Joevenil’noje More - Andrej Platonov (1979)
Alternatieve titels: De Zee der Jeugd | Ювенильное море | Море юности | More Joenosti
Russisch
Sociaal
56 pagina's
Eerste druk: Echo (periodiek),
Parijs (Frankrijk)
Oorspronkelijk geschreven in 1932, maar door censuur pas in 1979 buiten de Sovjet-Unie voor het eerst gepubliceerd, geeft dit verhaal een haast surrealistische, maar nergens bittere, schildering van het communisme, zijn idealen en zijn voorvechters. Het idealistische en het fantastische worden daarbij verweven met de ongekende tekortkomingen van het dagelijkse leven en de bizarre verordeningen van hogerhand. De ingenieur Nikolaj Vermo loopt dagenlang achtereen door de steppen in het zuidoosten van Rusland en belandt in de veeteeltkolchoz 'Ouderhoeve'. Hier blijft hij hangen en wordt verliefd op de voorzitster Bostalojeva. Maar de productie van de kolchoz dient te worden verhoogd, want anders komt de communistische heilstaat nooit naderbij. Enthousiast zetten de twee hun verlangen naar elkaar opzij voor de bouw van een windmolen, die moet dienen voor het opwekken van elektriciteit waarmee de koeienstallen ’s-winters verwarmd moeten worden zodat de koeien meer vlees op hun botten krijgen; maar ook willen ze, in de ernst van hun ongebreidelde fantasie, een gat in de aarde branden om het oerwater te bereiken, de zee der jeugd.