menu

Haaientanden - Anna Woltz (2019)

mijn stem
3,70 (5)
5 stemmen

Nederlands
Jeugdboek
Sociaal

92 pagina's
Eerste druk: CPNB, Amsterdam (Nederland)

Atlanta van elf heeft een waanzinnig plan: ze wil in 24 uur rond het IJsselmeer fietsen. Voor de belangrijkste tocht van haar leven heeft ze twaalf boterhammen nodig, vier bananen, een nachtbeugel en kerstverlichting. Opgeven kan niet, dan gaat alles mis. Ze is pas net begonnen als ze keihard tegen de fiets van Finley knalt. Finley is even oud als Atlanta, Hij is vrolijk, grappig én mysterieus: hij is weggelopen van huis, maar heeft niks meegenomen. In zijn zak zitten alleen twee haaientanden … Heeft Atlanta pech dat ze hem ontmoet, of juist geluk?

zoeken in:
Ted Kerkjes
Mijn grootouders komen uit Zeeland, dus ik heb vroeger veel zomers aan zee doorgebracht. Ik weet nog dat ik altijd naar beneden keek als we over het strand liepen: ik vond het zand fascinerend (vooral die harde, donkere stukken die oplichtten als je erop stond), maar ook om schelpen en zo te zoeken. Meestal vond je natuurlijk kokkels of van die zogenaamde ‘scheermessen’, maar heel, héél soms vond je haaientanden. In de eerste zomers aan zee vonden we er een aantal (drie of zo), maar later nooit meer, wat ik -als trouwe WNF-ranger en klimaatdrammetje in de dop- natuurlijk direct koppelde aan het uitsterven van de haai. Thuis heb ik nog wel ergens een doosje met de drie haaientandjes die ik destijds gevonden heb.

Ik kan me trouwens ook nog herinneren dat ik ooit op het strand aan het zoeken was toen een ouder echtpaar aan me vroeg wat ik aan het doen was. Ik vertelde dat ik mooie schelpen en haaientanden zocht. ‘Ach, dat is toch allemaal onzin,’ zei de oude man ‘dat spul wordt toch allemaal hier rondgestrooid door de plaatselijke VVV om de toeristen bezig te houden.’ Mijn grootouders moesten enorm lachen toen ik dat navertelde.

Nou goed, haaientanden dus.

Volgens mij moet ik ‘Gips’ van Anna Woltz nog eens een kans geven, want ik heb van dit boek erg genoten! Bijzonder knap hoe Woltz in zo weinig bladzijden springlevende figuren weet neer te zetten. Atlanta en Finley (twee soort-van-zee-gerelateerde namen) zijn twee bijzonder fijne personages. Ze hebben allebei hun eigen persoonlijke problemen en gaan daar allebei op hun eigen manier mee om. De worstelingen zijn geloofwaardig en zeer invoelbaar en hoewel het eigenlijk allemaal best heftig en zwaar is, weet Woltz een zeer goede balans te vinden tussen het realisme, emotie, nuchterheid en oprecht sentiment. Naar het einde toe werd het net iets minder, maar ach, dat deert verder niet zo.

Ik ben na dit boek zeker benieuwd geworden naar de rest van Woltz’ oeuvre. Eerst nog eens ‘Gips’ herlezen.

avatar van Lalage
4,0
De fietstocht wordt een enorm avontuur en ik vind het heerlijk om te lezen. Er zijn leuke tekeningetjes bij van Maartje Kuiper. De schrijfstijl is helder met af en toe een mooie metafoor. Het verhaal voelt realistisch aan, doordat Atlanta’s onzekerheid goed wordt beschreven.

Haaientanden & Honderd uur nacht – Anna Woltz | Lalagè leest - lalageleest.nl

Gast
geplaatst: vandaag om 01:47 uur

geplaatst: vandaag om 01:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.