menu

Alle Tijd - Ronald Giphart (2019)

mijn stem
3,33 (9)
9 stemmen

Nederlands
Psychologisch

400 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)

Hun vriendschap begon bij de ontelbare avonden in hun stamcafé, avonden die nooit ophielden. Ze raakten verslaafd aan het goede leven en de saamhorigheid. Ze wisten niet hoe of wat, maar wel dat er iedere dag iets memorabels zou gebeuren. Toen de zes mannen begin jaren negentig besloten een bierbrouwerij te beginnen in een werfkelder in Utrecht, werden ze naast vrienden ook zakenpartners. Vijfentwintig jaar later zijn ze op weg naar een boshut in Duitsland om nog één weekend samen te zijn, voordat ze het contract voor de verkoop van de brouwerij tekenen. Tijdens dit weekend reflecteren ze op de vriendschap en op het leven.

zoeken in:
avatar van mjk87
4,0
Gipharts beste, simpel. Waar ik de jonge Giphart (al kan je ook 'oude' Giphart zeggen) vaak ergerniswekkend vond in zijn hip bedoelde stijltje en overdrive waarin hij schreef vond ik de latere Giphart een stuk beter te pruimen. Niet perfect, maar uitstekend leesbaar en ook gewoonweg vermakelijk. Dit is een crowdpleaser pur sang waarin Giphart af en toe wel voor de grote gebaren en gebeurtenissen kiest maar er wel in slaagt je te raken.

Bij zijn vorige boek Lieve schreef ik: Wat Giphart altijd doet is een bepaald sfeertje creëren, je meenemen naar een bepaalde wereld of scene met een clubje mensen dat elkaar kent, meestal heeft seksueel (sic), en waarvan iedereen wel met elkaar is geweest en ook vreemdgegaan. Giphart plaatst zo zijn verhaal buiten de realiteit, maar het schurkt er zo dicht tegen aan dat het echt lijkt. Tarantino doet eenzelfde iets met films.

En eigenlijk geldt die quote precies voor dit boek.Ook herin volgen we een groep mensen, in dit geval vrienden uit de studententijd en later ook zakenpartners bij een als hobby begonnen succesvolle brouwerij. Giphart schrijft als alwetende verteller vanuit de Wij-vorm (aardig idee) en neemt je mee in de geschiedenis. De vriendschap wordt mooi neergezet en de onderlinge relaties zijn ook goed neergezet. het geinige is dat er één vriend is die er buiten viel, al vrij snel, en ik als lezer had sowieso nooit begrepen waarom hij überhaupt bij die groep terecht was gekomen en er was gebleven. Giphart weet dat punt ook nooit helemaal sterk naar voren te brengen.

Dit boek is een coming-of-age (een hele fijne), een reflectie op het leven (tegen het einde steeds beter maar hier had meer in gezeten) en een boek over mannenvriendschappen (goed voelbaar gemaakt), en dat in een boek doorspekt met allerlei leuke korte anekdotes. Als Giphart iets kan is het zulke kleine geschiedenissen vertellen, dat begint al in het eerste hoofdstuk over het onstaan van de vriendschap. Sommige van die anekdotes gaan er overigens wel te ver over heen, voorbij het punt van acceptatie en geloofwaardigheid; verhalen in de kroeg om indruk te maken maar in een boek vind ik dat minder sterk. Dan is het te ver buiten de realiteit, te bedacht voelt het aan,

Maar als geheel een vermakelijk boek, weer briljant leesbaar zoals Giphart altijd wel is en op momenten zelfs ontroerend, Niet eens per se vanwege de gebeurtenissen, maar vooral omdat de nostalgie enorm sterk wordt gebracht. 4,0*.

p.s. Ik krijg vanzelf zin een lekker biertje te ontkurken door dit boek.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:00 uur

geplaatst: vandaag om 02:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.