menu

Pastorale - Stephan Enter (2019)

mijn stem
3,14 (7)
7 stemmen

Nederlands
Psychologisch

300 pagina's
Eerste druk: Van Oorschot, Amsterdam (Nederland)

Zomer, jaren tachtig. Oscar en Louise, broer en zus, zijn opgegroeid op een vervallen landgoed nabij een dorp dat uit twee delen bestaat: een gereformeerd en een Moluks deel, waarvan de leden elkaar met achterdocht bezien. Oscar, in zijn voorlaatste schooljaar, kijkt uit naar het moment waarop hij net als zijn zus kan gaan studeren en de verstikkende saaiheid van de streek achter zich kan laten. Louise komt terug uit haar studiestad en vraagt zich af of afstand ten aanzien van haar geboorteplek en opvoeding haar de juiste inzichten heeft verschaft.

zoeken in:
avatar van psyche
psyche (crew)
Recensie in Letter & Geest, bijlage dagblad Trouw d.d. 2 november 2019

avatar van handsome_devil
3,5
Erg goed geschreven in vaak lange, gedetailleerde, maar fijne, leesbare zinnen. Ook de personages vond ik stuk voor stuk interessant (de bijrolletjes nog wel interessanter dan de hoofdrollen) en ik vond de ontwikkeling van hoofdpersonages Louise en Oscar erg onderhoudend, interessant om te lezen hoe veranderingen in hun omgeving ze noodzaken tot het stellen van vragen over hun eigen identiteit en achtergrond. Het boek is gesitueerd in de jaren tachtig van de vorige eeuw, maar brengt discussiepunten te berde die ook heel goed passen in onze tijd. Als er een lijst zou bestaan van criteria waaraan een goed boek moet voldoen (en een dergelijke lijst bestaat ongetwijfeld), dan zou dit boek heel wat vinkjes scoren.

En toch miste er voor mij wat. Ik miste een bepaalde verrassing; een bepaalde wending in het verhaal of een origineel idee dat je aan het denken zet. Ik miste ook een bepaalde mate van meeslependheid; de personages en hun omgeving kwamen nooit helemaal tot leven. Ik miste, met andere woorden, die aspecten die een boek verheffen tot een tijdloze klassieker, waarvan de inhoud zich (of dat nu een zin, een idee, een gebeurtenis of wat dan ook is), ook na lange tijd, aan je blijft opdringen. Pastorale is oerdegelijk, maar ik heb niets gelezen dat me nog lang zal heugen.

avatar van eRCee
2,0
handsome_devil schreef:
En toch miste er voor mij wat. Ik miste een bepaalde verrassing; een bepaalde wending in het verhaal of een origineel idee dat je aan het denken zet. Ik miste ook een bepaalde mate van meeslependheid; de personages en hun omgeving kwamen nooit helemaal tot leven. Ik miste, met andere woorden, die aspecten die een boek verheffen tot een tijdloze klassieker, waarvan de inhoud zich (of dat nu een zin, een idee, een gebeurtenis of wat dan ook is), ook na lange tijd, aan je blijft opdringen. Pastorale is oerdegelijk, maar ik heb niets gelezen dat me nog lang zal heugen.

Oke, dit stukje ga ik kopiëren om voortaan bij een groot deel van mijn 3 en 3,5* boeken te kunnen posten.

avatar van Jason82
Mooi verwoord inderdaad handsome_devil!

avatar van mjk87
1,5
Boek over je eigen wortels, maar voelt aan als los zand. Boek volgt broer en zus. Ik vraag me vooral af wat Enter hier nu mee wil. Het verhaal van de zus volgt vooral haar ideeën en gedachten over religie, maar is a) nergens boeiend en b) hangt verder nergens samen met het verhaal van de broer. Het verhal van de broer is al leuker om te lezen, zeker enkele kleine momentjes van verliefdheid weet Enter goed te verwoorden, maar uiteindelijk blijft dit vooral bij een korte sfeerschets waar Enter te weinig mee doet. Aan het eind heb ik niet het idee dat dorp te kennen, noch de twee hoofdpersonen. Dan heb je als auteur gefaald. Tweede zware onvoldoende voor Enter, blijkbaar niet mijn soort schrijver. 1,5*.

