menu

The Nickel Boys - Colson Whitehead (2019)

Alternatieve titel: De Jongens van Nickel

mijn stem
3,79 (35)
35 stemmen

Engels
Sociaal

272 pagina's
Eerste druk: Doubleday, New York (Verenigde Staten)

De zestienjarige Elwood Curtis werkt hard, haalt goede cijfers op school en is verzekerd van een plek op het plaatselijke college voor kleurlingen in zijn thuisstad Tallahassee, de hoofdstad van Florida. Het zijn de beginjaren van de burgerrechtenbeweging, en Elwood gaat zijn toekomst vol vertrouwen tegemoet. Totdat hij vanwege een onschuldige vergissing op de Nickel Academy belandt en zijn dromen wreed verstoord worden. Nickel is een tuchtschool en Nickel is de hel op aarde. Met name de zwarte jongens worden aan het sadisme van hun witte bewakers uitgeleverd. Misbruik, marteling en corruptie zijn aan de orde van de dag; voor het minste vergrijp worden de jongens ‘naar achteren’ gebracht – vanwaar ze nooit meer terugkomen. In deze gruwelkamer is er voor Elwood één houvast: zijn vriend Turner, die door het leven gehard is en geen enkele ambitie koestert, behalve ontsnappen uit Nickel.

zoeken in:
avatar van Jason82
4,0
Waarom zie ik dit boek nou weer langskomen... Gaat op de aanschaflijst (zucht...)

avatar van HALVE TAMME.
In recordtijd aangeschaft gap

avatar van Jason82
4,0
HALVE TAMME. schreef:
In recordtijd aangeschaft gap

Welnee, ik heb nog 2 uur gewacht ?


avatar van misterfool
Het schaduwboek van het kwartaal.

avatar van Jason82
4,0
misterfool schreef:
Het schaduwboek van het kwartaal.

Ik ga het dit kwartaal zeker lezen inderdaad! ?

avatar van eRCee
De schrijver was vandaag te gast bij Buitenhof en sprak over het boek (vanaf 19:00).

avatar van Jason82
4,0
eRCee schreef:
De schrijver was vandaag te gast bij Buitenhof en sprak over het boek (vanaf 19:00).

Thanks!

avatar van Theunis
4,0
Eind jaren ’50, begin jaren ’60. Er lijkt iets te veranderen voor de Afro-Amerikanen in het verscheurde Amerika. Maar is dat ook zo? Elwood Curtis wordt onder dubieuze omstandigheden opgepakt en naar een wrede tuchtschool gebracht. Daar, op Nickel Academy, komt hij Turner tegen. De jongens zijn elkaars tegenpolen. Op deze manier heeft Whitehead opeens de ruimte om twee kanten verder uit te spelen.
Elwood staat voor hoop, voor positivisme. Hij ziet in de burgerrechterbeweging een kans, een mogelijkheid voor de Afro-Amerikanen om voor zichzelf op te kunnen komen, dat het niet zoals vroeger is. Tegenpool Turner gelooft dat niet. Hij vindt het naïef:

“The key to in here is the same as surviving out there – you get to see how people act, and then you got to figure out how to get around them like an abstacle cours. If you want to walk out of here.”
“Graduate,” reageert Elwood, maar onmiddellijk corrigeert Turner hem weer.
“Walk out of here.”

Whitehead laat via Turner de andere kant zien van de opstand. Hij laat ook de woede zien. Martin Luther King had het over “the capacity to suffer”. Whitehead zegt vraagtekens bij het geduldige protest van MLK. “Elwood – all the Nickel boys – existed in the capacity. Breathed in it, ate in it, dreamed in it. That was their lives now. Otherwise they would have perished. The beatings, the rapes, the unrelenting winnowing of themselves. They endured. But to love those who would destroy them? To make that leap?”

Het is alsof er een dialoog tussen King en Whitehead ontstaat. De schrijver geeft King ruimte om te reageren:

"We will meet your pfysical force with soul and love. Do to us what you will and we will still love you.
Maar dan laat Whitehead zelfs zijn symathieke hoofdpersoon het hoofd schudden. “Elwood shook his head. What a thing to ask. What an impossible thing.”


