Invectives - Paul Verlaine (1896)
Frans
Gedichtenbundel
Sociaal
155 pagina's
Eerste druk: Léon Vanier,
Parijs (Frankrijk)
De dichtbundel ‘Invectives’, wat zoveel wil zeggen als: ‘beschimpingen’, ‘scheldwoorden’ of ‘beledigingen’, doet zijn naam eer aan. Van deze verzameling van 69 gedichten zijn er achttien eerder in tijdschriften verschenen, maar allen hebben ze een strijdvaardige toon. Verlaine lijkt er plezier in te hebben zijn gal te spuwen en zijn doelwitten zijn daarbij onbeperkt in aantal. Die zijn onder andere de literatuur, de magistratuur of nog de politiek en de dienaren van die drie. Personen worden afwisselend met name genoemd, als groep aangepakt, of met een initiaal of afkorting aangeduid. Het openingsgedicht ‘Prologue’ geeft aan dat de dichter op het punt staat een boek te beginnen, dat hem verontrust. In het gedicht ‘Littérature’ richt hij zich tot zijn slechte kameraden of broers van de pers en de poëzie, die hem eerst begraven in stilte en het daarna in woede over hem uitschreeuwen; wat blijkbaar als een ‘eer’ moet worden beschouwd. ‘À Monsieur le docteur Grandm***’ geeft een arts in opleiding er van langs. Hij was inhumaan, wreed, dodelijk, slechts zijn dikke buik is het vermelden waard. Overeenkomstig zijn verdiensten, wordt hij vervloekt. In ‘Un Éditeur’ moet een uitgever, die slechts ‘Monsieur S***’ wordt genoemd, het ontgelden. Er wordt gevraagd wie hem kent en hem verweten dat hij puur voor het geld slechts in schandaaltjes is geïnteresseerd.