menu

The Desperate People - Francis Durbridge (1966)

Alternatieve titels: De Laatste Uitweg | Philip Holt #1

mijn stem
4,00 (1)
1 stem

Engels
Detective

192 pagina's
Eerste druk: Hodder & Stoughton, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Rex Holt is een jonge vent die houdt van het goede leven, van zijn drankjes en van de vrouwen. En uitgerekend is hij degene die in een hotel in Maidenhead zelfmoord pleegt. Althans alles wijst daarop omdat hij een briefje achterliet voor zijn broer Philip waarop staat “Alsjeblief, vergeef me. Dit is de enige uitweg.” De politie, in de persoon van inspecteur Hyde, komt niet verder met deze zaak. Maar Philip Holt, die fotograaf is van beroep en overigens bijna blut, legt zich hierbij niet neer en gaat zelf op onderzoek uit. Hij kan wel gelijk hebben dat er iets niet klopt, want er vallen nog meer doden.

zoeken in:
4,0
Durbridge is natuurlijk een fenomeen in zijn soort. Zijn boeken met Paul Temple als hoofdpersoon werden vertaald en in meerdere landen als hoorspel, en hier door de AVRO gedurende dertig jaar, uitgezonden op de radio. Dat gebeurde vanaf 1939. Paul Temple werd hier Paul Vlaanderen en zijn vrouw Steve werd hier Ina. Mensen bleven ervoor 's avonds thuis om de series te beluisteren. Er waren telkens cliffhangers die je dwongen de volgende aflevering niet te missen.
Dit is een boek zonder Paul Temple en nog steeds lezenswaardig. De hoofdpersoon is een detective tegen wil en dank omdat hij de moord op zijn broer wil oplossen en hij krijgt een werkbare verhouding met de politierecherche in de persoon van Inspecteur Hyde. De plot is afwisselend. Er gebeurt van alles, ook aanslagen en moorden, maar alles op een 'beschaafde manier'. Een ouderwets detective in de goede zin van het woord.

De naam Francis Durbridge bracht een vage herinnering bij mij boven. Plotseling wist het weer ; ‘Melissa’, het eerste echt spannende boek dat ik las. Zat toen denk ik nog op de lagere school en toen ik het boek uit had, had ik niet in de gaten wie de dader was. Durbridge had het goed gecamoufleerd. Pas een jaar later, toen ik het boek herlas, begreep ik plotseling de laatste zin en viel het kwartje. Even controleren op wikipedia en ja hoor, Durbridge schreef dit boek onder de titel ‘My wife Melissa’. Las meer boeken van Durbridge, maar ‘Melissa‘ bleef voor mij zijn beste. De kans bestaat dat wanneer ik het nu zou lezen, het mij zwaar zou tegenvallen.Toch, de herinnering blijft. ‘Desperate People’ kan ik me niet herinneren ooit te hebben gelezen. Wel the scarf’, die ik niet half zo goed vond als Melissa.Bedankt Cornelis voor jouw bericht.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:57 uur

geplaatst: vandaag om 12:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.