Whitehead's antwoord: Elwood lijkt door schade en schande wijs te worden. Een bittere wijsheid. Elwood zit in een donkere cel en lijkt eindelijk zijn werkelijkheid in te zien. “The world has whispered its rules to him for his whole life and he refused to listen, hearing instead a higher order. The world continued to instruct: Do not love for they will disappear, do not trust for you will be betrayed, do not stand up for you will be swatted down. Still he heard those higher imperatives: Love and that love will be returned, trust in the righteous path and it will lead you to deliverance, fight and things will change. He never listened, never saw what was plainly in front of him, and now he had been plucked from the world altogether. The only voices were those of the boys below, the shouts and laughters and fearful cries, as if he floated in a bitter heaven.”

Het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen van een andere tuchtschool. Je houdt het tijdens het lezen amper voor mogelijk dat dit kan in the land of the free.

Whitehead heeft een scherp en belangrijk boek geschreven. Amerika kampt nog steeds met racisme en ongelijkheid. Was er een decennium geleden nog alle reden voor hoop, voor een change die zelfs tot het Witte Huis voelbaar was, inmiddels hebben die gevoelens plaats gemaakt voor wanhoop en cynisme. Gelukkig ontstaan er vanuit dat diepe ongenoegen moedige tegenreacties. Er worden series gemaakt zoals het verhaal van de Central Park Five. Er worden films gemaakt zoals Twelve Years a Slave. En er worden relevante boeken zoals deze geschreven. Alles tegen de dwaze onverschilligheid van een aantal. Moge ze gelezen worden. Door iedereen. Moge ze langzaam onderdeel worden van de collectieve geheugens van de Amerikanen en van de wereld.

avatar van Abubakari
4,0
Toevallig twee boeken tegelijk gelezen over de situatie van Afro-Amerikanen, twee zeer verschillende boeken. De één een in de 19de eeuw afspelende avonturenroman over een jongen die zich aan slavernij weet te ontworstelen Pagina niet gevonden en dit boek over een onschuldig ietwat naiëf pienter jongetje die op een bikkelharde tuchtschool terecht komt. Op feiten gebaseerd, mij verbaast het niet dat dit mogelijk is in the land of the free, het is niet voor niks het land van de onbeperkte mogelijkheden, helaas vaak in negatieve zin.
Zeer goed boek, mij beviel het beter dan de Ondergrondse Spoorweg. Al vond ik dat ook een prima boek.

5,0
Wederom een meesterlijk boek van Colson Whitehead. Een boek dat je vanaf het begin in zijn greep houdt. En uiteindelijk leidt tot een verrassende en aangrijpende plotwending.

avatar van JJ_D
3,5
Eens met Enola.

4,5
Ongelooflijk triest verhaal. Wat de auteur ook nog eens literair interessant heeft gemaakt. Alle reden dus om dit te lezen.

avatar van handsome_devil
3,0
Een belangrijk boek, maar het deed me helemaal niks allemaal. Vond het allemaal veel te netjes binnen de lijntjes kleuren. Waarom nou weer een keurige jongen als hoofdpersonage kiezen? Als het een rotjochie was geweest waren de gebeurtenissen toch net zo erg?

Het einde vond ik wel heel goed gevonden. Die zag ik niet aankomen en dat redde de roman van een onvoldoende.

avatar van Jason82
4,0
De schrijver wist bij mij wel een snaar aan te slaan. Er hangt een bepaalde sfeer in dit boek die me aan stond, los van de ellendige situatie waar het hoofdpersonage zich in bevind.

