A Darkness at Sethanon - Raymond E. Feist (1986)

Mijn favoriet boek van Feist, dat mijns inziens de beste veldslag -ooit- bevat.

Vond hem wel aardig, maar meer ook niet.

Erg mooi boek, heb hier bijna nog meer van genoten dan van de Magier. Er gebeurt zoveel en je leeft met zoveel personages mee in zulke fantastisch beschreven werelden. Heel erg van genoten.

Magier blijft wat mij betreft toch onovertroffen. Erg mooi boek (zeker na het ietwat matige Zilverdoorn) maar bij Magier blijft je hartje gewoon overspringen als je er aan terugdenkt - de eerste ontmoeting met Kelewan en Midkemia, de ontwikkeling van Puc etc...

Nu ik weer aan deze reeks terugdenk heb je wel gelijk moet ik zeggen.

Prachtig boek wederom.

Voor de derde keer weer een geweldig boek van Feist.

Magiër was een schitterende openbaring en Zilverdoorn een aardige brug naar dit slotstuk van Feist's eerste trilogie, waarin de fascinerende werelden van Midkemia en Kelewan worden voorgesteld aan de lezer. Ik heb er nog lang niet genoeg van, en merk tot mijn tevredenheid dat Feist zo nog wel enkele saga's uit zijn pen heeft getoverd, om het magische jargon enigszins aan te houden.

Deze kan net niet tippen aan het eerste deel, maar veel scheelt het niet. De personages zijn nog steeds erg interessant (zowel de gevestigde als enkele nieuwe), de thematiek is intrigerend, de ondertoon is soms bitterzoet maar even vaak ronduit ontroerend. De apotheose is uiteindelijk ook niet mis, al had ik - en dat is toch echt wel het enige puntje van kritiek - daar net iets meer van verwacht.

4,5 sterren. Op naar het volgende boek!