Mijn Vaders Hand - Bart Chabot (2020)
mijn stem
8 stemmen
Nederlands
Autobiografisch
416 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij,
Amsterdam (Nederland)
Velen kennen Bart Chabot. Als schrijver, als biograaf van Herman Brood of van tv. Maar wie kent Bart Chabot echt? Wie gaat er achter hem schuil? Pas wanneer hij in 2018 voor de zoveelste keer in het ziekenhuis belandt en de dood in de ogen kijkt, stelt hij zichzelf, na lang uitstel, deze vraag. Hij graaft naar zijn Haagse wortels en doorwroet zijn jeugd. Op nietsontziende wijze doet hij vanuit zijn ziekenhuisbed verslag van een rijk doch getroebleerd leven.
3
geplaatst: 7 oktober 2020, 17:14 uur
Bart Chabot schrijft zijn ijzige jeugd van lichamelijke maar vooral geestelijke mishandeling van zich af, wisselend lopen verleden en heden door elkaar heen. Het is een dramatisch familie verhaal, uiteraard, zelfs in het heden, tijdens de uitvaart van zijn moeder moet hij zich schuldig voelen, zijn zus heeft de rol van zijn moeder overgenomen, maar Chabot zou Chabot niet zijn als er geen humor in zit verwerkt, bittere humor dat dan wel, daar waren zijn omstandigheden ook naar. Soms is het boek beklemmend en voel je de eenzaamheid van de schrijver, zijn strijd, van de bladzijdes glijden. Maar uiteindelijk komt Chabot er als een emotioneel sterke man uit die ook weet wat vergeving inhoud. Erg moedig boek, en bovendien gewoon erg goed geschreven. Een page Turner.
0
geplaatst: 19 december 2021, 18:10 uur
Een erg mooi boek over een dramatische jeugd en inderdaad zeer goed geschreven.
* denotes required fields.
* denotes required fields.