Everything's Eventual - Stephen King (2002)
Alternatieve titel: Alles Is Eventueel
mijn stem
55 stemmen
Engels
Verhalenbundel
Thriller
464 pagina's
Eerste druk: Scribner,
New York (Verenigde Staten)
Een diverse verhalenbundel over doodsangst, maar tegelijk ook over de verschrikkingen van het alledaagse. Opgenomen zijn onder andere: De Man in het Zwarte Pak, over een ontmoeting met de duivel. Alles Is Eventueel gaat net als Harten in Atlantis over een breker, en houdt dus verband met de Donkere Toren cyclus. In De Doodskamer beseft een journalist dat hij de martelkamer niet levend zal verlaten, tenzij... Het wegvirus rijdt naar het noorden, over een schilderij dat tot leven komt, net als in spookfoto's en Rosie....
0
geplaatst: 21 september 2007, 15:02 uur
Opnieuw een erg leuke verzameling korte verhalen van King!!
Echt, er zitten pareltjes tussen....
Echt, er zitten pareltjes tussen....
0
geplaatst: 7 juni 2008, 14:43 uur
Ik heb hier best van genoten, het zijn dan niet al te lange verhalen maar ze hebben toch allemaal wel een duidelijke boodschap en zetten je daarom toch wel aan het denken. En zijn schrijfstijl zorgt ervoor dat je door de spanning toch steeds weer op het puntje van je stoel gaat zitten. Aanrader als je van korte verhalen houdt.
0
vermeerf
geplaatst: 24 augustus 2008, 15:01 uur
Ik heb altijd van de korte verhalen van King gehouden. Voor mij kan een schrijver zich ik korte verhalen echt bewijzen. Wanneer je in een klein aantal pagina's een goed, pakkend verhaal weg kunt zetten dan ben je echt een goede schrijver. En de vroegere bundels korte verhalen (Satanskinderen en Duistere Krachten) bevatten erg goede, soms absurde verhalen. Sommige van de engste King momenten zitten in deze verhalen verborgen.
De bundel Nachtmerries en Droomlandschappen uit 1993 vond ik echter nogal tegenvallen dus daarom was ik zeer benieuwd naar dit boek. Gelukkig stelt King niet teleur. Er zitten enkele zeer goede verhalen tussen, vooral De man In Het Zwarte Pak, Sectiekamer Vier en 1408 springen er uit voor mij. 1408 is trouwens op papier veel beter dan de film (Room 1408).
Verder is het extra Donkere Toren verhaal (al eerder gepubliceerd in de bundel Legenden) een leuke aanvullen op de cyclus en heb ik (het ook al eerder uitgegeven) Achtbaan ook altijd een leuk spookverhaal gevonden.
Eind dit jaar schijnt er weer een nieuwe verhalenbundel te komen. Kijk er na dit boek weer naar uit!
De bundel Nachtmerries en Droomlandschappen uit 1993 vond ik echter nogal tegenvallen dus daarom was ik zeer benieuwd naar dit boek. Gelukkig stelt King niet teleur. Er zitten enkele zeer goede verhalen tussen, vooral De man In Het Zwarte Pak, Sectiekamer Vier en 1408 springen er uit voor mij. 1408 is trouwens op papier veel beter dan de film (Room 1408).
Verder is het extra Donkere Toren verhaal (al eerder gepubliceerd in de bundel Legenden) een leuke aanvullen op de cyclus en heb ik (het ook al eerder uitgegeven) Achtbaan ook altijd een leuk spookverhaal gevonden.
Eind dit jaar schijnt er weer een nieuwe verhalenbundel te komen. Kijk er na dit boek weer naar uit!
0
geplaatst: 15 september 2010, 14:26 uur
Alles Is Eventueel is het derde verhalenbundel van King dat ik nu heb gelezen. De vorige bundels (Satanskinderen en Duistere Krachten) waren twee geslaagde paketten. Vooral Duistere Krachten behoort toch wel tot één van de beste boeken van King.