Waartoe mensen in staat zijn hebben we in onze geschiedenis vaak genoeg gezien, tot op de dag van vandaag zelfs. Als bepaalde types de touwtjes in handen krijgen, veranderen ze in regelrechte sadisten. Niks nieuws wat dat betreft. De opbouw van dit boek is echter prima, en het sadisme is ook niet constant aan de orde, wat ik sterk vind. Het einde van dit verhaal is heel bijzonder en ook ik zag het niet aankomen. Die komt wel even aan als je zo rond 23:30 uur in je bed ligt te lezen met een klein lampje aan. Ik lag er nog wel een tijdje over na te denken.

avatar van Donkerwoud
4,0
Zoveel pijn over datgene wat er is afgepakt van jonge zwarte mensen. Of zoals Colson Whitehead hartverscheurend direct inzichtelijk maakt wat institutioneel racisme heeft kapotgemaakt voor verschillende generaties Afro-Amerikanen. In 'The Underground Railroad' (2016) put tot slaaf gemaakte Cora een klein beetje levensgeluk uit haar eigen tuintje - een paar plantjes met wat stenen eromheen als afscheiding - om iets te kunnen achterlaten in een ontmenselijkend systeem waarin ze niet mag bestaan. Het is bijna erger dan de mishandelingen en de vernederingen wanneer zelfs dat kleine stukje bezit genadeloos wordt vertrappeld. Of zoals Elwood in 'The Nickel Boys' (2019) het bescheiden verlangen heeft om zijn middelbare school af te ronden. Hij is leergierig, ambitieus én volgzaam. Maar nog belangrijker: het zijn de jaren zestig als de burgerrechtenbeweging eerste grote successen boekt in bijvoorbeeld de slag om onderwijsgelijkheid. De wijze lessen van Martin Luther King geven Elwood het zelfbewustzijn en het voorzichtige optimisme om het ongelijke speelveld te betreden. Als iemand iets van z'n leven kan maken, dan is 't deze jongeman wel.

Maar geïnstitutionaliseerd racisme is een onwrikbare moloch die zonder reden de goeden afstraft en het slechtste in mensen naar boven haalt. Tijdens het liften stapt Elwood per ongeluk in bij een autodief en krijgt hij geen eerlijk proces om zich te verdedigen tegen deze nieuwe associatie met een crimineel. Het brengt hem naar het roemruchte Nickel Academy; officieel geen jeugdgevangenis, maar een tuchthuis om kwetsbare jongeren te rehabiliteren in de maatschappij. In werkelijkheid echter een naargeestige plek waar de vernederingen en de lijfstraffen eerder doen denken aan de slavernijdagen dan aan een veranderende maatschappij. Soms verdwijnt één van de jongeren wanneer men zich heeft durven verzetten tegen de leidinggevenden of een misstand moet worden verdoezeld. Voor Elwood waren de hoopvolle lessen van Martin Luther King eerst een moreel anker om het beste uit zichzelf te halen, maar in Nickel komt hij tot het besef hoe weinig diens lessen opleveren tegenover zoveel willekeurige onrechtvaardigheid. Wat is waardig verzet nog waard wanneer men - in de meest letterlijke zin- moet vechten om überhaupt te mogen bestaan!? Laat staan 't bijna naïeve idee van verzoening met de eigen onderdrukkers.

Met 'The Nickel Boys' (2019) schreef Whitehead opnieuw een emotionele stomp in de maag in hoe het Nickel-trauma doorwerkt door verschillende tijdsvakken. Daarmee schetst de roman zowel hartverscheurend raak de 'coming of age' van een jongeman die zijn geloof in de burgerrechtenbeweging verliest als een sociale kritiek op de mythologie eromheen. Betrekkelijk rechtlijnig verteld, maar Whitehead speelt op een geniale manier met genreconventies door alles in een wranger perspectief te plaatsen. Net als eerder met 'The Underground Railroad' (2016) zet hij met 'The Nickel Boys' (2019) een moderne klassieker neer die ik niet lichtelijk zal vergeten. Hij maakt Cora's ontreddering tot de mijne en die van Elwood óók.

avatar van Wickerman
4,5
Meeslepend, indrukwekkend en helder geschreven. Misschien nog wel beter dan The Underground Railroad.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:53 uur

geplaatst: vandaag om 08:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.