze, dat Feist ongetwijfeld hoopte op een verfilming. Nee, Prince of the Blood wordt eigenlijk pas in de tweede helft interessant. Eenmaal in Kesh komt de vaart er in, al heeft Feist er echt moeite mee om onderscheidende hoofdpersonen neer te zetten. Ze zijn allemaal ruw, aardig en/of ondeugend en zijn allemaal ongelooflijk getalenteerd in zwaardvechten/magie beoefenen/dievenpraktijken. Ik ken de recentere boeken van Feist niet, maar ik verwacht wel alleen maar van dit soort personages tegen te komen.

Toch, leuk verhaal weer. Feist lees je vanwege de jongensboekenromantiek. Het is aardig kitscherig als je het vanuit een volwassenenperspectief bekijkt, maar hier valt wel degelijk good old fun aan te beleven. De avonturen aan het Keshische hof zijn gewoon erg leuk en het is het laatste gebied waar ik nog graag wat over te weten wilde komen. Het komt niet in de buurt van Duisternis over Sethanon en al helemaal niet Magiër, maar als vrijblijvend avontuurtje best geslaagd.

avatar van AOVV
3,0
Toch wat minder dan de eerste trilogie van Feist, de magie is een beetje weg, vind ik. Vooral in Magiër en Duisternis over Sethanon was de chemie tussen de personages erg sterk, met Puc & Thomas, maar ook de broers Arutha en Martin. Hier lijkt het verhaal eigenlijk helemaal niet op gang te komen, en kom je er opeens achter dat het er alweer op zit. Ik blijf wat dat betreft dus wat op mijn honger zitten.

Pluspunten waren wel de mooie grote broer-kleine broer-relatie tussen Borric en Suli, en de speelse Isalani Nakur, die vaak voor een lichtere noot zorgde.

3 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 07:10 uur

geplaatst: vandaag om 07:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.