Ook Alles Is Eventueel is een verhalenbundel om van te pruimen. Het zijn veertien verhaaltjes die weer stuk voor stuk variëren. Van angstaanjagende gebeurtenissen die gebeuren in Sectiekamer Vier , hotelkamer 1408 of een griezelige Man In Het Donkere Pak ; tot humoristische gebeurtenissen met een Gelukvogel in de hoofdrol of de leuke Theorie van LT Over Huisdieren.
De verhalen die me het meest hebben geboeid zijn de volgende :
Sectiekamer Vier mede door het concept en het griezelige gevoel dat je krijgt doorheen het verhaal. Ik heb eens een reportage gezien in Koppen over mensen die onder verdoving nog steeds wakker zijn en dus heel de operatie kunnen voelen maar niets kunnen doen. Dat is pas ultieme horror.
De Man In Het Donkere Pak is ook een schitterend verhaaltje door de sfeer en de leuke vertelstijl van King. Een zeer goed spooky verhaaltje.
De Dood Van Jack Hamilton; deze keer geen griezelverhaal , maar een verhaal over de vriendschap tussen boeven. Heerlijk geschreven en emotioneel. Je leeft je mee met de personages.
De Zusters Van Eluria (ook te vinden in de proloog van de eerste Donkere Toren). Dankzij dit verhaaltje heb ik meteen zin om aan de Donkere Toren reeks te starten.
En tot slot Achtbaan dankzij het hele concept dat zich achter The Bullet schuilt
De andere verhaaltjes in de bundel zijn zeker niet verkeerd. In De Doodskamer doet je denken aan een typische martelfilm; Alles Is Eventueel is mooi geschreven en eigenlijk pure horror als je er goed bij nandenkt. Het Wegvirus Rijdt Naar Het Noorden is een typsche King flick en Lt's theorie over huisdieren is enorm humoristisch. De Lunch In Het Gotham Café is dan weer grappig door de totale twist in het verhaal en de Gelukvogel is een waardige afsluiter.
1408 was ook een leuk verhaaltje, maar de film vond ik veel beter. Misschien komt het omdat ik eerst de film had gezien en daarna pas het kortverhaal van King heb gelezen.
De twee verhalen die me niet zozeer pakten in het boek zijn Al Wat Je Bemint, Zal Worden Weggevoerd (een beetje te melig) en Dat Gevoel Waarvan Je Alleen In Het Frans Kunt Zeggen Wat Het Is lijkt voor mij op één van de latere Hellraiserfilms.
Toch is dit weer een verhalenbundel van jewelste en is dit voor elke liefhebber van King een Aan te raden boek.
4*
Ook Alles Is Eventueel is een verhalenbundel om van te pruimen. Het zijn veertien verhaaltjes die weer stuk voor stuk variëren. Van angstaanjagende gebeurtenissen die gebeuren in Sectiekamer Vier , hotelkamer 1408 of een griezelige Man In Het Donkere Pak ; tot humoristische gebeurtenissen met een Gelukvogel in de hoofdrol of de leuke Theorie van LT Over Huisdieren.
De verhalen die me het meest hebben geboeid zijn de volgende :
Sectiekamer Vier mede door het concept en het griezelige gevoel dat je krijgt doorheen het verhaal. Ik heb eens een reportage gezien in Koppen over mensen die onder verdoving nog steeds wakker zijn en dus heel de operatie kunnen voelen maar niets kunnen doen. Dat is pas ultieme horror.
De Man In Het Donkere Pak is ook een schitterend verhaaltje door de sfeer en de leuke vertelstijl van King. Een zeer goed spooky verhaaltje.
De Dood Van Jack Hamilton; deze keer geen griezelverhaal , maar een verhaal over de vriendschap tussen boeven. Heerlijk geschreven en emotioneel. Je leeft je mee met de personages.
De Zusters Van Eluria (ook te vinden in de proloog van de eerste Donkere Toren). Dankzij dit verhaaltje heb ik meteen zin om aan de Donkere Toren reeks te starten.