avatar van eRCee
2,0
Wéér een Nederlandse roman over een gereformeerde jeugd. Hoe archetypisch wil je het hebben. Wat komt hierna voor Enter? Een boek over zijn vader of moeder? Een briefwisseling? Het gereformeerde thema van Pastorale is belegen en flauw en dat geldt ook voor het coming-of-age aspect van de twee geportretteerde tieners, Louise en Oscar. Deze lijnen gaan ook nergens heen. Net als mjk87 heb ik geen idee wat Enter wil zeggen met deze roman. Of eigenlijk vooral wat hij wil toevoegen aan wat al gezegd is. Dan is er nog het Molukse gedeelte. Dat is wat interessanter, maar het voelt erg aan als een bewust gekozen onderwerp. Zo van: hier moeten we het eens over hebben. De insteek is ook nogal clichématig, alleen al de exotische schoonheid van Dona en de mysterieuze koffer in de gang. Geraffineerd is het boek nergens, in weerwil van wat er op de kaft prijkt aan prijzende quotes. Dan nog de stijl. Bij Grip heb ik op deze site de vergelijkingen van Enter verdedigd, maar nu vind ik het inderdaad geforceerd aandoen. Mijn portie Nederlandse literatuur heb ik voor dit jaar wel weer gehad.

avatar van Lalage
eRCee schreef:
Mijn portie Nederlandse literatuur heb ik voor dit jaar wel weer gehad.

Is dat niet een beetje kort door de bocht?

avatar van eRCee
2,0
Ach ja, maar je moet keuzes maken he. Ik heb ook al een Rob van Essen gehad dit jaar. Ik zoek het liever elders.

avatar van misterfool
"Het eerste waar Nederlanders aan denken, als ze iets willen verkrijgen dat hun eigen land niet oplevert, is niet het zelf te gaan maken, maar het te zoeken in den vreemde.” W.F. Hermans.

avatar van Lalage
eRCee schreef:
Ach ja, maar je moet keuzes maken he. Ik heb ook al een Rob van Essen gehad dit jaar. Ik zoek het liever elders.

Twee is niet veel. Probeer eens wat anders dan mannen

avatar van eRCee
2,0
Nederlandse boeken krijg je constant aangeraden, is het niet in je omgeving dan wel in de krant of op tv. Mij heeft dit altijd verbaasd, om allerlei redenen, maar vooral omdat er zoveel te ontdekken valt dat enige vorm van beperking absoluut niet nodig is. Van de weeromstuit uit ik dan wel eens wat luidruchtig dat ik doorgaans niet zo gecharmeerd ben van romans van eigen bodem. Dat laat onverlet dat maar liefst 198 van mijn 962 stemmen zijn uitgebracht op Nederlandstalige werken, zo'n 20% dus. Als ik daarnaar kijk, dan heb ik 14 keer een 4* uitgedeeld en nooit hoger. Dat betekent dat ik bij het lezen van een Nederlandstalig werk een kans heb van 7% op een 4* of hoger. Bij een niet-Nederlandstalig werk ligt dat percentage op 22%. Drie keer zoveel kans dus.

avatar van Lalage
Ik vind juist dat er onevenredig veel aandacht is voor Engelstalige boeken. Maar misschien moeten we het daar op het forum maar eens over hebben. of is dat al gebeurd?

avatar van Donkerwoud
eRCee schreef:
Nederlandse boeken krijg je constant aangeraden, is het niet in je omgeving dan wel in de krant of op tv. Mij heeft dit altijd verbaasd, om allerlei redenen, maar vooral omdat er zoveel te ontdekken valt dat enige vorm van beperking absoluut niet nodig is. Van de weeromstuit uit ik dan wel eens wat luidruchtig dat ik doorgaans niet zo gecharmeerd ben van romans van eigen bodem. Dat laat onverlet dat maar liefst 198 van mijn 962 stemmen zijn uitgebracht op Nederlandstalige werken, zo'n 20% dus. Als ik daarnaar kijk, dan heb ik 14 keer een 4* uitgedeeld en nooit hoger. Dat betekent dat ik bij het lezen van een Nederlandstalig werk een kans heb van 7% op een 4* of hoger. Bij een niet-Nederlandstalig werk ligt dat percentage op 22%. Drie keer zoveel kans dus.


Je bent ook zo heerlijk exact, haha.

avatar van eRCee
2,0
Lalage schreef:
Ik vind juist dat er onevenredig veel aandacht is voor Engelstalige boeken.

Eens. Nederlands en Engels is het wat de klok slaat.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:25 uur

geplaatst: vandaag om 20:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.