Ik Heb Nu Weer de Tijd - Adriaan Morriën (1996)
Alternatieve titel: Privé-Domein #188
Nederlands
Autobiografisch
311 pagina's
Eerste druk: De Arbeiderspers,
Amsterdam (Nederland)
'Ik heb nu weer de tijd', is het tweede deel van Adriaan Morriëns herinneringen en beslaat de periode 1943-1995. Het is een staalkaart van het literaire kunnen van de oude ''homme des lettres''. Hij is onovertroffen in het schrijven van miniaturen, waarbij kleine gemoedsbewegingen steeds haarscherp worden verwoord. Dezelfde subtiele beschrijvingskunst is te bewonderen in zijn langere stukken, verhalen en herinneringen. Morriën laat zijn lezers delen in het zinnelijke genot van een vluchtige ontmoeting of een compleet amoureus avontuur. Adriaan Morriën is ook gespecialiseerd in het observeren en beschrijven van verschijningen in zijn literaire biotoop, die hij met lichte roddelzucht, een groot gevoel voor stijl en een sterk ontwikkeld inzicht in de menselijke natuur benadert. Veel aandacht voor schrijvers met wie Morriën bevriend is geweest, zoals Hermans en Hanlo, aforismen, veel geschiedenissen met vrouwen en als rode draad zijn moeder. Intiem en tevens van literair historische betekenis zijn de herinneringen aan Hans Lodeizen en aan Gunter en Anna Grass. Voorts veel liefdevol geschreven miniaturen uit NRC Handelsblad en Het Parool over zijn dagelijkse leven van de laatste jaren, evenals een stuk over vader en zoon Cruijff. Het boek sluit af met dagboekfragmenten. ''Ik kan mij nog uitrekken zonder een hartverlamming te krijgen,'' zo sluit Morrien monter af.