En tot slot Achtbaan dankzij het hele concept dat zich achter The Bullet schuilt
De andere verhaaltjes in de bundel zijn zeker niet verkeerd. In De Doodskamer doet je denken aan een typische martelfilm; Alles Is Eventueel is mooi geschreven en eigenlijk pure horror als je er goed bij nandenkt. Het Wegvirus Rijdt Naar Het Noorden is een typsche King flick en Lt's theorie over huisdieren is enorm humoristisch. De Lunch In Het Gotham Café is dan weer grappig door de totale twist in het verhaal en de Gelukvogel is een waardige afsluiter.
1408 was ook een leuk verhaaltje, maar de film vond ik veel beter. Misschien komt het omdat ik eerst de film had gezien en daarna pas het kortverhaal van King heb gelezen.
De twee verhalen die me niet zozeer pakten in het boek zijn Al Wat Je Bemint, Zal Worden Weggevoerd (een beetje te melig) en Dat Gevoel Waarvan Je Alleen In Het Frans Kunt Zeggen Wat Het Is lijkt voor mij op één van de latere Hellraiserfilms.
Toch is dit weer een verhalenbundel van jewelste en is dit voor elke liefhebber van King een Aan te raden boek.
4*
0
yorgos.dalman
geplaatst: 20 april 2011, 22:11 uur
De compacte stijl die Kings eerste twee verhalenbundels zo kenmerkte is nergens meer te bespeuren. Dat maakt zijn verstelstem wat tam en daardoor verliest het geheel tamelijk aan effect. Alleen in 'Achtbaan' zag ik de ouwe King weer even terug.
0
geplaatst: 9 mei 2011, 01:04 uur
Mijn derde verhalenbundel van King. Skeleton Crew en Full Dark, No Stars zijn in mijn ogen twee prachtige bundels en Everything's Eventual past ook in dat rijtje. King blijft zich toch bewijzen met dit soort bundels. Zijn novellen worden met regelmaat als 'langdradig' gezien en vaak zit daar wel een kern van waarheid in, maar ik kan zijn uitweidingen doorgaans wel waarderen. Bij de veertien korte verhalen in Everything's Eventual gunt King zichzelf niet de tijd om te lang bij (soms irrelevante) passages stil te staan, waardoor de vaart altijd behouden blijft. Alle verhalen hebben ook een duidelijke boodschap die gelukkig nimmer geforceerd overgebracht wordt.
De bundel wordt geopend met het humoristische Autopsy Room Four. Howard Cottrell wordt wakker in een ziekenhuis, maar de artsen hebben dat niet door en beschouwen hem als dood. Een humoristisch verhaal met uiteraard een horror achtergrond ontspant zich en dit maakt dit korte verhaal een heerlijke opener. Het einde is misschien wat over de top, maar wel erg humoristisch.
Het tweede verhaal heeft me helemaal weten weg te blazen. The Man in the Black Suit is een uitstekend en ontzettend sfeervol horrorverhaal. Een negenjarige jongen gaat de bossen in om te vissen en ontmoet een man in een zwart pak die niemand minder dan de duivel blijkt te zijn. Een huiveringwekkende conversatie ontstaat en ik zat op het puntje van mijn stoel. De spanningsopbouw was veelbelovend en het uiteindelijk einde ook sterk uitgewerkt. Dit verhaal verbaasde me echt.
All That You Love Will Be Carried Away was het derde verhaal en niet zo goed als de voorgaande twee, al zat er wel weer een heerlijk bizar King-plot in welke ik opnieuw kon waarderen. Het einde liet genoeg aan de interpretatie over en dat paste prima bij het verhaal.
In The Death of Jack Hamilton zitten waarschijnlijk wel de meest humoristische momenten. De mensen die dit verhaal ook hebben gelezen, weten wel op welke passages ik doel. De plot zelf was ook alleraardigst en de setting paste er prima bij. Gecombineerd met een aantal leuke personages was ook dit verhaal absoluut de moeite van het lezen waard.
