menu

Zwarte Schuur - Oek de Jong (2019)

mijn stem
3,69 (31)
31 stemmen

Nederlands
Psychologisch

512 pagina's
Eerste druk: Atlas Contact, Amsterdam (Nederland)

Op zijn negenenvijftigste heeft de schilder Maris Coppoolse een overzichts tentoonstelling in het Stedelijk Museum. De internationale pers schrijft erover, het publiek stroomt toe. Maris staat op het toppunt van zijn roem. In de coverstory van een weekblad wordt de bron van zijn obsessieve werk blootgelegd: een misdaad die hij op zijn veertiende beging. Niemand in zijn omgeving is hiervan op de hoogte. Zijn vrienden en bekenden zijn diep geschokt. Alles begon in een zwart geteerde schuur op een eiland.

zoeken in:
avatar van handsome_devil
3,0
Zag heel erg uit naar dit boek vanwege de uitstekende kritieken en de interessante premisse, en ik moet de recensenten gelijk geven, het boek leest inderdaad als een trein, maar voor mij doofde de roman na een zeer indrukwekkend begin langzaam als een nachtkaars uit. Met ieder deel vond ik het boek minder worden.

Het eerste deel vond ik dus wel echt fantastisch. Er hangt een zekere dreiging en spanning over het vertelde heen; je hebt het gevoel alsof er ieder moment iets verschrikkelijks kan gebeuren. Het verleden van Maris dat in de openbaarheid komt, zijn relatie met Fran, hoe De Jong iedere vluchtige beweging ontzettend veel betekenis meegeeft, ik vond het echt heerlijk en maakte me al helemaal op voor misschien wel het beste Nederlandstalige boek van 2019. Maar met de spanning van het begin wordt uiteindelijk heel weinig gedaan en De Jong focust zich precies op de aspecten van het verhaal die ik minder interessant vond.

Na het eerste deel ben ik nog wel enkele keren opgeveerd, hoor. Zo vond ik de relatie van Stan met haar moeder en stiefvader heel interessant en het contact tussen Maris en de broers vond ik heel intrigerend en spannend, maar aan de andere kant werd ik op een gegeven moment best wel moe van het gekissebis tussen Maris en Fran en vond ik ook de delen die het verleden van Maris beschrijven met de passages waar zijn zwakte weer op komt zetten nogal voorspelbaar. Een beetje gemakkelijk misschien zelfs. Ik mis in de latere delen van het boek de diepgang die ik in het begin wel vond en voor mij verwerd een heel bijzonder boek langzaam tot een verhaal dat me nogal gewoontjes aandeed.

Ik was er de laatste vijftig pagina's wel klaar mee moet ik zeggen en het einde sprak me ook echt helemaal niet aan. Ik zou denk ik voor het eerste deel 4,5* geven, maar ik blijf nu steken op 3* voor het geheel helaas. Ik had het graag anders gezien.

avatar van Theunis
4,0
Met afgemeten precisie, gestaag en zijn meesterlijke pen de tijd gunnend, laat Oek de Jong de lezer langzaam onder de huid van Maris Coppoolse kruipen. Vanaf het begin in duidelijk dat er eerder in zijn leven, op viertienjarige leeftijd, iets tragisch heeft plaatsgevonden. Al snel weet je dat het noodlottig was, dat het iets is wat hij voor de rest van zijn leven bij zich moet dragen. De eerste honderd pagina’s zweeft het rond zonder dat je als lezer de details weet. De Jong laat de lezer voelen wat zijn hoofdpersonage moet voelen.

Met grote sprongen in de tijd De Jong de verschillende levensfases van Maris zien, inzoomend op de meest heftige periodes. De Jong neemt ons mee naar het dorpje in Zeeland waar de tragische, zwarte geschiedenis begon. We zijn in New York, in Amsterdam en op een Spaans eiland. De beschrijvingen van De Jong zijn uiterst secuur, schilderen zijn boek tot leven. Intens zijn de verhouding tussen de hoofdpersonen. De relatie tussen Maris en zijn vrouw, de band tussen hem en zijn stiefdochter, Maris’ interesse in andere, vaak fysiek of mentaal verminkte vrouwen.

In enkele dagen las ik dit boek uit. Na Hokwerda’s Kind en de tweedelige Pier en Oceaan was dit het derde boek dat ik van deze schrijver las. Het is opnieuw een aanrader.

avatar van Lalage
3,0
In het begin van 'Zwarte schuur' wordt de spanning enorm opgebouwd. De eerste ongeveer honderd bladzijden zijn daardoor geweldig om te lezen. Dan is wel duidelijk wat Maris toen is overkomen, maar we zitten pas op een kwart van het boek.
Oek de Jong laat in dit boek weer zien dat hij geweldig kan schrijven. De personen zijn niet sympathiek en toch hoop ik steeds dat ze het weer bijleggen met elkaar. Maar het lukt de schrijver niet om me steeds te boeien en het boek te dik is naar mijn smaak.

Lees meer op Zwarte schuur – Oek de Jong | Lalagè leest - lalageleest.nl

Gast
geplaatst: vandaag om 19:43 uur

geplaatst: vandaag om 19:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.