Na het wat luchtige verhaaltje over Jack Hamilton, wordt het in In the Deathroom allemaal iets serieuzer. Journalist Fletcher wordt namelijk gepakt door een aantal niet al te florissante mannen uit de Zuid-Amerikaans land en ze zijn niet van plan om Fletcher te laten gaan. Hij verzint een plan dat zich heel aardig ontwikkelt, maar heel erg boeiend vond ik het allemaal niet. Iets te voorspelbaar misschien.
Vervolgens komt King met een Dark Tower gerelateerd verhaal naar voren. The Little Sisters of Eluria is eigenlijk onlosmakelijk verbonden met de Dark Tower reeks: in dit kort verhaal (overigens het langste uit de bundel) is namelijk niemand minder dan Roland Deschain de hoofdpersoon, oftewel de protagonist uit King's serie. Dit verhaal speelt zich af tussen boek vier (het verleden van Roland) en boek één (de start van de queeste) in het stadje Eluria. De manier waarop Roland in het begin te grazen wordt genomen laat zien dat Roland hier duidelijk nog wat jonger is; later in zijn zoektocht naar de Dark Tower zal hem iets soortgelijks niet meer overkomen. Het verhaal speelt zich vervolgens in een bijzonder gebouw af waarbij King langzaam maar zeker onthult wat er exact aan de hand is. Het typische Dark Tower sfeertje ontbreekt een beetje, maar een aardig verhaal is het zeker en het einde geeft ook goed aan wat voor een bijzonder personage Roland eigenlijk is met een even zo bijzonder verleden (en toekomst...).
Het titelverhaal is de zevende in de lijn en heeft ook een vrij sterke Dark Tower connectie. In Everything's Eventual komt Dinky Earnshaw terug en die is ook te vinden in de Dark Tower serie. Zijn bijzondere gaven zorgen voor een bijzonder aanbod waar hij gretig op in gaat. Het blijft lang geheimzinnig wat zijn rol nou precies is, maar King komt toch met iets leuks en met een aantal creatieve vondsten. Absoluut een verhaal dat de moeite van het lezen waard is. Misschien zit de beste boodschap uit de bundel wel in dit verhaal verpakt.
L. T.'s Theory of Pets heeft eenzelfde opbouw als het eerste verhaal in deze bundel: het begint vrij humoristisch, maar langzaam sluipt de horror tussen de regels en het heerlijk suggestieve einde geeft de wat negatieve teneur die erin sluipt prima weer.
Hierna volgt mijn favoriet uit de bundel. The Road Virus Heads North was nog net iets meeslepender dan The Man in the Black Suit en nog een tikkeltje spannender, ondanks dat je stiekem weet wat er gaat gebeuren. De sfeer en vooral het schilderij vond ik geweldig en na de eerste vreemde gebeurtenis gaat alles nog eens in sneltreinvaart. Ook dit einde heeft een heerlijk suggestief toontje.
Na mijn favoriet volgt ook direct het verhaal waar ik niet echt van hield. Lunch at the Gotham Café begon alleraardigst (al leek het wat op de start van L. T.'s Theory of Pets), maar eenmaal in het bewuste Gotham Café ontspoorde het volledig, zoals King in zijn novellen ook net iets te vaak doet. Het ging eigenlijk ook nergens over en spannend of meeslepend kon ik het ook niet noemen.
Ik hoopte dat King het met That Feeling, You Can Only Say What It Is in French goed kon maken en lange tijd leek het daar niet op (ondanks de veelbelovende titel), maar wanneer het kwartje valt (en in dit verhaal is dat heel laat), kon ik een glimlach toch niet onderdrukken. De boodschap achter de inhoud was erg sterk en ik kon me er goed in vinden.
Het verhaal 1408 las ik al eens in het Nederlands en dat vond ik toen een fikse tegenvaller, maar nu in deze bundel in het Engels heb aangeschaft en 1408 heb herlezen, moet ik dat toch herzien. Zoals King in het voorwoord al aangeeft, moet elke horrorauteur een soortgelijk verhaal op zijn/haar conto hebben staan. King bleef dus niet achter en komt met een ijzersterke spanningsopbouw, maar eenmaal in de beruchte kamer had het van mij toch iets subtieler gemogen. Ik vond het verhaal wel stukken beter dan tijdens de eerste leesbeurt.
Over Riding the Bullet heb ik een apart stukje getypt op de eigen boekpagina.
Luckey Quarter vormt als laatste verhaal nog een positieve noot en is lang niet zo duister als de andere dertien verhalen. De snotterende Paul vond ik trouwens een ontzettend hilarisch personage.
Everything's Eventual is opnieuw een schitterende bundel verhalen van Stephen King. De veertien verhalen vertellen allemaal wel iets en dragen een bepaalde boodschap met zich mee. The Road Virus Heads North en The Man in the Black Suit staken er voor mij absoluut bovenuit, maar de meeste verhalen vond ik allemaal (bijzonder) sterk. Alleen Lunch at the Gotham Café vond ik helemaal niets.
De bundel is een goede combinatie tussen humor en horror, King's beschrijvingen zijn treffend en zijn spanningsopbouw ouderwets goed. Bovendien krijgt hij het voor elkaar om in korte tijd een aantal personages neer te zetten waar ik me echt goed in kon leven. Ik heb genoten.
* * * *
De bundel wordt geopend met het humoristische Autopsy Room Four. Howard Cottrell wordt wakker in een ziekenhuis, maar de artsen hebben dat niet door en beschouwen hem als dood. Een humoristisch verhaal met uiteraard een horror achtergrond ontspant zich en dit maakt dit korte verhaal een heerlijke opener. Het einde is misschien wat over de top, maar wel erg humoristisch.
Het tweede verhaal heeft me helemaal weten weg te blazen. The Man in the Black Suit is een uitstekend en ontzettend sfeervol horrorverhaal. Een negenjarige jongen gaat de bossen in om te vissen en ontmoet een man in een zwart pak die niemand minder dan de duivel blijkt te zijn. Een huiveringwekkende conversatie ontstaat en ik zat op het puntje van mijn stoel. De spanningsopbouw was veelbelovend en het uiteindelijk einde ook sterk uitgewerkt. Dit verhaal verbaasde me echt.
All That You Love Will Be Carried Away was het derde verhaal en niet zo goed als de voorgaande twee, al zat er wel weer een heerlijk bizar King-plot in welke ik opnieuw kon waarderen. Het einde liet genoeg aan de interpretatie over en dat paste prima bij het verhaal.
In The Death of Jack Hamilton zitten waarschijnlijk wel de meest humoristische momenten. De mensen die dit verhaal ook hebben gelezen, weten wel op welke passages ik doel. De plot zelf was ook alleraardigst en de setting paste er prima bij. Gecombineerd met een aantal leuke personages was ook dit verhaal absoluut de moeite van het lezen waard.
Na het wat luchtige verhaaltje over Jack Hamilton, wordt het in In the Deathroom allemaal iets serieuzer. Journalist Fletcher wordt namelijk gepakt door een aantal niet al te florissante mannen uit de Zuid-Amerikaans land en ze zijn niet van plan om Fletcher te laten gaan. Hij verzint een plan dat zich heel aardig ontwikkelt, maar heel erg boeiend vond ik het allemaal niet. Iets te voorspelbaar misschien.
Vervolgens komt King met een Dark Tower gerelateerd verhaal naar voren. The Little Sisters of Eluria is eigenlijk onlosmakelijk verbonden met de Dark Tower reeks: in dit kort verhaal (overigens het langste uit de bundel) is namelijk niemand minder dan Roland Deschain de hoofdpersoon, oftewel de protagonist uit King's serie. Dit verhaal speelt zich af tussen boek vier (het verleden van Roland) en boek één (de start van de queeste) in het stadje Eluria. De manier waarop Roland in het begin te grazen wordt genomen laat zien dat Roland hier duidelijk nog wat jonger is; later in zijn zoektocht naar de Dark Tower zal hem iets soortgelijks niet meer overkomen. Het verhaal speelt zich vervolgens in een bijzonder gebouw af waarbij King langzaam maar zeker onthult wat er exact aan de hand is. Het typische Dark Tower sfeertje ontbreekt een beetje, maar een aardig verhaal is het zeker en het einde geeft ook goed aan wat voor een bijzonder personage Roland eigenlijk is met een even zo bijzonder verleden (en toekomst...).
Het titelverhaal is de zevende in de lijn en heeft ook een vrij sterke Dark Tower connectie. In Everything's Eventual komt Dinky Earnshaw terug en die is ook te vinden in de Dark Tower serie. Zijn bijzondere gaven zorgen voor een bijzonder aanbod waar hij gretig op in gaat. Het blijft lang geheimzinnig wat zijn rol nou precies is, maar King komt toch met iets leuks en met een aantal creatieve vondsten. Absoluut een verhaal dat de moeite van het lezen waard is. Misschien zit de beste boodschap uit de bundel wel in dit verhaal verpakt.
L. T.'s Theory of Pets heeft eenzelfde opbouw als het eerste verhaal in deze bundel: het begint vrij humoristisch, maar langzaam sluipt de horror tussen de regels en het heerlijk suggestieve einde geeft de wat negatieve teneur die erin sluipt prima weer.
Hierna volgt mijn favoriet uit de bundel. The Road Virus Heads North was nog net iets meeslepender dan The Man in the Black Suit en nog een tikkeltje spannender, ondanks dat je stiekem weet wat er gaat gebeuren. De sfeer en vooral het schilderij vond ik geweldig en na de eerste vreemde gebeurtenis gaat alles nog eens in sneltreinvaart. Ook dit einde heeft een heerlijk suggestief toontje.
Na mijn favoriet volgt ook direct het verhaal waar ik niet echt van hield. Lunch at the Gotham Café begon alleraardigst (al leek het wat op de start van L. T.'s Theory of Pets), maar eenmaal in het bewuste Gotham Café ontspoorde het volledig, zoals King in zijn novellen ook net iets te vaak doet. Het ging eigenlijk ook nergens over en spannend of meeslepend kon ik het ook niet noemen.
Ik hoopte dat King het met That Feeling, You Can Only Say What It Is in French goed kon maken en lange tijd leek het daar niet op (ondanks de veelbelovende titel), maar wanneer het kwartje valt (en in dit verhaal is dat heel laat), kon ik een glimlach toch niet onderdrukken. De boodschap achter de inhoud was erg sterk en ik kon me er goed in vinden.
Het verhaal 1408 las ik al eens in het Nederlands en dat vond ik toen een fikse tegenvaller, maar nu in deze bundel in het Engels heb aangeschaft en 1408 heb herlezen, moet ik dat toch herzien. Zoals King in het voorwoord al aangeeft, moet elke horrorauteur een soortgelijk verhaal op zijn/haar conto hebben staan. King bleef dus niet achter en komt met een ijzersterke spanningsopbouw, maar eenmaal in de beruchte kamer had het van mij toch iets subtieler gemogen. Ik vond het verhaal wel stukken beter dan tijdens de eerste leesbeurt.
Over Riding the Bullet heb ik een apart stukje getypt op de eigen boekpagina.
Luckey Quarter vormt als laatste verhaal nog een positieve noot en is lang niet zo duister als de andere dertien verhalen. De snotterende Paul vond ik trouwens een ontzettend hilarisch personage.
Everything's Eventual is opnieuw een schitterende bundel verhalen van Stephen King. De veertien verhalen vertellen allemaal wel iets en dragen een bepaalde boodschap met zich mee. The Road Virus Heads North en The Man in the Black Suit staken er voor mij absoluut bovenuit, maar de meeste verhalen vond ik allemaal (bijzonder) sterk. Alleen Lunch at the Gotham Café vond ik helemaal niets.
De bundel is een goede combinatie tussen humor en horror, King's beschrijvingen zijn treffend en zijn spanningsopbouw ouderwets goed. Bovendien krijgt hij het voor elkaar om in korte tijd een aantal personages neer te zetten waar ik me echt goed in kon leven. Ik heb genoten.
* * * *
2
geplaatst: 19 oktober 2018, 10:14 uur
In het herlezen van de Dark Tower cyclus kwam ik er een tijd geleden achter dat ik nog een belangrijk deel(tje) niet in de collectie had. Ik kon het me amper voorstellen aangezien ik praktisch het gehele oeuvre van King heb liggen, maar het klopte: de verhalenbundel Everything's Eventual was nog niet in bezit. Gelukkig dan toch eens een meevaller gehad in de Kringloopwinkel en natuurlijk meteen opgepakt nadat ik de turf die Jonathan Strange & Mr Norrell is had uitgelezen.
King en verhalenbundels, het werkt vaak erg goed maar het is toch niet mijn favoriete werk van hem. Ik zie hem liever bezig met één groot verhaal, maar het toffe aan de verhalen in Everything's Eventual is dat er best wat knipogen zitten naar zijn andere boeken. Niet in dezelfde mate als bijvoorbeeld een Night Shift maar het verhaal "The Little Sisters of Eluria" (eindelijk eens een uitleg bij de vernoemde Sister Jenna uit Wolves of the Calla!) maakt de aanschaf van dit boek sowieso al wel waard, al schijnt het ondertussen ook in herdrukken van The Gunslinger te zijn opgenomen. Vreemd trouwens dat Riding the Bullet hier terug wordt opgenomen, kwam een twee jaar eerder als volwaardig (e-)boek uit, maar sowieso is het wel wat een wisselend niveau dat King er hier op nahoudt. Onder andere "That Feeling, You Can Only Say What It Is in French" is niet al te boeiend en ook van "1408" had ik eerlijk gezegd wat meer verwacht. Gelukkig staat daar ook nog wel veel boeiends tegenover zoals "The Man in the Black Suit" dat echt King op zijn best is.
Ik blijf ze in ieder geval met veel plezier lezen, die verhalen van King. Niet alles wat hij neerschrijft is van een even goede kwaliteit maar er zit toch altijd wel een zeker niveau in dat me benieuwd maakt naar wat hij nu weer uit zijn mouw gaat schudden. Everything's Eventual kent weer een aantal leuke en bizarre plotjes en de uitleg die King bij de verhalen geeft is ook leuk om eens te lezen.
3.5*
King en verhalenbundels, het werkt vaak erg goed maar het is toch niet mijn favoriete werk van hem. Ik zie hem liever bezig met één groot verhaal, maar het toffe aan de verhalen in Everything's Eventual is dat er best wat knipogen zitten naar zijn andere boeken. Niet in dezelfde mate als bijvoorbeeld een Night Shift maar het verhaal "The Little Sisters of Eluria" (eindelijk eens een uitleg bij de vernoemde Sister Jenna uit Wolves of the Calla!) maakt de aanschaf van dit boek sowieso al wel waard, al schijnt het ondertussen ook in herdrukken van The Gunslinger te zijn opgenomen. Vreemd trouwens dat Riding the Bullet hier terug wordt opgenomen, kwam een twee jaar eerder als volwaardig (e-)boek uit, maar sowieso is het wel wat een wisselend niveau dat King er hier op nahoudt. Onder andere "That Feeling, You Can Only Say What It Is in French" is niet al te boeiend en ook van "1408" had ik eerlijk gezegd wat meer verwacht. Gelukkig staat daar ook nog wel veel boeiends tegenover zoals "The Man in the Black Suit" dat echt King op zijn best is.
Ik blijf ze in ieder geval met veel plezier lezen, die verhalen van King. Niet alles wat hij neerschrijft is van een even goede kwaliteit maar er zit toch altijd wel een zeker niveau in dat me benieuwd maakt naar wat hij nu weer uit zijn mouw gaat schudden. Everything's Eventual kent weer een aantal leuke en bizarre plotjes en de uitleg die King bij de verhalen geeft is ook leuk om eens te lezen.
3.5*
* denotes required fields.
* denotes required fields.